Elektron (stop magnezu)

W tym artykule zajmiemy się ekscytującym tematem Elektron (stop magnezu), który wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Od swoich początków do chwili obecnej Elektron (stop magnezu) był przedmiotem badań i analiz, co pozwoliło nam uzyskać głębsze zrozumienie jego cech charakterystycznych i konsekwencji dla społeczeństwa. Idąc tym tropem, zbadamy różne aspekty związane ze Elektron (stop magnezu), od jego wpływu na gospodarkę po wpływ na sferę społeczną i kulturową. Ponadto przeanalizujemy różne perspektywy i opinie wyrażone na temat Elektron (stop magnezu), aby zaoferować wszechstronną i wzbogacającą wizję tego kontrowersyjnego tematu.

Ten artykuł od 2021-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Elektron – stop magnezu z glinem, krzemem, manganem i cynkiem, wynaleziony w Niemczech podczas I wojny światowej jako substytut aluminium.

Głównym składnikiem stopu jest magnez, który stanowi 85%-98% w zależności od rodzaju produkcji. Bardzo lekki (gęstość ok. 1,8 g/cm³), a przy tym wytrzymały. Używany do produkcji części maszyn szczególnie ważny jest w przemyśle lotniczym, samochodowym oraz zbrojeniowym. Nie jest odporny na korozję, przez dużą aktywność chemiczną magnezu. Ma zbliżone właściwości do żeliwa, podczas obróbki jest łatwo zapalny, przy czym powstaje tlenek magnezu.

Bibliografia