Dziś George Gamow to temat, który budzi duże zainteresowanie i debatę w społeczeństwie. Od początków do obecnego wpływu George Gamow był przedmiotem badań i refleksji ekspertów i specjalistów z różnych dziedzin. Na przestrzeni dziejów George Gamow odegrał fundamentalną rolę w ewolucji ludzkości, wpływając na sposób, w jaki żyjemy, pracujemy i współpracujemy. W tym artykule zbadamy różne aspekty George Gamow i jego znaczenie w dzisiejszym świecie, analizując jego skutki i możliwe implikacje na przyszłość.
![]() George Gamow (1931) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk fizycznych | |
Specjalność: kosmologia fizyczna | |
Alma Mater | |
Uczelnia | |
Okres zatrudn. |
1934-1954 |
Uczelnia | |
Okres zatrudn. |
1956-1968 |
Odznaczenia | |
Nagroda Kalinga |
George Anthony Gamow (ros. Георгий Антонович Гамов, Georgij Antonowicz Gamow, ur. 4 marca 1904 w Odessie, zm. 19 sierpnia 1968 w Boulder, Kolorado[1]) – amerykański fizyk teoretyczny pochodzenia ukraińsko-rosyjskiego, fizyk jądrowy i kosmolog, popularyzator nauki. Profesor George Washington University w Waszyngtonie i University of Colorado w Boulder. Laureat Nagrody Kalinga przyznawanej przez UNESCO za popularyzację nauki (1956).
Główne osiągnięcia Gamowa to model rozpadu promieniotwórczego alfa (α) oraz pierwotnej nukleosyntezy – powstania jąder atomowych w Wielkim Wybuchu.
W latach 1931–1933 profesor uniwersytetu w Leningradzie. Wyemigrował do USA, gdzie w latach 1934–1954 wykładał w George Washington University oraz w latach 1956–1968 w University of Colorado Boulder.
W 1928 Gamow rozwiązał problem jądrowego rozpadu radioaktywnego alfa w oparciu o teorię kwantowego tunelowania. Wyprowadził kwantowo-mechaniczny wzór, który dawał niezerowe prawdopodobieństwo tego, że dwie jednoimiennie naładowane cząstki przezwyciężą swe wzajemne odpychanie elektrostatyczne i znajdą się bardzo blisko siebie. To kwantowo-mechaniczne prawdopodobieństwo jest znane jako „współczynnik Gamowa”, wykorzystywany do wyjaśnienia mierzonych szybkości pewnych rozpadów radioaktywnych.
W 1947 wraz ze współpracownikami opracował hipotezę powstawania pierwiastków („teoria α,β,γ” od nazwisk Alpher, Bethe i Gamow).
Gamow był popularyzatorem nauki, autorem cyklu książek o Panu Tompkinsie, w żartobliwy sposób przedstawiających m.in. teorię względności.