var1 to motyw, który przyciągnął uwagę i zainteresowanie ludzi na całym świecie. Od dłuższego czasu var1 jest przedmiotem debaty i dyskusji, generując sprzeczne opinie i dogłębne analizy. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane ze zmienną var1, od jej pochodzenia po dzisiejsze znaczenie. Idąc tym tropem, zagłębimy się w jego wpływ na społeczeństwo, jego ewolucję w czasie i wpływ w różnych obszarach. Bez wątpienia var1 to temat, który zasługuje na analizę z różnych perspektyw, a w kolejnych wierszach zagłębimy się w jego złożoność, aby zrozumieć jego liczne aspekty.
Rynek w Klatovach | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | |||||
Burmistrz |
Rudolf Salvetr | ||||
Powierzchnia |
80,67 km² | ||||
Wysokość |
405 m n.p.m. | ||||
Populacja (1.1.2015) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Kod pocztowy |
339 01 | ||||
Tablice rejestracyjne |
P | ||||
Położenie na mapie kraju pilzneńskiego ![]() | |||||
Położenie na mapie Czech ![]() | |||||
![]() | |||||
Strona internetowa |
Klatovy (niem. Klattau) – miasto w Czechach, w kraju pilzneńskim. Według danych z 31 grudnia 2003 powierzchnia miasta wynosiła 8 106 ha. Liczba mieszkańców wynosi 23 102 osoby (2007).
Rok | 1970 | 1980 | 1991 | 2001 | 2003 | 2007 |
---|---|---|---|---|---|---|
Liczba ludności | 19 087 | 21 744 | 23 098 | 23 033 | 22 872 | 23 102 |
Źródło: Czeski Urząd Statystyczny
W Klatovach znajduje się Sanktuarium Matki Bożej Krwi. Wielki obraz przedstawiający Matkę Krwi trafił do Czech za sprawą komisarza Ricolta i został ofiarowany jego córce, żonie krawca Andrzeja Hirshbergera, który 8 lipca 1685 roku zauważył wypłynięcie kropli krwi z rany namalowanej na twarzy Dziewicy. W późniejszym okresie obraz przeniesiono do kościoła, gdzie krew nadal wypływała z rany, mocząc Dzieciątko siedzące na kolanach Matki i kartę papieru położoną pod obrazem.
Arcybiskup Pragi, aby uniknąć przesadzonego i niedozwolonego kultu, pozwolił na badania kanoniczne i jednocześnie na jego polecenie obraz został ukryty. Uwzględniając protesty ludzi, komisja arcybiskupia w ciągu dwóch miesięcy prześledziła zebrane świadectwa i dokumenty. Oświadczono w 1685 roku, że wszystkie wydarzenia miały charakter cudu.