Pałac w Gatczynie | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Burmistrz |
Aleksander Kaługin | ||||
Powierzchnia |
28,75 km² | ||||
Wysokość |
100 m n.p.m. | ||||
Populacja (2021) • liczba ludności • gęstość |
|||||
Nr kierunkowy |
+7 81371 | ||||
Kod pocztowy |
188300-188310, 188319 | ||||
Tablice rejestracyjne |
47 | ||||
Położenie na mapie obwodu leningradzkiegoGatczyna | |||||
Położenie na mapie RosjiGatczyna | |||||
59°34′N 30°08′E/59,566667 30,133333 | |||||
Strona internetowa |
Gatczyna (ros. Гатчина) – miasto w Rosji, w centralnej części obwodu leningradzkiego, 45 km na południowy zachód od Petersburga. Centrum administracyjne rejonu gatczyńskiego. Pierwsze wzmianki z 1499. Prawa miejskie 11 listopada 1796. Powierzchnia miasta wynosi 29 km². 89,3 tys. mieszkańców (2021). Gatczyna jest przemysłowym, naukowym, kulturalnym i edukacyjnym centrum obwodu leningradzkiego. Gatczyński Państwowy artystyczno-architektoniczny pałacowo-parkowy muzeum-rezerwat Gatczyna, a także historyczne centrum miasta znajdują się na Liście światowego dziedzictwa UNESCO
Most Karpin w parku pałacowym w rezerwacie muzealnym Gatczyna w obwodzie leningradzkim w RosjiZnajduje się tu pałac cara Pawła I, pochodzący z XVIII wieku.
Na terytorium dzisiejszego miasta istniała w 1499 wieś Chotczyno, wzmiankowana w nowogrodzkiej księdze podatkowej. W okolicach 1670, w wyniku zamiany bezdźwięcznego „ch” na dźwięczne „g”, powstaje nazwa Gotczyno. W końcówce XVII wieku następuje transformacja do postaci współczesnej: Gatczyna.
W 1923 zmieniono nazwę na Trock, w celu uhonorowania radzieckiego działacza politycznego Lwa Trockiego. W 1929, w związku z deportowaniem Lwa Trockiego, zmieniono nazwę na Krasnogwardiejsk.
W 1942 niemieckie władze okupacyjne zmieniły z kolei nazwę na Lindemannstadt, dla uhonorowania dowódcy 18 Armii Georga Lindemanna.
W styczniu 1944 przywrócono miastu historyczną nazwę Gatczyna.
Najstarsze wykopaliska archeologiczne z terenu Gatczyny pochodzą z XIII wieku, lecz pierwsze dokumentalne świadectwo o osadnictwie datuje się na rok 1499, kiedy to w nowogrodzkich dokumentach miejskich jest wspomniana wieś Chotczyno nad jeziorem Chotczynym.
W ciągu kilku wieków Ziemie Iżorskie, na których znajdowała się wieś Chotczyno, były przedmiotem terytorialnych sporów pomiędzy Rosją i Szwecją. W 1617 roku został zawarty pokój w Stołbowie; na mocy umowy sporny teren został przyznany Szwecji. W sierpniu 1702 roku, podczas III wojny północnej, Gatczyna i jej okolice ponownie weszły w skład Rosji.
W roku 1765 Katarzyna II Wielka podarowała gatczyńskie posiadłości swojemu faworytowi grafowi Grigoriemu Orłowowi.
Latem 1766 roku rozpoczęto budowę Wielkiego Pałacu Gatczyńskiego według projektu włoskiego architekta Antonio Rinaldi, i parku pejzażowego.
Po śmierci Orłowa w 1783 roku właścicielem Gatczyny został wielki książę Paweł I Romanow, a głównym architektem – Vincenzo Brenna. Według jego projektów stworzono wiele budowli parkowych, a w roku 1795 rozpoczęto przebudowę Pałacu. 11 listopada 1796 roku Paweł I przyznał Gatczynie prawa miejskie. W końcu XVIII wieku Gatczyna stała się centrum ujezdu gatczyńskiego. W 1792 roku Aleksiej Arakczejew został mianowany komendantem Gatczyny i w następstwie tego dowódcą wojsk lądowych Pawła I. W 1798 roku według projektu Nikołaja Lwowa został wzniesiony Pałac Prioracki, który jest jednym z symboli Gatczyny.
Po poniesionej w zamachu śmierci Pawła I w 1801 roku Gatczyna przeszła we władanie wdowy po nim, Marii Fiodorownej. Później właścicielami Gatczyny byli kolejno Mikołaj I, Aleksander II i Aleksander III.
W roku 1853 założono w Gatczynie linię kolejową. W 1881 w Gatczynie po raz pierwszy w Imperium Rosyjskim pojawiło się elektryczne oświetlenie uliczne. Z początku zainstalowano je na placu przed pałacem.
W 1910 roku w Gatczynie zbudowano pierwsze w Rosji wojskowe lotnisko i działalność rozpoczęła pierwsza szkoła lotnicza. Swoje loty wykonywali tu Piotr Niestierow, Lidia Zwieriewa, Jewgraf Kruteń i inni znakomici piloci.
Pomnik okrętu podwodnego konstrukcji polskiego pioniera żeglugi podwodnej Stefana Drzewieckiego znajdujący się w Gatczynie1 marca 1917 roku miało miejsce powstanie w Zachodnim batalionie lotniczym, później władzę przejął rejonowy komitet Piotrogrodzkiej Rady. 24 października 1917 roku władza w mieście została przejęta przez komitet wojskowo-rewolucyjny. W okresie wojny domowej Gatczyna była miejscem walk między wojskami generała Judenicza i Armii Czerwonej.
W okresie II wojny światowej miasto było okupowane przez wojska niemieckie. Zespół pałacowo-parkowy Gatczyny uległ niemal całkowitemu zniszczeniu. W okresie powojennym miasto zostało odrestaurowane. Zbudowano nowe osiedla mieszkaniowe, zakłady przemysłowe, instytut fizyki jądrowej. W 1985 roku zostały otwarte dla zwiedzających pierwsze odrestaurowane sale pałacu.
Do roku 2010 Gatczyna posiadała status historycznego miasta Rosji, jednak decyzją Ministerstwa Kultury została go pozbawiona.
Od 2013 r. Gatczyna jest siedzibą prawosławnej eparchii gatczyńskiej. W mieście czynne są następujące cerkwie prawosławne: katedralny sobór św. Pawła, sobór Opieki Matki Bożej oraz cerkiew Opieki Matki Bożej.
W Gatczynie znajduje się także zbór Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego.