Feliks Adamski

W tym artykule poznamy fascynujący świat Feliks Adamski i wszystko, co obejmuje ta koncepcja. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie, zagłębimy się w kluczowe aspekty, które pozwolą nam dokładnie zrozumieć Feliks Adamski i jego wpływ w różnych obszarach. Dzięki dokładnej analizie i krytycznej perspektywie odkryjemy znaczenie Feliks Adamski w naszym obecnym społeczeństwie i jego ewolucję w czasie. Od jego implikacji w kulturze popularnej po wpływ na gospodarkę światową, Feliks Adamski to temat, który zasługuje na dogłębne zbadanie, aby zrozumieć jego zakres i znaczenie w dzisiejszym świecie.

Feliks Adamski
Ilustracja
chorąży chorąży
Data i miejsce urodzenia

20 maja 1897
Olszowa k. Kępna, Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce śmierci

kwiecień 1940
Katyń, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

1915–1940

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Wojsko Polskie

Formacja

Armia Wielkopolska

Jednostki

12 Pułk Strzelców Wielkopolskich
70 Pułk Piechoty
batalion KOP „Krasne”

Stanowiska

dowódca kompanii
dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
powstanie wielkopolskie
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa:

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Multimedia w Wikimedia Commons

Feliks Adamski (ur. 20 maja 1897 w Olszowej, zm. w kwietniu 1940 w Katyniu) – chorąży Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Syn Jana i Zofii ze Stasiaków urodzony 20 maja 1897 we wsi Olszowa w powiecie kępińskim. Ukończył tam szkołę powszechną.

W 1915 został wcielony do armii niemieckiej i wziął udział w I wojnie światowej.

Uczestniczył w powstaniu wielkopolskim. W 1919 roku ukończył wojenny kurs dla oddziałów szturmowych w Belgii i kursy kreślarsko-budowlane. Od 1919 roku w Wojsku Polskim. Służył najpierw w 12 pułku piechoty, a następnie w 70 pułku piechoty. Na froncie wojny polsko-bolszewickiej walczył od 1919 do października 1920 roku jako dowódca kompanii, a następnie batalionu. Za walki pod wsiami Grynowicze i Głodawą został odznaczony Orderem Virtuti Militari V kl. (nr 3021). Ponadto w uznaniu zasług wszedł w skład delegacji wręczającej 11 listopada 1920 roku buławę marszałkowską Józefowi Piłsudskiemu.

Do roku 1927 służył w 70 pp. Ukończył Centrum Szkolenia Podoficerów Piechoty nr 1 w 1922 roku. Od 31 grudnia 1927 służył w 10 batalionie KOP a od 1934 roku w batalionie KOP „Krasne” jako młodszy oficer kompanii.

17 września 1939 roku batalion został okrążony podczas wycofywania się w kierunku Wilna. Feliks Adamski dostał się do niewoli radzieckiej w nieznanych okolicznościach przed 23 września. 22 września był widziany przez rodzinę już jako jeniec w wagonie towarowym na stacji kolejowej w Krasnem nad Uszą. Został osadzony w obozie jenieckim w Kozielsku. Do rodziny dotarły listy nadawane przez niego do marca 1940 roku. Między 7 a 9 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa nr 014 z 04.04.1940. Chorąży Adamski został zamordowany przez NKWD między 9 a 11 kwietnia 1940 w lesie katyńskim, gdzie od 28 lipca 2000 mieści się oficjalnie Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu. Krewni do 1954 poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie.

Postanowieniem nr 112-49-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 został pośmiertnie mianowany na stopień podporucznika. Awans został ogłoszony 10 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Życie prywatne

Był żonaty z Jadwigą z Wiśniewskich, z którą miał pięcioro dzieci: Alfredę Leokadię (ur. 1954), Aleksandrę Marię (ur. 1925), Tadeusza Antoniego (ur. 1927) i Halinę Reginę (ur. 1933) i Edwarda. Od 1934 roku rodzina Adamskich mieszkała w Krasnem nad Uszą, od sierpnia 1939 roku w nowym domu w pobliżu dworca kolejowego. W marcu 1940 roku żona została wraz z dziećmi deportowana z Krasnego do rejonu ciurupińskiego w obwodzie pawłodarskim w północno-wschodniej części Kazachskiej SRR. Do Polski powrócili latem 1946 roku.

Ordery i odznaczenia

Upamiętnienie

  • „Dąb Pamięci” przy ul. Grabowskiej 4 w Kępnie (certyfikat nr 001162/008156/WE/2009) – posadzony w 2009 roku przez uczniów Gimnazjum im. ks. Zdzisława Peszkowskiego w Krążkowach w ramach programu „Katyń... ocalić od zapomnienia” Stowarzyszenia „Parafiada” im. św. Józefa Kalasancjusza.

Przypisy

  1. ↑ a b c Snitko-Rzeszut (red.) 2000 ↓, s. 2 (PDF – 82).
  2. ↑ a b c : Chor. Feliks Adamski. Życiorys – ze źródła Muzeum Katyńskiego w Warszawie. Strona Muzeum Katyńskiego. muzeumkatynskie.pl > Historia Zbrodni Katyńskiej > Sylwetki > Adamski Feliks > Biografia . Muzeum Katyńskie, 2011. .
  3. ↑ a b Рогинский (przew. kol. red.), Еремина (red.) 2015 ↓, s. 139 (PDF – 73).
  4. ↑ Jenczelewska-Stolarczyk (oprac.) 2007 ↓, s. 12–13 (PDF).
  5. ↑ Jenczelewska-Stolarczyk (oprac.) 2007 ↓, s. 13 (PDF).
  6. ↑ a b УБИТЫ В КАТЫНИ, Moskwa 2015, s. 139.
  7. ↑ 20 lat temu otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu - Redakcja Polska - polskieradio.pl , polskieradio.pl (pol.).
  8. ↑ Feliks Adamski: Kwestjonarjusz. wbh.wp.mil.pl, 1934-03-16. s. 3. . (pol.).
  9. ↑ Jenczelewska-Stolarczyk (oprac.) 2007 ↓, s. 12 (PDF).
  10. ↑ Jenczelewska-Stolarczyk (oprac.) 2007 ↓, s. 13–16, 47 (PDF).
  11. ↑ Dekret Wodza Naczelnego L. 2986 z 31 maja 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 23, poz. 927, s. 1036).
  12. ↑ Englicht 1929 ↓, s. 27.
  13. ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 3935.22 G.M.I. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 5, s. 171).
  14. ↑ M.P. z 1938 r. nr 64, poz. 72 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  15. ↑ : ADAMSKI Feliks, podporucznik, syn Jana. Strona programu „Katyń... ocalić od zapomnienia”. katyn-pamietam.pl > Bohaterowie > ADAMSKI Feliks . Stowarzyszenie „Parafiada” im. św. Józefa Kalasancjusza, 2009. .

Bibliografia

Linki zewnętrzne