W tym artykule zajmiemy się tematem Klasztor Eberbach z różnych perspektyw, aby zaoferować szeroką i kompletną wizję tego tematu. Klasztor Eberbach jest dziś tematem niezwykle istotnym, ponieważ wpływa na różne obszary społeczeństwa, kultury, gospodarki, polityki i życia codziennego. Idąc tym tropem, zbadamy różne aspekty Klasztor Eberbach, analizując jego historię, obecne implikacje i możliwy przyszły rozwój. Ponadto skupimy się na konkretnych aspektach, które budzą zainteresowanie Klasztor Eberbach, takich jak jego wpływ na określone grupy ludności, jego wpływ na środowisko lub jego związek z innymi istotnymi zjawiskami. Krótko mówiąc, ten artykuł ma na celu przedstawienie pełnego i wzbogacającego przeglądu Klasztor Eberbach, dostarczając informacji, refleksji i analiz, które mogą zainteresować wszystkich typów czytelników.
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Kościół | |
Właściciel | |
Typ zakonu |
męski |
Fundator | |
Styl | |
Data budowy |
1136 |
Data zamknięcia | |
Położenie na mapie Hesji ![]() | |
Położenie na mapie Niemiec ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Klasztor Eberbach (niem. Kloster Eberbach) – dawny klasztor cystersów w Eltville am Rhein, w niemieckim regionie Rheingau. Jeden z najważniejszych zabytków architektury Hesji[1].
Pierwszy budynek monastyczny powstał dzięki arcybiskupowi Adalbertowi I w 1116 roku, miał służyć augustianom. W 1131 roku przekazano go benedyktynom, a wkrótce potem odkupili go cystersi[2]. Klasztor został założony w 1136 roku przez Bernarda z Clairvaux. Był to pierwszy cysterski klasztor na wschodnim brzegu Renu. Szybko stał się jednym z najbardziej aktywnych klasztorów na terenie Niemiec, przyczyniając się do powstania kolejnych: Schönau (1142), Otterberg (1144), Gottesthal (Val-Dieu) (1155) Arnsburg (1174)[1].
Kościół w stylu romańskim został konsekrowany w 1186 roku. Do 1220 roku ukończono Konversenbau oraz budynek szpitala. Były to ostatnie zabudowania w stylu romańskim. W 1240 roku rozpoczęto budowę gotyckich krużganków we wschodni skrzydle. W 1313 roku powstały fundamenty pierwszej kaplicy grobowej[3].
W 1525 roku opactwo zostało splądrowane przez zbuntowanych chłopów[3]. Ucierpiało także podczas wojny trzydziestoletniej[2][3].
XVIII wiek przyniósł ponowny rozkwit gospodarczy. W latach 1704–1715 przebudowano wnętrze kościoła na styl barokowy. W kolejnych latach również inne budynki zostały przebudowane w nowym stylu. W latach 1718–1721 romański refektarz został zastąpiony przez nowy, barokowy. W 1746 roku rekonstrukcję przeszedł dach. W 1755 na terenie klasztoru założono oranżerię[3].
Klasztor został zlikwidowany 18 września 1803 roku[3].
Opactwo było znane ze swoich winnic i produkcji wina. Uprawiano tu m.in. winorośl Riesling, którą zasadził hrabia Johann IV von Katzenelnbogen (który został pochowany w Eberbach)[1]. Część pomieszczeń klasztornych pod koniec XV wieku zostało przekształconych w piwnice winne[3]. Po sekularyzacji w 1803 roku, zarząd nad winnicami przejęło państwo[1].
Na terenie klasztoru zostali pochowani m.in.[2]
Klasztor dostępny jest do zwiedzania przez turystów. Istnieje możliwość wynajmu pokoi hotelowych[4].
Na terenie klasztoru odbywają się międzynarodowe wydarzenia kulturalne i wystawy[1]. Jest jedną z lokacji, w której odbywa się coroczny Rheingau Musik Festival[5].
Zimą 1985/86 kręcono tu część scen do filmu Imię Róży[1].
W 1986 roku dokonano poważnych prac konserwacyjnych[6]. Od 1998 roku klasztor jest po opieką fundacji Die Stiftung Kloster Eberbach, mającej chronić jego kulturalne i architektoniczne dziedzictwo[7]. Kolejną renowację, tym razem wnętrz kościoła, rozpoczęto w 2018 roku, planowany czas ukończenia to 2024 rok. Szacowany koszt to 130 milionów euro[6].