Heurystyki wydawania sądów

W tym artykule poznamy fascynujący świat Heurystyki wydawania sądów i wszystko, co ma do zaoferowania. Od wpływu na społeczeństwo po implikacje w dziedzinie nauki, Heurystyki wydawania sądów to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Na tych stronach będziemy analizować jego ewolucję w czasie i jego znaczenie w bieżącym kontekście. Nie ma znaczenia, czy jesteś ekspertem w tej dziedzinie, czy po prostu chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat, ten artykuł zapewni Ci pełny i wzbogacający wgląd w Heurystyki wydawania sądów. Przygotuj się na zanurzenie się w podróż pełną odkryć i wiedzy!

Heurystyki wydawania sądów – uproszczone reguły wnioskowania. Ludzie automatycznie i bezwiednie posługują się nimi po to, aby wydawać szybkie sądy. Stosowanie heurystyk często prowadzi do wystąpienia błędów poznawczych.

Heurystyki wydawania sądów zostały nazwane i opisane przez Amosa Tversky'ego i Daniela Kahnemana na podstawie wielu badań eksperymentalnych prowadzonych w latach 70. XX wieku[1]. Wyróżnia się trzy główne heurystyki:

  • Heurystyka dostępności − uproszczona metoda wnioskowania polegająca na przypisywaniu większego prawdopodobieństwa zdarzeniom, które łatwiej przywołać do świadomości i są bardziej nacechowane emocjonalnie.
  • Heurystyka reprezentatywności − uproszczona metoda wnioskowania polegająca na dokonywaniu klasyfikacji na podstawie częściowego podobieństwa do przypadku typowego, charakterystycznego, reprezentatywnego, który już znamy.
  • Heurystyka zakotwiczenia i dostosowania (również zakotwiczenie i dostosowanie) − uproszczona metoda wnioskowania polegająca na oparciu się (zakotwiczeniu) na jakiejś informacji, a następnie zmodyfikowaniu jej (dostosowaniu się do niej) w celu uzyskania odpowiedzi na pytanie lub wydania sądu.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ D. Kahneman, P. Slovic, A. Tversky: Judgment under uncertainty: heuristics and biases. New York: Cambridge University Press, 1982. ISBN 0-521-24064-6. OCLC 7578020.