Gabriel (Giba)
W tym artykule omówimy temat Gabriel (Giba) z różnych perspektyw, aby zagłębić się w jego znaczenie i wpływ dzisiaj. Gabriel (Giba) przyciągnął uwagę różnych sektorów ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, gospodarkę, politykę i kulturę. W kolejnych kilku wierszach zostaną przeanalizowane jego pochodzenie, ewolucja, wyzwania i możliwości, a także wpływ na zmiany społeczne i technologiczne. Ponadto zbadane zostaną różne badania i badania, które rzuciły światło na Gabriel (Giba) i jego związek z innymi zjawiskami. Krótko mówiąc, ten artykuł ma na celu przedstawienie globalnej i zaktualizowanej wizji Gabriel (Giba), aby przyczynić się do debaty i refleksji na ten temat, który jest dziś tak istotny.
| Jerzy Giba | |
| Archimandryta | |
 2010 | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 lipca 1962 |
| Data i miejsce śmierci |
22 listopada 2018 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
6 kwietnia 1986 |
| Diakonat |
7 kwietnia 1986 |
| Prezbiterat |
17 listopada 1989 |
Gabriel, imię świeckie Jerzy Giba (ur. 24 lipca 1962 w Sokółce, zm. 22 listopada 2018 w Białymstoku[1]) – polski duchowny prawosławny, archimandryta, doktor nauk teologicznych, były zwierzchnik monasteru Zwiastowania Bogarodzicy w Supraślu. Zajmował się też zielarstwem i leczeniem ziołami.
Życiorys
Śluby monastyczne małej schimy złożył 6 kwietnia 1986 w monasterze Zwiastowania Bogurodzicy w Supraślu. Otrzymał imię Gabriel na cześć Archanioła Gabriela. 7 kwietnia 1986 przyjął z rąk biskupa białostockiego i gdańskiego Sawy święcenia diakońskie, a 17 listopada 1989 – kapłańskie.
W 1999 ukończył studia na Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. 30 marca 1999 został podniesiony do godności archimandryty. Od 1 maja 2000 pełnił obowiązki namiestnika Monasteru Supraskiego, a także proboszcza przyklasztornej parafii. 13 lutego 2007 uzyskał w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie na podstawie napisanej pod kierunkiem Mariana Bendzy rozprawy pt.: „Zabłudów jako ośrodek kulturalno-religijny Kościoła prawosławnego” stopień naukowy doktora nauk teologicznych[2][3].
1 kwietnia 2008 Sobór Biskupów PAKP wyznaczył go do przyjęcia chirotonii biskupiej i objęcia funkcji wikariusza diecezji przemysko-nowosądeckiej z tytułem biskupa gorlickiego, funkcji tej jednak nie przyjął[4].
W 2009 r.[3] archimandryta Gabriel zamieszkał w utworzonym z jego inicjatywy skicie Świętych Antoniego i Teodozjusza Pieczerskich w Odrynkach, jedynej w owym czasie pustelni prawosławnej w Polsce[4][5]. Był również spowiednikiem mniszek z żeńskiego klasztoru w Zwierkach[3].
Archimandryta Gabriel jest bohaterem filmu dokumentalnego pt. Archimandryta (2012) w reżyserii Jerzego Kaliny[6].
Zmarł 22 listopada 2018[1]. Pochowany na terenie skitu w Odrynkach[7].
Przypisy
- ↑ a b i, Archimandryta Gabriel nie żyje. Mnich, założyciel skitu w Odrynkach, zmarł w wyniku choroby, „poranny.pl” .
- ↑ Dr Jerzy Giba, baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) .
- ↑ a b c Zmarł o. archimandryta Gabriel. orthodox.pl. .
- ↑ a b ks. J. Wierzbicki: Supraśl: powstanie prawosławny erem. Radio Watykańskie, 2009-01-23. .
- ↑ Joanna Klimowicz: Pustelnia ojca Gabriela poświęcona. Gazeta Wyborcza.
- ↑ Archimandryta w bazie filmpolski.pl
- ↑ Marcin Abijski: Pogrzeb archimandryty Gabriela. orthodox.pl, 26 listopada 2018. .
Linki zewnętrzne
- Dr Jerzy Giba, baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) .
- Leonard Drożdżewicz. Archimandryta Gabriel (1962–2018). „Znad Wilii”. 4 (76)/2018. s. 27–28. ISSN 1392-9712.