Ines Diers

Ines Diers

Data i miejsce urodzenia	2 listopada 1963 Rochlitz[1]
Wzrost	175 cm[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD Igrzyska olimpijskie złoto Moskwa 1980 pływanie (400 m st. dowolnym) złoto Moskwa 1980 pływanie (4 × 100 m st. dowolnym) srebro Moskwa 1980 pływanie (200 m st. dowolnym) srebro Moskwa 1980 pływanie (800 m st. dowolnym) brąz Moskwa 1980 pływanie (100 m st. dowolnym) Mistrzostwa Europy złoto Split 1981 400 m st. dowolnym złoto Split 1981 4 × 100 m st. dowolnym srebro Split 1981 800 m st. dowolnym

Ines Diers, po mężu Noack (ur. 2 listopada 1963 w Rochlitz) – wschodnioniemiecka pływaczka, dwukrotna mistrzyni olimpijska i Europy.

Diers początkowo specjalizowała się w stylu grzbietowym, później skupiła się na pływaniu kraulem.

W 1980 roku podczas igrzysk w Moskwie zdobyła pięć medali. Na dystansie 400 m stylem dowolnym została mistrzynią olimpijską, ustanawiając w finale nowy rekord Europy (4:08,76). Złoty medal wywalczyła także płynąc w sztafecie kraulowej 4 × 100 m, w której reprezentantki NRD pobiły rekord świata. W konkurencjach 200 i 800 m stylem dowolnym zdobyła srebro. Na 100 m kraulem była trzecia.

Rok później, na mistrzostwach Europy w Splicie zajęła pierwsze miejsce na 400 m stylem dowolnym, poprawiając rekord Europy. Uczestniczyła także w wyścigu sztafet 4 × 100 m stylem dowolnym, w którym zdobyła złoty medal. W konkurencji 800 m kraulem została wicemistrzynią.

W 1982 roku zakończyła karierę pływacką^[1].

Ines Diers, podobnie jak pozostali sportowcy reprezentujący NRD, nieświadomie przyjmowała środki dopingujące (Oral Turinabol) w ramach programu sponsorowanego przez państwo na przełomie lat 70. i 80 XX w. Zawodnikom mówiono, że przyjmują witaminy^[2].