Obecnie Emanuel Machek stał się tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i znaczeniem w społeczeństwie. Z biegiem czasu Emanuel Machek odegrał kluczową rolę w różnych aspektach życia codziennego, wpływając na ludzi w każdym wieku i stylu życia. Ponieważ Emanuel Machek wciąż ewoluuje i nabiera różnych wymiarów, ważne jest, aby dokładnie przeanalizować jego wpływ w różnych obszarach, od zdrowia po gospodarkę. W tym artykule przyjrzymy się bliżej wielu aspektom Emanuel Machek i jego wpływowi na życie codzienne, a także perspektywom, jakie może ze sobą wiązać.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
7 marca 1852 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
31 lipca 1930 |
profesor nauk medycznych | |
Specjalność: okulistyka | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Habilitacja | |
Profesura | |
Uczelnia | |
Okres zatrudn. |
1877-1922 |
Rektor | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Emanuel Emeryk Jan Machek (ur. 7 marca 1852 w Samborze, zm. 31 lipca 1930 we Lwowie) – lekarz okulista, od 1898 profesor okulistyki Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie, twórca i realizator polskiego programu leczenia jaglicy.
Studiował w Wiedniu, tam też w 1877 uzyskał doktorat. Praktykę okulistyczną odbył w Krakowie i Heidelbergu. W 1882 habilitował się w UJ. W latach 1892–1928 był prymariuszem Oddziału Ocznego Szpitala Powszechnego we Lwowie, zaś w latach 1898–1922 był kierownikiem Katedry Okulistyki, profesorem Uniwersytetu Lwowskiego, zaś w roku akademickim 1920/1921 rektorem UJK.
Był światowym autorytetem w dziedzinie okulistyki, teoretykiem (opis półpaśca ocznego) i wybitnym operatorem (m.in. operacje zaćmy). Jego nowatorskie metody operacji oczu są stosowane do dziś (np. operacja przy opadnięciu powieki). Lwowska uniwersytecka klinika okulistyczna Macheka (położona w kamienicy przy ul. Akademickiej 11), którą założył w 1898 i którą przez 28 lat kierował, w 1914 była jedną z czterech najważniejszych klinik (obok klinik w Berlinie, Amsterdamie i Nowym Jorku).
Zmarł w wyniku wypadku, gdy podczas spaceru z małżonką we Lwowie został potrącony przez motocyklistę[1]. Został pochowany 3 sierpnia 1930 na Cmentarzu Łyczakowskm[2].