José María Bueno y Monreal

W dzisiejszym świecie José María Bueno y Monreal stał się tematem zainteresowania wielu osób z różnych dziedzin. Niezależnie od tego, czy chodzi o jego znaczenie w historii, wpływ na współczesne społeczeństwo, czy też przyszłe konsekwencje, José María Bueno y Monreal przykuł uwagę osób w każdym wieku i o każdym zawodzie. W tym artykule podjęto próbę zbadania i przeanalizowania różnych aspektów związanych z José María Bueno y Monreal w celu przedstawienia kompletnej i wzbogacającej wizji tego tematu. Od jego powstania do obecnej ewolucji, łącznie z możliwymi konsekwencjami, naszym celem jest zaoferowanie globalnej i kompletnej perspektywy, która pozwoli naszym czytelnikom w pełni zrozumieć znaczenie José María Bueno y Monreal w świecie, w którym żyjemy.

José María Bueno y Monreal
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Opus justitia pax
Kraj działania

Hiszpania

Data i miejsce urodzenia

11 września 1904
Saragossa

Data i miejsce śmierci

20 sierpnia 1987
Pampeluna

Miejsce pochówku

Katedra Najświętszej Marii Panny w Sewilli

Arcybiskup Sewilli
Okres sprawowania

1957–1982

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

19 marca 1927

Nominacja biskupia

1 grudnia 1945

Sakra biskupia

19 marca 1946

Kreacja kardynalska

15 grudnia 1958
Jan XXIII

Kościół tytularny

SS. Vito, Modesto e Crescenzia

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Krzyża Świętego Rajmunda z Penafort (Hiszpania)
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

19 marca 1946

Konsekrator

Leopoldo Eijo y Garay

Współkonsekratorzy

Casimiro Morcillo González
Luis Alonso Muñoyerro

José María Cardinal Bueno y Monreal (ur. 11 września 1904 w Saragossie, zm. 20 sierpnia 1987 w Pampelunie) – hiszpański duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Sewilli.

Życiorys

Święcenia kapłańskie przyjął 19 marca 1927. 1 grudnia 1945 został mianowany biskupem Jacy, 19 marca 1946 przyjął sakrę z rąk biskupa Leopoldo Eijo y Garaya z biskupami Casimiro Morcillo Gonzálezem i Luigi Muñoyerro jako współkonsekratorami. 13 maja 1950 został biskupem Vitorii, a 27 października 1954 biskupem koadiutorem Sewilli i tytularnym biskupem Antiochii Pizydyjskiej. 8 kwietnia 1957 przeszedł na Arcybiskupstwo Sewilli. Uczestniczył w obradach Soboru Watykańskiego II. 15 grudnia 1958 Jan XXIII wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera Santi Vito, Modesto e Crescenzia. Wziął udział w konklawe wybierających Pawła VI, Jana Pawła I i Jana Pawła II. 22 maja 1982 zrezygnował z kierowania archidiecezją.

Został pochowany w Katedrze de Santa María.

Bibliografia