Justin Trudeau

Obecnie Justin Trudeau stał się bardzo ważną kwestią we współczesnym społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i ciągłymi zmianami na świecie, Justin Trudeau stał się istotny w różnych obszarach codziennego życia. Od polityki po kulturę popularną, ekonomię i edukację, Justin Trudeau znacząco wpłynął na sposób, w jaki współdziałamy z otaczającym nas światem. W tym artykule szczegółowo zbadamy znaczenie Justin Trudeau i jego wpływ na nasze codzienne życie, analizując różne otaczające go aspekty i jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.

Justin Trudeau
Ilustracja
Justin Trudeau (2024)
Data i miejsce urodzenia

25 grudnia 1971
Ottawa

Premier Kanady
Okres

od 4 listopada 2015
do 14 marca 2025

Przynależność polityczna

Liberalna Partia Kanady

Pierwsza dama

Sophie Grégoire Trudeau (do 2023)

Poprzednik

Stephen Harper

Następca

Mark Carney

Minister ds. relacji z prowincjami i młodzieży
Okres

od 4 listopada 2015
do 18 lipca 2018

Przynależność polityczna

Liberalna Partia Kanady

Poprzednik

Denis Lebel

Następca

Dominic LeBlanc

Lider Liberalnej Partii Kanady
Okres

od 14 kwietnia 2013
do 9 marca 2025

Przynależność polityczna

Liberalna Partia Kanady

Poprzednik

Michael Ignatieff

Następca

Mark Carney

Deputowany do Izby Gmin
Okres

od 2008

Przynależność polityczna

Liberalna Partia Kanady

podpis
Odznaczenia
Medal Diamentowego Jubileuszu Królowej Elżbiety II (wer. brytyjska) Kawaler Orderu Plejady (Frankofonia) Order Wolności (Ukraina)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Trudeau w 2015

Justin Pierre James Trudeau (ur. 25 grudnia 1971 w Ottawie) – kanadyjski polityk, premier Kanady (2015–2025), w trakcie urzędowania stał na czele trzech gabinetów[1], lider Liberalnej Partii Kanady (2013–2025), minister ds. relacji z prowincjami i młodzieży (2015–2018), deputowany do Izby Gmin (od 2008). W 2016 i 2018 znalazł się na liście 100 najbardziej wpływowych ludzi na świecie stworzonej przez tygodnik „Time”[2][3].

Życiorys

Urodził się 25 grudnia 1971 roku jako najstarszy syn premiera Kanady Pierre’a Trudeau[4]. Jego matką jest fotoreporterka Margaret Sinclair(inne języki)[5]. Jego dziadkiem ze strony matki był parlamentarzysta James Sinclair[6]. Natomiast dziadkiem ze strony ojca był przedsiębiorca Charles Trudeau[7]. Bratem polityka jest reżyser Alexandre Trudeau[8]. Drugi brat zmarł w 1998 roku podczas lawiny w Kokanee Glacier Provincial Park[9].

W 1977 roku rodzice oświadczyli o separacji[10]. Opieka nad dziećmi została powierzona ojcu[10]. W 1984 roku sąd orzekł o rozwodzie[11].

W 1994 roku na Uniwersytecie McGilla ukończył studia pierwszego stopnia w zakresie filologii angielskiej[12]. W późniejszym okresie na uniwersytecie rozpoczął studia licencjackie z pedagogiki[12]. W 1998 roku uzyskał tytuł licencjata w dziedzinie pedagogiki na Uniwersytecie Kolumbii Brytyjskiej[13]. W latach 2002–2003 studiował inżynierię w École Polytechnique de Montréal(inne języki)[14]. W późniejszym okresie rozpoczął na Uniwersytecie McGilla studia z geografii środowiska[15]. Ostatecznie porzucił ten kierunek na rzecz kandydatury do parlamentu w 2008 roku[15].

Pracował jako bramkarz w barach[16]. W latach 1999–2002 był nauczycielem[13]. Pracował także jako instruktor snowboardu oraz aktor[11]. W 2007 zagrał w miniserialu pt. Wielka Wojna[17]. W późniejszym okresie był zatrudniony jako mówca motywacyjny[18].

Kariera polityczna

Po śmierci ojca zaangażował się w politykę, co spowodowało kontrowersje w macierzystej Partii Liberalnej, gdyż część działaczy uważała go jedynie za celebrytę[19]. Po rezygnacji Stéphane’a Diona z funkcji lidera Partii Liberalnej był wymieniany wśród kandydatów do objęcia władzy w partii, a sondaże wskazywały go jako jednego z faworytów do funkcji lidera[20]. Jednak Trudeau nie wystartował w partyjnych wyborach i nowym liderem został Michael Ignatieff[21]. W 2008 roku został wybrany do Izby Gmin z okręgu wyborczego Papineau[16].

W wyborach w 2011 ponownie został wybrany posłem, pomimo najgorszego w historii wyniku liberałów, którzy zdobyli 34 mandaty w Izbie Gmin[22]. W 2013 roku został wybrany przewodniczącym partii, zdobywając 81 389 głosów (78,76%)[23]. Jako przywódca partii był ignorowany przez polityków konserwatywnych, jednak Trudeau zaczął szybko zyskiwać w rankingach popularności, wyprzedzając konserwatywnego premiera Stephena Harpera[19].

W wyborach parlamentarnych, które odbyły się 19 października 2015, kierowana przez niego Liberalna Partia zdobyła bezwzględną większość w parlamencie, uzyskując 184 mandaty na 338 możliwych[24]. Sam Trudeau ponownie kandydował z okręgu Papineau i uzyskał reelekcję, zdobywając 26 391 głosów wyborców, co przełożyło się na 52% w tym okręgu wyborczym[25]. 4 listopada został zaprzysiężony na urząd premiera przez gubernatora generalnego Kanady Davida Lloyda Lohnstona wraz ze swoim gabinetem[26]. W swoim rządzie objął także tekę ministra ds. relacji z prowincjami i młodzieży[27], którą pełnił do 18 lipca 2018, kiedy to ministrem został Dominic LeBlanc[28].

11 września 2019 spotkał się z gubernator generalną Julie Payette, aby uzyskać zgodę na rozwiązanie parlamentu i tym samym rozpoczęcie sześciotygodniowej kampanii wyborczej[29][30]. W wyborach w 2019 Partia Liberalna zdobyła największą liczbę mandatów – 157 mandatów, uzyskując 6 018 728 głosów (33,12% poparcia) pomimo lepszego wyniku Konserwatywnej Partii, na którą oddano 6 239 227 głosów (34,34% poparcia)[31]. Do większości w parlamencie zabrakło mu 13 posłów, w związku z czym utworzył rząd mniejszościowy[32]. Po wyborach wykluczył oficjalne koalicje z innymi partiami, ale jego partia zapowiedziała współpracę z innymi ugrupowaniami przy konkretnych projektach[33].

W 2021 wygrał przedterminowe wybory[34], zgarniając 160 mandatów w parlamencie. Partia Liberalna, jako zwycięzca wyborów, zanotowała wtedy najniższe poparcie w historii, zdobywając 5 556 629 głosów (32,62% poparcia). Konserwatyści ponownie zgarnęli więcej głosów – 5 747 410 (33,74%)[35][36]. 26 października został zaprzysiężony jego trzeci gabinet[37]. 6 stycznia 2025 ogłosił rezygnację z funkcji premiera i szefa partii, zapowiedział również, że pozostanie na stanowisku do wyboru nowego lidera partii[38]. 14 marca 2025 zakończył sprawowanie funkcji premiera[39].

Życie prywatne

W 2002 roku poznał Sophie Grégoire, którą poślubił 28 maja 2005[40]. Ma z nią troje dzieci[41]. W sierpniu 2023 para poinformowała o rozwodzie[42].

Jest wieloletnim kibicem hokejowej drużyny Montreal Canadiens[43]. W 2013 przeniósł się z Montrealu do Ottawy, w której zamieszkał w Rockcliffe Park[44].

Kontrowersje

Podczas wizyty prezydenta Ukrainy we wrześniu 2023 roku razem z kanadyjskimi parlamentarzystami brał udział w uroczystości uhonorowania Jarosława Hunki, ukraińskiego weterana II wojny światowej. Jak się później okazało, Hunka był w rzeczywistości członkiem Waffen SS-Galizien, organizacji odpowiedzialnej za masowe mordy na Polakach[45] i Żydach w trakcie II wojny światowej[46]. Kilka organizacji żydowskich zareagowało oburzeniem[47]. Spiker parlamentu Kanady Anthony Rota(inne języki) stwierdził, że nie wiedział o przeszłości mężczyzny, a następnie podał się do dymisji[48]. Z kolei premier Trudeau wydał oświadczenie w którym, również tłumacząc się niewiedzą, przeprosił za uhonorowanie weterana, który służył w zbrodniczej, niemieckiej organizacji[49].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ The Office of the Secretary to the Governor General: The Governor General of Canada. . (ang.).
  2. ↑ Lorne Michaels, Justin Trudeau: The World’s 100 Most Influential People , TIME.com, 21 kwietnia 2016 .
  3. ↑ Justin Trudeau: The World’s 100 Most Influential People , Time (ang.).
  4. ↑ DeNeen L. Brown, Canada’s new leader to pull planes from anti-Islamic State coalition , 20 października 2015 (ang.).
  5. ↑ Ian Urquhart, Trudeau, Wife Separate, Washington Post, 28 maja 1977 (ang.).
  6. ↑ David Ross, Analysis: Trudeau cites Scottish grandfather as influence on his ‘retail politics’ , Newsquest, 30 czerwca 2017 (ang.).
  7. ↑ Pierre Elliott Trudeau; biogram w Dictionary of Canadian Biography.
  8. ↑ Ian McGillis, Barbarian Lost is Alexandre Trudeau’s very personal look at China , Montreal Gazette, 23 sierpnia 2016 (ang.).
  9. ↑ By Anthony Depalma, Pierre Trudeau’s Youngest Son Believed Killed in Avalanche , New York Times, 16 listopada 1998 (ang.).
  10. ↑ a b New York Times, Trudeaus Separate; He Keeps Children, New York Times, 28 maja 1977 (ang.).
  11. ↑ a b Amy Argetsinger, Justin Trudeau’s mother, Margaret, was like the Princess Diana of Canada – with a happy ending , Washington Post, 22 października 2015 (ang.).
  12. ↑ a b Valerie Strauss, Canada’s new leader, Justin Trudeau, was a schoolteacher , Washington Post, 20 października 2015 (ang.).
  13. ↑ a b CBC News, Justin Trudeau’s former B.C. students recall their charismatic teacher , CBC News, 21 października 2015 (ang.).
  14. ↑ Lassaad Ben Ahmed, Canada – Trudeau: « Un fils de » au faîte du pouvoir (portrait) , Anadolu Ajansı, 30 października 2019 (fr.).
  15. ↑ a b Cedric Smith, Justin Trudeau and the Political Centre , McGill Tribune, 19 listopada 2012 (ang.).
  16. ↑ a b Guy Lawson, Trudeau’s Canada, Again , 8 grudnia 2015 (ang.).
  17. ↑ Justin Trudeau pleased to play war hero , web.archive.org, 12 maja 2014 .
  18. ↑ Jonathan Malloy, Trudeau’s teachable moment , Inside Story, 1 października 2019 (ang.).
  19. ↑ a b Patrycja Król: „Najseksowniejszy szef rządu” wypełnił proroctwo Nixona. TVN24.pl . . .
  20. ↑ Canadians prefer Trudeau , web.archive.org, 5 listopada 2012 .
  21. ↑ Ed Pilkington, ‘He’s been incredibly brave to take his ideas from the seminar room and try to apply them in practice’, „The Guardian”, 12 grudnia 2008, ISSN 0261-3077 (ang.).
  22. ↑ Konserwatyści wygrali wybory parlamentarne w Kanadzie , www.gazetaprawna.pl, 3 maja 2011 (pol.).
  23. ↑ Ian Austen, A Trudeau Again Leads Canada Party , New York Times, 14 kwietnia 2013 (ang.).
  24. ↑ Trudeau pledges ‘real change’ as Liberals leap ahead to majority government. .
  25. ↑ Past results Papineau (Quebec) , Elections Canada (ang.).
  26. ↑ Justin Trudeau sworn in as new Canadian PM – DW – 11/04/2015 , dw.com (ang.).
  27. ↑ Canada Next: what the new cabinet says about the country’s future | University of Toronto , www.utoronto.ca (ang.).
  28. ↑ Kathleen Harris, Trudeau cabinet shuffle brings new faces, several changes for run-up to 2019 campaign , CBC, 18 lipca 2018 (ang.).
  29. ↑ Trudeau walczy o reelekcję. Kampania w Kanadzie rozpoczęta , Rzeczpospolita (pol.).
  30. ↑ Catharine Tunney, It’s official, Canadians: the 2019 federal election campaign is underway , CBC News (ang.).
  31. ↑ Official Voting Results , Elections Canada (ang.).
  32. ↑ Wyborcza.pl , wyborcza.pl .
  33. ↑ Trudeau zapowiada rząd mniejszościowy , TVN24, 25 października 2019 (pol.).
  34. ↑ Premier Kanady zdecydował o wcześniejszych wyborach , www.gazetaprawna.pl, 15 sierpnia 2021 (pol.).
  35. ↑ Leyland Cecco, Justin Trudeau secures a third victory in an election ‘nobody wanted’, „The Guardian”, 21 września 2021, ISSN 0261-3077 (ang.).
  36. ↑ Party Standings in the House of Commons – Members of Parliament – House of Commons of Canada , www.ourcommons.ca .
  37. ↑ Nowy rząd Kanady. Kobiety na czele MSZ i resortu obrony , TVN24, 26 października 2021 (pol.).
  38. ↑ What happens next for Canada as Trudeau resigns? , www.bbc.com (ang.).
  39. ↑ Kanada ma nowego premiera. Carney mocno krytyczny wobec USA , tvp.info .
  40. ↑ Norimitsu Onishi, Vjosa Isai, Justin Trudeau Separates From Wife, Sophie Grégoire , New York Times, 2 sierpnia 2023 (ang.).
  41. ↑ Meet Justin Trudeau > Father. Liberal Party of Canada. .
  42. ↑ Premier Kanady Justin Trudeau rozstaje się z żoną. Byli ze sobą 18 lat – Kobieta , onet.pl (pol.).
  43. ↑ Daniel J. Rowe: Prime Minister Justin Trudeau ‘deeply disappointed’ after Canadiens drafted Logan Mailloux. montreal.ctvnews.ca, 2021-07-27. . (ang.).
  44. ↑ Justin Trudeau moves family to Ottawa, „The Globe and Mail”, 9 sierpnia 2013 (ang.).
  45. ↑ Agencja z Ukrainy przemilczała, że oklaskiwany w Kanadzie były członek SS to Ukrainiec , Rzeczpospolita (pol.).
  46. ↑ Robert Gillies, Speaker of Canada’s Parliament apologizes for honoring man who fought for the Nazis , Los Angeles Times, 25 września 2023 (ang.).
  47. ↑ Isabella Kwai, Canada’s House Speaker Apologizes After Ukrainian Who Fought for Nazis Was Honored , New York Times, 25 września 2023 (ang.).
  48. ↑ Amanda Coletta, Anumita Kaur, Canada’s House speaker Anthony Rota sorry for honoring Nazi veteran , Washington Post, 24 września 2023 .
  49. ↑ Polsat News, Hunka uhonorowany w parlamencie Kanady. Premier przeprasza , polsatnews.pl, 27 września 2023 (pol.).
  50. ↑ Office of the Secretary to the Governor General, Recipients , The Governor General of Canada, 11 czerwca 2018 .
  51. ↑ The Canadian Branch of the Assemblée parlementaire de la Francophonie (APF) presents its award recipients for l’Ordre de la Pléiade 2019 – Parliament of Canada , www.parl.ca (ang.).
  52. ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №575/2024 , president.gov.ua, 23 sierpnia 2024 (ukr.).

Bibliografia

Premierzy Kanady

Flaga Kanady