Frank Knox
Frank Knox to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od momentu powstania budzi debaty, kontrowersje i jest przedmiotem licznych studiów i badań. Jego wpływ na społeczeństwo był głęboki, a jego znaczenie pozostaje tak samo aktualne, jak na początku. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Frank Knox, od jego początków do obecnej sytuacji, a także jego możliwe implikacje na przyszłość. Poprzez głęboką i obiektywną analizę postaramy się rzucić światło na ten temat, który tak bardzo wpłynął na różne aspekty współczesnego życia.
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci |
28 kwietnia 1944 |
| 46. sekretarz marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych | |
| Okres |
od 11 lipca 1940 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
  [1]
| |
Frank Knox, właśc. William Franklin Knox (ur. 1 stycznia 1874 w Bostonie, zm. 28 kwietnia 1944 w Waszyngtonie) – amerykański polityk i dziennikarz.
Życiorys
Ukończył Alma College w Michigan. W czasie wojny USA z Hiszpanią w roku 1898 służył w ochotniczym pułku Bezwzględnych jeźdźców (Rough Riders), sformowanym i dowodzonym przez późniejszego prezydenta Theodore’a Roosevelta. Po zakończeniu tego konfliktu Knox był dziennikarzem w Grand Rapids (Michigan). Podczas wyborów prezydenckich roku 1912 popierał kandydaturę byłego prezydenta i swego dowódcy Roosevelta, który kandydował z ramienia Partii Postępowej i uzyskał wynik lepszy od oficjalnego kandydata republikanów Williama Tafta, choć przegrał z demokratą Woodrowem Wilsonem.
W czasie I wojny światowej ochotniczo służył jako oficer artylerii we Francji.
W roku 1930 Knox, który około roku 1900 zmienił swoje pierwsze imię na Frank, został publicystą i jednym z dyrektorów wpływowej gazety „Chicago Daily News”. Był w tym czasie działaczem Partii Republikańskiej.
Dał się poznać jako przeciwnik Nowego Ładu[2].
W roku 1936 został mianowany kandydatem swej partii na urząd wiceprezydenta USA u boku gubernatora Kansas Alfa Landona. Republikanie przegrali wówczas wysoko z kandydatami demokratów, urzędującymi prezydentem i wiceprezydentem Franklinem Delano Rooseveltem i Johnem Nance Garnerem. Wygrali wybory tylko w dwóch (Maine i Vermont) stanach, co dało im tylko 8 głosów elektorskich.
Knox, z przekonania bardziej liberał i przeciwnik izolacjonizmu, popierał politykę prezydenta Roosevelta, który powołał go, wraz z innym wpływowym republikaninem, byłym sekretarzem stanu Henrym Stimsonem, który został sekretarzem wojny, na sekretarza marynarki w roku 1940. Na tym stanowisku Knox odegrał wielką rolę w czasie II wojny światowej.
Dokonał unowocześnienia i powiększenia floty amerykańskiej, zwracając specjalną uwagę na obszar Oceanu Spokojnego[3].
Zmarł nagle na serce w Waszyngtonie. Jego żona, Annie Reid Knox, założyła Stypendium Knoxa, oferujące możliwość studiowania w USA (Harvard) mieszkańcom krajów Wspólnoty Narodów.
Okręt USS „Frank Knox” został nazwany tak na jego cześć, ale Fort Knox wziął swoje imię nie od niego, lecz Henry’ego Knoxa.
Przypisy
- ↑ Knox, William Franklin (Frank). Traces of War. . (ang.).
- ↑ Żerko 2014 ↓, s. 214.
- ↑ Żerko 2014 ↓, s. 215.
Bibliografia
- Stanisław Żerko: Biograficzny leksykon II wojny światowej. Poznań: Wydawnictwo Nauka i Innowacje, 2014. ISBN 978-83-63795-77-1.
| Prezydent | |
|---|---|
| Wiceprezydent | |
| Szefowie departamentów |
|
| Pozostali członkowie gabinetu |
|
