Jakub z Korzkwi
W dzisiejszym świecie Jakub z Korzkwi stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne, znaczenie w nauce czy wpływ na kulturę popularną, Jakub z Korzkwi przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. W tym artykule staramy się dokładnie zbadać wszystkie aspekty związane z Jakub z Korzkwi, analizując jego wpływ w różnych obszarach i oferując kompleksową i dogłębną wizję tego fascynującego tematu. Od jego początków po obecne znaczenie, ten artykuł ma na celu przedstawienie pełnego i szczegółowego spojrzenia na Jakub z Korzkwi, oferując czytelnikom szersze i bogatsze zrozumienie tego zjawiska.
| biskup | ||
| ||
| Data urodzenia |
ok. 1350 | |
|---|---|---|
| Data śmierci | ||
| Miejsce pochówku |
bazylika katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Płocku | |
| Biskup płocki | ||
| Okres sprawowania |
1396-1425 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Sakra biskupia |
31 lipca 1396 | |
Jakub z Korzkwi herbu Syrokomla[1], znany również jako Jakub z Kurdwanowa[2] (ur. ok. 1350, zm. 27 maja 1425) – polski biskup rzymskokatolicki.
Życiorys
Jego rodzicami byli Florian i Katarzyna. Od najmłodszych lat przeznaczony był do stanu duchownego. Studiował na Uniwersytecie Bolońskim, gdzie otrzymał doktorat z prawa. Od 1386 roku był audytorem Roty w kurii papieskiej. 31 lipca 1396 roku został powołany przez papieża na biskupstwo płockie, mimo to dopiero na początku 1398 roku znalazł się w Płocku. Od razu natrafił na wrogość książąt mazowieckich i kapituły.
W ciąg trzydziestoletnich rządów prowadził synody diecezjalne, które przyniosły mu wielką sławę. Zredagował kodyfikację prawa. Uznał oficjalnie Matkę Bożą za patronkę Kościoła płockiego. Uczestniczył, wraz z innymi polskimi biskupami, w Soborze w Konstancji (1414-1418). Następnie wpłynął na statuty wieluńsko-kaliskie z 1420 roku. Nie popierał Krzyżaków o czym świadczy kazanie wygłoszone 2 czerwca 1410 roku przed bitwą grunwaldzką. Był sygnatariuszem aktu Unii horodelskiej 1413 roku[1]. Śmiało świadczył przeciwko krzyżakom na Soborze w Konstancji. Brał udział w zjeździe wrocławskim (1420). Był obecny przy wystawieniu przez Władysława II Jagiełłę przywileju czerwińskiego w 1422 roku[3]. Był sygnatariuszem pokoju mełneńskiego 1422 roku[4].
Siedemdziesięcioletniego biskupa Jakuba chciano przenieść do spokojniejszej i bogatszej diecezji wrocławskiej, ale w 1424 roku książęta mazowieccy zadecydowali o jego powrocie do płockiej diecezji. Po powrocie biskup był już tak słaby, że nie mógł uczestniczyć w synodzie w Łęczycy (1425). Zmarł 27 maja 1425 roku w Płocku. Pochowany został w katedrze płockiej.
Przypisy
- ↑ a b Statuta, Prawa Y Constitucie Koronne Łacinskie Y Polskie z Statutow Łaskiego Y Herborta Y Z Constituciy Koronnych Zebrane, Kraków 1600, s. 749.
- ↑ Władysław Semkowicz (red.), Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie., t. VII, Lwów: Towarzystwo Heraldyczne we Lwowie, 1926, s. 219.
- ↑ Jus polonicum, codicibus veteribus manuscriptis et editionibus quibusque collatis / edidit Joannes Vincentius Bandtkie, Warszawa 1831, s. 223.
- ↑ Maciej Dogiel, Codex Diplomaticus Regni Poloniae Et Magni Ducatus Litvaniae : In Quo Pacta, Foedera, Tractatus Pacis, Mutuae Amicitiae, Subsidiorum, Induciarum, Commerciorum Nec Non Conventiones Aliaque Omnis Generis Publico Nomine Actorum, Et Gestorum Monumenta. T. 4, In Quo Totius Prussiae Res Continentur, Wilno 1764, s. 114.
Bibliografia
Linki zewnętrzne
- Anna Salina: Cztery dokumenty w sporze księcia Janusza Starszego z biskupem płockim Jakubem z Kurdwanowa. "Studia Źródłoznawcze". T. 47. 2009.