W tym artykule zagłębimy się w temat Georges Prêtre, który wzbudził duże zainteresowanie w dzisiejszym społeczeństwie. Na przestrzeni historii Georges Prêtre odgrywał kluczową rolę w różnych obszarach, zarówno osobistych, jak i zawodowych. Od swoich początków do chwili obecnej Georges Prêtre był przedmiotem badań, debat i kontrowersji, powodując sprzeczne opinie i różnorodne perspektywy. W tym artykule zbadamy różne aspekty Georges Prêtre, analizując jego wpływ w różnych kontekstach i oferując spostrzeżenia, które pozwolą nam lepiej zrozumieć jego znaczenie we współczesnym świecie.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
14 sierpnia 1924 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
4 stycznia 2017 |
Zawód, zajęcie |
dyrygent |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Georges Prêtre (ur. 14 sierpnia 1924 w Waziers, zm. 4 stycznia 2017 w Navès[1]) – francuski dyrygent.
Studiował u Maurice’a Duruflé i André Cluytensa w konserwatorium w Paryżu. Debiutował w 1956 w paryskiej Opéra-Comique w Capriccio Richarda Straussa. Wkrótce rozpoczął działalność w Europie i USA, osiągając największe sukcesy w teatrach operowych, m.in. londyńskim Covent Garden, nowojorskim Metropolitan Opera i mediolańskiej La Scali.
Pracował często z Marią Callas, m.in. nagrał z nią Toscę G. Pucciniego i Carmen G. Bizeta.
Był dyrektorem Opery Paryskiej. Kawaler (1975) i Komandor (1980) Orderu Zasługi Republiki Włoskiej oraz Wielki Oficer Legii Honorowej (2009)[2].
Na zaproszenie Herberta von Karajana, Georges Prêtre wystąpił po raz pierwszy w Wiedniu w 1962 r. jako dyrygent. W 2008 r. i po raz drugi w 2010 r. poprowadził transmitowany przez liczne stacje telewizyjne i radiowe koncert noworoczny dyrygując Wiedeńską Orkiestrą Filharmoniczną. Stał się najstarszym dyrygentem tego tradycyjnego koncertu.