Janów (gromada w powiecie sochaczewskim)
Obecnie Janów (gromada w powiecie sochaczewskim) stał się tematem ogólnego zainteresowania społeczeństwa. Od czasu pojawienia się lub odkrycia Janów (gromada w powiecie sochaczewskim) przyciąga uwagę badaczy, ekspertów i ogółu społeczeństwa, wywołując niekończące się debaty, opinie i badania na temat jego znaczenia, znaczenia i konsekwencji. W całej historii Janów (gromada w powiecie sochaczewskim) odgrywał kluczową rolę w różnych kontekstach, od pola naukowego i technologicznego po pole kulturowe i społeczne. W tym artykule zbadamy różne aspekty Janów (gromada w powiecie sochaczewskim), analizując jego wpływ i znaczenie w różnych dziedzinach oraz jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
| gromada | |||
| 1954–1959 | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | |||
| Data powstania |
5 października 1954 | ||
| Data likwidacji |
31 grudnia 1959 | ||
| Siedziba | |||
| Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
| Liczba reprezentantów | |||
| |||
Janów – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Janów z siedzibą GRN w Janowie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie sochaczewskim w woj. warszawskim, na mocy uchwały nr VI/10/4/54 WRN w Warszawie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Janów, Sarnów i Żdżarów oraz miejscowość Łąki na Kujawkach Towarzystwo z dotychczasowej gromady Skutki i przysiółek Zofiówka z dotychczasowej gromady Cypriany ze zniesionej gminy Rybno a także obszar dotychczasowej gromady Adamowa Góra ze zniesionej gminy Młodzieszyn w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 13 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
31 grudnia 1959 z gromady Janów wyłączono (a) wsie Sarnów i Zofiówka, włączając je do gromady Rybno oraz (b) wieś Zdżarów, włączając ją do gromady Kąty w tymże powiecie[8], po czym gromadę Janów zniesiono a jej (pozostały) obszar włączono do gromady Młodzieszyn tamże[9].
Przypisy
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
- ↑ Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
- ↑ Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
- ↑ Uchwała Nr VI/10/4/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu grodziskomazowieckiego; w ramach Zarządzenia Nr Or. V-0/1/54 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 29 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 67)
- ↑ Uchwała Nr XLV/96/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Sochaczewie z dnia 4 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 7 października 1954 r., Nr. 9, Poz. 59)
- ↑ Uchwała Nr IV-9/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 18 września 1959 r. w sprawie zmian granic niektórych gromad i przeniesienia siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych w województwie warszawskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 15 grudnia 1959 r., Nr. 12, Poz. 438)
- ↑ Uchwała Nr IV-10/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 18 września 1959 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 15 grudnia 1959 r., Nr. 12, Poz. 439)