W tym artykule Jan Wimmer zostanie omówione z różnych perspektyw, w celu zapewnienia kompleksowej i kompletnej wizji tego tematu/tytułu/osoby. Od wpływu na społeczeństwo po dzisiejsze znaczenie, zbadane zostaną różne aspekty, które pozwolą czytelnikowi zagłębić się w szczegółowe badania. Zostaną zaprezentowane dane statystyczne, analizy, opinie ekspertów i zeznania osób zaangażowanych w Jan Wimmer w celu zaoferowania szerokiej i wzbogacającej wizji, która przyczyni się do głębokiego zrozumienia tego tematu/tytułu/osoby. W całym artykule zastanowimy się nad jego znaczeniem w różnych kontekstach i zaproponujemy możliwe rozwiązania, wyzwania i możliwości, jakie obecnie stwarza Jan Wimmer.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
4 czerwca 1926 |
Data śmierci |
7 sierpnia 2016 |
profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: historia nowożytna | |
Alma Mater | |
Profesura |
1974 |
pracownik naukowy Wojskowego Instytutu Historycznego w Warszawie |
Jan Wimmer (ur. 4 czerwca 1926 w Bydgoszczy, zm. 7 sierpnia 2016 w Warszawie) – polski historyk, badacz dziejów polskiej wojskowości, profesor nauk humanistycznych.
Był absolwentem Uniwersytetu Jagiellońskiego, pracownikiem naukowym Wojskowego Instytutu Historycznego w Warszawie, w 1974 uzyskał tytuł profesora nauk historycznych.
Specjalizował się w historii XVII wieku, szczególnie historii wojskowości. Autor m.in. prac poświęconych polskiej piechocie i konfliktom zbrojnym XVII wieku (monografia Wiedeń 1683), współautor prac słownikowych i encyklopedycznych, sekretarz redakcji czasopism historycznych. Od 1975 członek Rady Naukowej Polskiego Słownika Biograficznego, autor 18 biogramów do PSB[1].
Ojciec dziennikarza i ekonomisty Pawła Wimmera.
Zmarł 7 sierpnia 2016[2] w Warszawie[1]. Pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 41, miejsce 95)[3].