Jacob Jordaens

Wygląd przypnij ukryj Jacob Jordaens
Ilustracja
Autoportret (ok. 1615)
Data i miejsce urodzenia

19 maja 1593
Antwerpia

Data i miejsce śmierci

18 października 1678
Antwerpia

Narodowość

flamandzka

Dziedzina sztuki

malarstwo, rysunek

Epoka

barok

Ważne dzieła
  • Satyr i wieśniak
  • Król pije
  • Jak starzy śpiewają, tak młodzi zagrają
Adam i Ewa 1 poł. XVII w., Muzeum Narodowe w Warszawie Porwanie Europy (1615-16), Gemäldegalerie, Berlin Powrót Świętej Rodziny z Egiptu (1616), Gemäldegalerie, Berlin Satyr u chłopów (1620), Musées royaux des Beaux-Arts de Belgique, Bruksela Rodzina artysty (ok. 1621), Prado, Madryt Król pije (1638) Jak starzy śpiewają, tak młodzi zagrają (1638-40), Luwr, Paryż Prometeusz w okowach (1640), Wallraf-Richartz-Museum, Kolonia Triumf księcia Frederyka Henryka Orańskiego (1651), Muzeum Narodowe w Warszawie

Jacob Jordaens (ur. 19 maja 1593 w Antwerpii, zm. 18 października 1678 tamże) – flamandzki malarz, projektant tapiserii i rysownik, najwybitniejszy, obok Petera Paula Rubensa i Antoona van Dycka, przedstawiciel flamandzkiego malarstwa barokowego.

Życiorys

Był najstarszym synem kupca bławatnego Jacoba Jordaensa. Przez całe życie związany był ze swym rodzinnym miastem. Jesienią 1607 wstąpił do pracowni antwerpskiego mistrza Adama van Noorta, który później został jego teściem. W 1615 został przyjęty do cechu św. Łukasza. W 1616 poślubił Catharinę, najstarszą córkę Adama van Noorta, z którą miał troje dzieci: Elisabeth, Jacoba i Annę Catharinę. W 1618 przeprowadził się do własnego domu. Wkrótce otworzył własną pracownię, w której zatrudniał dużą grupę współpracowników. W 1621 został mianowany starszym cechu św. Łukasza. W 1633 zmarła matka Jacoba, w 1659 – żona Catharina. Około 1655 zmienił wyznanie, przeszedł na kalwinizm. Zmarł w wieku 85 lat podczas szalejącej w Antwerpii epidemii. Należał do najbogatszych obywateli miasta, posiadał kilka domów. Realizował liczne zamówienia z całej Europy m.in. królowej Szwecji Krystyny, króla Hiszpanii Filipa IV, królowej angielskiej Henrietty Marii, króla szwedzkiego Karola Gustawa.

Tworzył portrety, sceny rodzajowe, mitologiczne, alegoryczne i religijne. Wykonywał także dekoracje malarskie wnętrz (pałac Huis ten Bosch koło Hagi) oraz kartony do tapiserii.

W swojej twórczości przejawiał skłonność do realistycznego traktowania postaci, podkreślaną jędrnym, wyrazistym modelunkiem i jaskrawą kolorystyką oraz zamiłowanie do wypełnienia całej powierzchni obrazu dużymi i licznymi figurami. W późniejszych jego dziełach kompozycja stała się mniej stłoczona, a koloryt bardziej zharmonizowany. Początkowo stosował w swoich pracach efekty luministyczne Caravaggia, w późniejszym okresie pozostawał pod silnym wpływem Petera Paula Rubensa, z którym współpracował.

Z upodobaniem malował liczne wersje trzech tematów: Satyr i wieśniak (epizod z bajki Ezopa), Koncert rodzinny (ilustracja flamandzkiego przysłowia „Jak starzy śpiewają, tak młodzi zagrają” – odpowiednik polskiego „Jaki ojciec, taki syn”) oraz Król pije lub Fasolowy król (temat z tradycji ludowej, przedstawiający święto króla fasoli, które we Flandrii obchodzono w dzień Trzech Króli, ilustrujący tezę: „Nikt nie jest bardziej podobny wariatowi niż pijany”). Twórczość Jordaensa związana była silnie z tradycją rodzimą. Sceny religijne i mityczne często przedstawiał jako wydarzenia współczesne, których bohaterem był lud flamandzki. Jego indywidualność najlepiej ukazują obrazy będące pochwałą flamandzkiej żywiołowej radości życia.

Wybrane dzieła

Zobacz też

Przypisy

  1. Allgemeine deutsche Biographie, Bd.: 14, Jetzer - Kähler. Leipzig: 1881. .brak strony w książce
  2. Zaginiony obraz Jacoba Jordaensa wrócił do Wrocławia. www.mnwr.art.pl, 2015-02-13. . . (pol.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Kontrola autorytatywna (osoba):Encyklopedia internetowa: