Obecnie Hotel Lech w Poznaniu to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Od swojego powstania po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Hotel Lech w Poznaniu odegrał ważną rolę w życiu ludzi. W tym artykule dokładnie zbadamy różne aspekty i perspektywy związane z Hotel Lech w Poznaniu, analizując jego skutki w różnych obszarach. Od jego wpływu na kulturę popularną po jego znaczenie w przeszłości, teraźniejszości i przyszłej historii – zagłębimy się w szczegółową analizę Hotel Lech w Poznaniu i jego roli w dzisiejszym świecie. Spoglądając krytycznie i refleksyjnie, zbadamy różne implikacje i konsekwencje Hotel Lech w Poznaniu, próbując lepiej zrozumieć jego wpływ na obecne społeczeństwo i przyszłość.
Hotel Lech (w tle Zamek Cesarski) | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
ul. Święty Marcin 74 |
Typ budynku |
hotel |
Styl architektoniczny | |
Architekt | |
Ukończenie budowy |
1910 |
Ważniejsze przebudowy |
60./70. |
Kolejni właściciele |
Józef Draheim (1920-) |
Położenie na mapie Poznania ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Hotel Lech (dawniej Residenzhotel oraz Hotel Britania) – zabytkowy[1], nieczynny hotel zlokalizowany w centrum Poznania, na osiedlu samorządowym Stare Miasto, przy ul. Święty Marcin 74 (róg Gwarnej).
Obiekt zaprojektowany w 1910 roku przez popularną podówczas spółkę architektoniczno-budowlaną Herman Böhmer i Paul Preul. Elewacja klasycyzująca z charakterystycznymi pilastrami przez całą jej wysokość. W kapitelach płaskorzeźby z figurkami dzieci. Dach, obecnie płaski, niegdyś był spadzisty. Budynek pełnił funkcje hotelowe od samego początku – posiadał windy, jadalnie na każdym piętrze, a w parterze sklepy.
W 1920 roku obiekt nabył Józef Draheim. Odtąd hotel nazywał się Britania. Po 1945 roku zyskał piastowską nazwę Lech i pozostawał w gestii Wielkopolskiego Przedsiębiorstwa Turystycznego Przemysław. Poddano go wtedy źle ocenianym przebudowom. Zlikwidowano wykusz narożny i część balkonów. Na początku lat 70. XX wieku podniesiono bryłę, niszcząc szczyty i deformując sylwetkę budynku (projektantem był Zygmunt Lutomski). Wybito także podcienie, zgodnie z aranżacją całej ul. Gwarnej.
W pobliżu znajdują się inne ważne realizacje urbanistyczne i architektoniczne z XIX i XX wieku, np. Hotel Reichshof, Kamienica Haase i Wagnera, Hotel Royal, Domy Towarowe Alfa, Dom Książki, czy Dzielnica Cesarska.
We wrześniu 2019 roku[2] hotel został zamknięty[2][3].