Formacje trawiaste

Dziś Formacje trawiaste to temat, który zyskał niepodważalne znaczenie we współczesnym społeczeństwie. Od Formacje trawiaste ludzie debatowali nad jego wpływem na nasze życie, jego wpływem na różne aspekty kultury i jego rolą w ewolucji technologii. Zjawisko to powoduje coraz większe zainteresowanie różnymi dziedzinami, od polityki i ekonomii po psychologię i medycynę. W tym artykule zbadamy różne aspekty Formacje trawiaste i jego znaczenie w dzisiejszym świecie, badając jego wpływ na społeczeństwo i jego potencjał zmiany sposobu, w jaki myślimy i działamy.

Formacje trawiaste – bezdrzewne formacje roślinne, w których dominującą rolę pełnią trawy. Wykształcają się tam, gdzie warunki klimatyczne i siedliskowe uniemożliwiają rozwój formacjom leśnym. Czynnikami ograniczającymi występowanie lasów i zarazem warunkującymi utrzymywanie się formacji trawiastych są: niskie temperatury, znaczna zmienność sezonowa klimatu, niewielka ilość opadów, długotrwałe zalewy wód, silne wiatry i lawiny[1]. Granica między strefą formacji trawiastych a strefą lasów może być kształtowana przez występowanie cyklicznych pożarów. Na Środkowym Zachodzie Stanów Zjednoczonych występował tzw. półwysep preriowy, czyli wysunięty w głąb strefy leśnej pas strefy trawiastej, który zanikł od czasu systematycznego gaszenia naturalnych pożarów[2]. Również silna presja dużych roślinożerców może uniemożliwić przekształcenie formacji trawiastej w leśną. Ma to miejsce np. na obszarach o dużym zagęszczeniu słoni, które w tej sytuacji są gatunkiem kluczowym, odpowiedzialnym za utrzymanie takiej fizjonomii ekosystemu[3]. Wypas również jest odpowiedzialny za utrzymanie niektórych formacji trawiastych w strefie umiarkowanej, co dotyczy m.in. muraw bliźniczkowych[4]. Formacje trawiaste występują na lądach od obszarów okołobiegunowych po strefę tropikalną zajmując na Ziemi w sumie ok. 3200 milionów ha[1]. Formacje trawiaste dzieli się na strefowe lub azonalne odpowiednio do rozmieszczenia czynników warunkujących ich występowanie[5].

Strefowe formacje trawiaste

Sawanna

Sawanna z akacjami w Burkina Faso
 Osobny artykuł: Sawanna.

Formacja z dominacją traw, choć także z większym lub mniejszym udziałem rosnących pojedynczo lub grupami krzewów i drzew. Sawanny kształtują się w strefie międzyzwrotnikowej na obszarach, gdzie w ciągu roku występuje regularnie okres bezdeszczowy. Roczna suma opadów może wynosić od 200 do 1500 mm, a temperatury są wysokie, w okresie deszczowym wynoszą 18–24 °C, a w suchym 14–20 °C[5]. Różne typy sawann występują na rozległych obszarach Afryki i Ameryki Południowej, mniejsze powierzchnie zajmują w Ameryce Środkowej, Australii oraz na Archipelagu Malajskim[6].

Step

 Osobny artykuł: Step.

Formacja bezdrzewna z przewagą traw i zróżnicowanym udziałem zielnych roślin kserofilnych. Kształtuje się pod wpływem klimatu kontynentalnego w strefie umiarkowanej. Stepy zajmowały pierwotnie rozległe obszary Eurazji od wybrzeży Morza Czarnego po północne Chiny. W Ameryce Północnej określane są mianem prerii, a w Południowej pampy (pampasów). Na półkuli południowej wyróżnia się także formacje o charakterze przejściowym między stepami i górskimi halamitussock (na obszarze okołoantarktycznym) i paramo (w Andach). W strefie przejściowej między stepami i lasami strefy umiarkowanej kształtuje się lasostep[6].

Azonalne formacje trawiaste

Połonina na Szerokim Wierchu w Bieszczadach

Rośliny trawiaste odgrywają dominującą rolę w wielu zbiorowiskach kształtujących się wzdłuż wybrzeży morskich na siedliskach zasolonych, zwłaszcza na nadmorskich marszach, ale także na wydmach[5]. Głównym czynnikiem warunkującym występowanie formacji trawiastych w strefie umiarkowanej i chłodnej są wylewy wód w dolinach rzecznych, gdzie długotrwałe wylewy wraz z działaniem lodu podczas powodzi roztopowych i zimowych warunkują występowanie naturalnych łąk przyrzecznych[6][5]. Na obszarach górskich ponad górną granicą lasu kształtują się przystosowane do krótkiego okresu wegetacji murawy halne, zwykle bardzo bogate florystycznie i barwne[6].

W strefie umiarkowanej wiele azonalnych siedlisk trawiastych (ewentualnie budowanych przez zbliżone fizjonomicznie rośliny, zwłaszcza turzycowate) ma charakter półnaturalny lub antropogeniczny, a ich istnienie warunkowane jest przez użytkowanie – koszenie lub wypas[7].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Maria Grynia (red.): Łąkarstwo. Poznań: Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Poznaniu, 1995, s. 10–19. ISBN 83-86363-02-9.
  2. Charles Krebs: Ekologia. Eksperymentalna analiza rozmieszczeń i liczebności. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997, s. 125–128. ISBN 83-01-12041-X. (pol.).
  3. Charles Krebs: Ekologia. Eksperymentalna analiza rozmieszczeń i liczebności. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997, s. 507. ISBN 83-01-12041-X. (pol.).
  4. Joanna Perzanowska: *6230 – *Bogate florystycznie górskie i niżowe murawy bliźniczkowe (Nardion – płaty bogate florystycznie). W: Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny. Jacek Herbich (red.). T. 3: Murawy, łąki, ziołorośla, wrzosowiska, zarośla. Warszawa: Ministerstwo Środowiska, 2004, s. 140–158. ISBN 83-86564-43-1.
  5. a b c d Zbigniew Podbielkowski: Szata roślinna Ziemi. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz SC, 1997, seria: Wielka Encyklopedia Geografii Świata. ISBN 83-86600-37-3.
  6. a b c d Władysław Szafer: Ogólna geografia roślin. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1964.
  7. Leszek Kucharski: Trwałe użytki zielone w programie rolnośrodowiskowym. Warszawa: Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi, 2010, seria: Biblioteczka programu rolnośrodowiskowego 2007-2013. ISBN 978-83-62164-36-3.