Język tswana

W tym artykule zagłębimy się w Język tswana, temat, który w ostatnich latach wzbudził zainteresowanie wielu osób. Język tswana jest dziś tematem niezwykle istotnym, a jego wpływ jest odczuwalny w różnych obszarach, od społeczeństwa po technologię. Od długiego czasu Język tswana jest przedmiotem debat i dyskusji, zarówno w środowisku akademickim, jak i w społeczeństwie. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Język tswana, analizując jego historię, ewolucję i wpływ na współczesny świat. Dodatkowo zbadamy implikacje, jakie Język tswana ma na nasze codzienne życie i w przyszłości.

seTswana
Obszar

RPA, Botswana, Zimbabwe, Namibia

Liczba mówiących

14 mln[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
język urzędowy RPA, Botswana
Organ regulujący Pan South African Language Board
Ethnologue 1 narodowy
Kody języka
ISO 639-1 tn
ISO 639-2 tsn
ISO 639-3 tsn
IETF tn
Glottolog tswa1253
Ethnologue tsn
GOST 7.75–97 тсн 688
WALS tsw
SIL tsn
Występowanie
Ilustracja
Procentowy udział języka tswana w populacji RPA

     0–20%

     20–40%

     40–60%

     60–80%

     80–100%

W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku tswana
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język tswana (setswana) – język z rodziny bantu z grupy sotho-tswana, używany w Botswanie, RPA, Zimbabwe i Namibii przez blisko 14 mln osób.

Jest jednym z jedenastu języków urzędowych w Południowej Afryce oraz jednym z dwóch urzędowych w Botswanie. Posługuje się nim 70% mieszkańców Botswany[2].

Przypisy

  1. Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Tswana, Ethnologue: Languages of the World, wyd. 20, Dallas: SIL International, 2017 (ang.).
  2. Barbara F. Grimes, Richard Saunders Pittman, Joseph Evans Grimes: Ethnologue: Languages of the World. Wyd. 13. Dallas, Texas: Summer Institute of Linguistics, 1996, s. 173. ISBN 978-1-55671-026-1. OCLC 36787271. (ang.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne