W artykule, który prezentujemy poniżej, zagłębimy się w temat Europejska Agencja Obrony, badając jego różne aspekty i dzisiejsze znaczenie. Europejska Agencja Obrony to temat, który przyciągnął uwagę szerokiego spektrum osób, od naukowców i specjalistów w tej dziedzinie, po osoby zainteresowane zrozumieniem jego wpływu na społeczeństwo. Poprzez szczegółową i wyczerpującą analizę postaramy się rozwikłać jej implikacje i zaoferować wszechstronną wizję, która pozwoli naszym czytelnikom lepiej zrozumieć to zjawisko. Od powstania do ewolucji na przestrzeni czasu, Europejska Agencja Obrony wywołał debaty i kontrowersje, które sprawiają, że jest to temat cieszący się dużym zainteresowaniem w różnych obszarach badań. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i refleksji na temat Europejska Agencja Obrony!
![]() | |
Siedziba | |
---|---|
Data powołania |
|
Data utworzenia |
12 lipca 2004 |
Organizacja | |
Dyrektor | |
Położenie na mapie Brukseli ![]() | |
Położenie na mapie Belgii ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Europejska Agencja Obrony (ang. European Defence Agency, EDA) – jedna z agencji Unii Europejskiej, która została powołana do życia przez tzw. wspólne działanie Rady Unii Europejskiej 12 lipca 2004 roku (2004/551/WPZiB), w celu poprawy zdolności obronnych Unii Europejskiej, wsparcia badań naukowych, koordynacji zamówień rządów krajów członkowskich w zakresie uzbrojenia i przemysłu obronnego UE.
Agencja jest organizacją międzyrządową i działa w ramach jednolitej struktury instytucjonalnej UE. Agencja spełnia cztery podstawowe funkcje, którymi są:
EDA dąży także do harmonizacji w ramach Unii Europejskiej przepisów i zasad dotyczących zakupów uzbrojenia i sprzętu wojskowego.
Agencja skupia państwa członkowskie UE z wyjątkiem Danii. Dania nie bierze udziału w realizacji Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony. Ma również podpisane porozumienia administracyjne z czterema państwami - Norwegią, Szwajcarią, Serbią oraz Ukrainą.
Organizacyjnie dzieli się na trzy dyrekcje merytoryczne[1]:
Nadzór nad pracami EAO sprawuje Rada ds. Zagranicznych (FAC) pod przewodnictwem Josepa Borrella (pełni on także funkcję szefa Agencji), w skład której wchodzą poszczególni ministrowie spraw zagranicznych państw członkowskich, zaś bieżącym zarządzaniem zajmuje się dyrektor naczelny. Na początku 2020 tymczasowo pełnił je Fin Olli Ruutu, który zastąpił Jorge Domecqa z Hiszpanii[2]. 5 marca 2020 na to stanowisko mianowany został czeski urzędnik i dyplomata, Jiří Šedivý, który obejmie stanowisko w kwietniu 2020[3].