Jerzy V (król Hanoweru)

Wygląd przypnij ukryj Jerzy V




Król Hanoweru
Okres	od 18 listopada 1851 do 20 września 1866
Poprzednik	Ernest August I
książę Cumberland i Teviotdale
Dane biograficzne
Dynastia	Welfowie
Data i miejsce urodzenia	27 maja 1819 Berlin
Data i miejsce śmierci	12 czerwca 1878 Paryż

Ojciec	Ernest August I
Matka	Fryderyka Mecklenburg-Strelitz

Żona	Maria Sachsen-Altenburg
Dzieci	Ernest August (1845-1923), Fryderyka (1848-1926), Maria (1849-1904).
Odznaczenia

Jerzy V (ur. 27 maja 1819 r. w Berlinie, zm. 12 czerwca 1878 r. w Paryżu) – król Hanoweru, drugi książę Cumberland i Teviotdale, hrabia Armagh; był ostatnim królem Hanoweru. Syn Ernesta Augusta I i Fryderyki von Mecklenburg-Strelitz. Odznaczony Orderem Podwiązki.

Życiorys

Rodzina Jerzego V

Książę Jerzy Fryderyk Aleksander Karol Ernest August był synem króla Ernsta Augusta I i jego żony Fryderyki Mecklenburg-Strelitz. Był kuzynem królowej Wiktorii Hanowerskiej, a dzieciństwo spędził w Berlinie i Wielkiej Brytanii.

14 lipca 1839 r. Jerzy V oświadczył się 21-letniej Marii von Sachsen-Altenburg. Pobrali się 18 lutego 1843 r. w kościele zamkowym w Hanowerze. Maria urodziła syna i dwie córki. W latach 1851-66 była ostatnią królową Hanoweru. Od najmłodszych lat Jerzy miał problemy ze wzrokiem. Przestał widzieć na lewe oko z powodu choroby w 1829 r. a na prawe wyniku wypadku w 1833 r. Choć powstały z tego powodu wątpliwości co do jego przydatności do objęcia funkcji króla, jego ojciec oznajmił, że powinien być królem. W 1842 r. orzekł, że następca tronu podpisywanie dokumentów będzie dokonywał w obecności rządu i zaprzysiężonych świadków. Jako król przez całe swoje życie starał się ukryć publicznie swoją ślepotę. Jerzy 18 listopada 1851 r. został królem Hanoweru, drugim księciem Cumberland i Teviotdale i hrabią Armagh.

Został pozbawiony tronu po przegranej w 1866 roku przez Związek Niemiecki wojnie z Prusami, w której Hanower stał po stronie Austrii i Związku. Wojska pruskie szybko pokonały armie Hanoweru i zaanektowały królestwo wraz z kilkoma innymi państwami północnoniemieckimi, co było wstępem do zakończonego 5 lat później zjednoczenia Niemiec.

Król Jerzy V był masonem od 1857 r. i Wielkim Mistrzem Wielkiej Loży Hanowerskiej aż do jej rozwiązania w 1866 roku.

Potomstwo

Jerzy V i Maria mieli troje dzieci:

Ernest August (ur. 21 września 1845; zm. 14 listopada 1923) – następca tronu Hanoweru, trzeci książę Cumberland

∞ 1878 Thyra Duńska (1853-1933),

Fryderyka (Friederike) (ur. 9 stycznia 1848; zm. 16 października 1926)

∞ 1880 Alfons von Pawel-Rammingen (1843–1932),

Maria (ur. 3 grudnia 1849; zm. 4 czerwca 1904) - niezamężna.

Przypisy

↑ Heinrich Hermann Leonhardt: Die Großloge von Hannover und ihr Großmeister König Georg V. Ein Beitr. zur Geschichte d. Freimaurerei in Niedersachsen. Hannover: Culemann in Kommission, 1964, s. 40. OCLC 164465565.

Bibliografia

Alexander Dylong: Hannovers letzter Herrscher. König Georg V. zwischen welfischer Tradition und politischer Realität, MatrixMedia, Göttingen 2012. ISBN 978-3-932313-49-3
Gudrun Keindorf und Thomas Moritz (red. w imieniu stow. „Freunde der Burg Plesse“): „Größer noch als Heinrich der Löwe.“ König Georg V. von Hannover als Bauherr und Identitätsstifter, Staats- und Universitätsbibliothek Göttingen, Paulinerkirche. Mecke Verlag, Duderstadt 2003. ISBN 3-936617-16-3

Władcy Brunszwiku i Lüneburga

Książęta
Brunszwiku
i Lüneburga

Otto I Dziecię (1235–1252) Jan i Albrecht I Wielki (1252–1267)
Linia lüneburska	Jan (1267–1277) Otto II Surowy (1277–1330) Otto III (1330–1352) Wilhelm (1330–1369)
Linia brunszwicka	Albrecht I Wielki (1267–1279) Henryk Dziwak (1279–1286) Wilhelm (1279–1292) Albrecht II Tłusty (1279–1318) Otto Łagodny (1318–1344) Ernest (1344–1345) Magnus I Pobożny (1344–1369) Magnus II Młodszy (1369–1373) Fryderyk (1373–1400)
Henryk I i Bernard I (1388–1409 w Lüneburgu i 1400–1409 w Brunszwiku)

Książęta
Lüneburga

Średnia linia	Henryk I (1409–1416) Wilhelm I Zwycięski (1416–1428) Bernard I (1428–1434) Fryderyk Pobożny (1434–1441) Otto I Kulawy (1434–1446) Fryderyk Pobożny (1446–1457) Bernard II (1457–1464) Otto II (1464–1471) Henryk II Średni (1471–1522) Otto III (1522–1527) Ernest I Wyznawca (1522–1546) Franciszek (1536–1549) Franciszek Otto (1546–1559)
Nowa linia	Wilhelm Młodszy (1559–1592) Ernest II (1592–1611) Chrystian (1611–1633) August Starszy (1633–1636) Jerzy (1635–1641) Fryderyk (1636–1648) Chrystian Ludwik (1641–1665) Jerzy Wilhelm (1648–1705) Jan Fryderyk (1665–1679)
Elektorzy Hanoweru	Ernest August (1679–1698) Jerzy I Ludwik (1698–1727) Jerzy II August (1727–1760)
Królowie Hanoweru	Jerzy III (1760–1820) Jerzy IV (1820–1830) Wilhelm IV (1830–1837) Ernest August I (1837–1851) Jerzy V Hanowerski (1851–1866) Hanower włączony do Prus (1866)

Książęta
Brunszwiku

Średnia linia

Bernard I (1409–1428)
Wilhelm I Zwycięski (1428–1482)
Henryk Spokojny (1432–1473)
Fryderyk (1482–1484)
Wilhelm II Młodszy (1482–1495)
Eryk I Starszy (na Calenbergu) (1495–1540)
Eryk II Młodszy (na Calenbergu) (1540–1584)
Henryk I Starszy (na Wolfenbüttel) (1495–1514)
Henryk II Młodszy (na Wolfenbüttel) (1514–1568)
Juliusz (na Wolfenbüttel, od 1584 także na Calenbergu) (1568–1589)
Henryk Juliusz (1589–1613)
Fryderyk Ulryk (1613–1634)

Nowa linia

August Młodszy (1634–1666)
W Wolfenbüttel	Rudolf August (1666–1704) Antoni Ulryk (1704–1714) August Wilhelm (1714–1731) Ludwik Rudolf (1731–1735) linia na Bevern (od 1735)
W Bevern	Ferdynand Albert I (1666–1687) Ferdynand Albert II Brunswick-Lüneburg (1687–1735) Karol I (1735–1780) Karol Wilhelm Ferdynand (1780–1806) Fryderyk Wilhelm (1806–1807) w granicach Królestwa Westfalii (1807–1813:) Fryderyk Wilhelm (1813–1815)
Księstwo Brunszwiku	Karol II (1815–1830) Wilhelm (1831–1884) Albrecht Pruski (regent, 1885–1906) Jan Albrecht z Meklemburgii–Schwerin (regent, 1907–1913)

Linia hanowerska

Ernest August (1913–1918)

Kontrola autorytatywna (osoba):

Encyklopedie internetowe: