Dziś Janusz Wawrowski to temat, który generuje duże zainteresowanie i uczestnictwo w społeczeństwie. Od momentu powstania Janusz Wawrowski był przedmiotem debaty i dyskusji w różnych obszarach, od polityki po naukę. Z biegiem czasu Janusz Wawrowski ewoluował i dostosował się do zmian współczesnego świata, wpływając na codzienne życie ludzi. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty i perspektywy związane z Janusz Wawrowski, analizując jego wpływ na społeczeństwo i jego znaczenie w obecnym kontekście.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
22 marca 1982 |
---|---|
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
skrzypek, nauczyciel akademicki |
Wydawnictwo | |
Powiązania |
Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina; Wydział Instrumentalny; Katedra Instrumentów Smyczkowych |
Odznaczenia | |
![]() | |
Strona internetowa |
Janusz Wawrowski (ur. 22 marca 1982 w Koninie[1]) – polski skrzypek, wykładowca Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, dyrektor artystyczny międzynarodowych festiwali. Laureat Fryderyka 2017 za płytę Sequenza.
Uczeń prof. Mirosława Ławrynowicza, prof. Yaira Klessa oraz Salvatore Accardo. Stypendysta Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci[2].
Koncertował m.in. w Filharmonii Berlińskiej, Musikverein w Wiedniu, Filharmonii Narodowej w Warszawie[3], Litewskiej Filharmonii Narodowej[4], Konserwatorium im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie[5], De Doelen Concertgebouw w Rotterdamie, Tel Aviv Music Center czy Stuttgarter Philharmoniker[6]. W swojej karierze artysta współpracował z takimi dyrygentami jak m.in. Conrad van Alphen, Łukasz Borowicz, Gabriel Chmura, Mykola Diadiura, Agnieszka Duczmal, Jacek Kaspszyk, Jerzy Maksymiuk, Tomáš Netopil, Juozas Domarkas, Daniel Raiskin i Antoni Wit.
W 2013 obronił doktorat w dziedzinie sztuk muzycznych[7] na Wydziale Instrumentalnym Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Na tej samej uczelni habilitował się i objął stanowisko profesora[8].
Pomysłodawca i dyrektor artystyczny międzynarodowych festiwali promujących muzykę polską – Muzyka na szczytach w Zakopanem (2009-2010) i Muzyczne przestrzenie w Wielkopolsce (od 2011)[9]. Od 2018 Wawrowski gra na pierwszym od II wojny światowej w Polsce stradivariusie zakupionym dla niego przez anonimowego polskiego mecenasa[10].
W 2007, nakładem wytwórni CD Accord ukazała się płyta Wawrowskiego – Niccolò Paganini – 24 Kaprysy op.1, która została ponownie wydana w 2016 nakładem Warner Music. Obecnie Janusz Wawrowski współpracuje z wytwórnią fonograficzną Warner Music Group w ramach wieloletniego kontraktu artystycznego[13]. Pierwszym efektem tej współpracy była nominowana do Fryderyka 2014, płyta Aurora z muzyką Karola Szymanowskiego, Witolda Lutosławskiego, Maurice’a Ravela i Eugène’a Ysaÿe’a[14].
W październiku 2016 ukazała się płyta Sequenza, która zawiera utwory m.in. Luciano Berio, Krzysztofa Pendereckiego i Eugène’a Ysaÿe’a oraz światowe premiery utworów Tomasza Opałki i Dariusza Przybylskiego. Album został nagrodzony Fryderykiem 2017 w kategorii muzyka poważna – album roku recital solowy[15] oraz został nominowany do International Classical Music Awards 2018[16]. Najnowszą płytę skrzypek nagrał ze Stuttgarter Philharmoniker pod dyrekcją Daniela Raiskina. Album Brillante zawiera II Koncert skrzypcowy Henryka Wieniawskiego oraz Fantazję szkocką Maxa Brucha i wydany został w listopadzie 2017 nakładem Warner Classics[17].