Echidna

W dzisiejszym świecie Echidna stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu coraz szerszego grona odbiorców. Znaczenie Echidna polega na jego wpływie na różne aspekty społeczeństwa, od gospodarki po kulturę, politykę i środowisko. Echidna wywołał debatę i kontrowersje, a nawet był przedmiotem badań i studiów, które miały na celu zrozumienie go w całości. W tym artykule zbadamy różne aspekty Echidna, analizując jego znaczenie, ewolucję w czasie i jego wpływ na dzisiejszy świat. Ponadto przeanalizujemy możliwe rozwiązania i alternatywy dla wyzwań, jakie stwarza Echidna, w celu zaoferowania kompleksowej i aktualnej wizji na ten temat o znaczeniu globalnym.

Ten artykuł dotyczy postaci mitologicznej. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.
Echidna
Ἔχιδνα
potwór
Ilustracja
Występowanie

mitologia grecka

Cytaty w Wikicytatach

Echidna (gr. Ἔχιδνα Echidna, łac. Echidna, „Żmija”) – potwór w mitologii greckiej, o ciele w połowie młodej kobiety, w połowie cętkowanego węża. Miała czarne oczy, przerażający wygląd i była stale żądna krwi, żywiła się ludzkim mięsem. Hezjod pisze o niej :

Ona też inny zrodziła stwór, niepokonany, ogromny
niepodobny ni ludziom, ni nieśmiertelnym bogom,
w grocie wydrążonej – boską gwałtowną Echidnę,
wpół bystrooką dziewczynę młodą, o pięknych policzkach
wpół ogromnego węża, wielkiego i potężnego,
w cętki, okrutnego – w głębinach ziemi przeświętej.
Przeł. Jerzy Łanowski

Według Apollodorosa była córką Tartaru i Gai , według Hezjoda Chrysaora (syna Posejdona) i Kalliroe (córki Okeanosa) , według Pauzaniasza nieznanego bliżej Peirasa i Styksu .

Według Hezjoda żyła razem z Tyfonem w jaskini w kraju Arimów (Arima) – poświadczonym także w Iliadzie , lokalizowanym w różnych miejscach, przeważnie w Cylicji lub na końcu świata.

Grecy znad Morza Czarnego byli jednak przekonani, że żyła w Scytii. Według ich opowieści, przekazanej przez Herodota , gdy Herakles uprowadził woły Geriona, odwiedził także Scytię, kraj wtedy wciąż bezludny. Zasnął tam, a kiedy spał, jego konie zniknęły. Kiedy się obudził, wyruszył na ich poszukiwanie i zawędrował do kraju Hylaja. Znalazł tam w jaskini potworną Echidnę, którą spytał, czy wie, gdzie są jego konie. Echidna odpowiedziała, że ma je ona sama, ale nie odda ich, jeśli Herakles nie odbędzie z nią stosunku. Heros zgodził się, ale Echidna zwlekała z oddaniem mu koni, bo pragnęła jak najdłużej zatrzymać go przy sobie. Kiedy w końcu je zwróciła i odchodził, oświadczyła, że ma z nim trzech synów. Spytała, co ma z nimi zrobić – osiedlić ich w bezludnej dotąd Scytii, czy odesłać. Herakles pozostawił jej swój pas ze złotą czarą i jeden z łuków, każąc osiedlić tego, kto będzie umiał ich używać, odesłać tego, kto nie będzie tego potrafił. Gdy dorośli, Echidna nadała synom imiona – Agatyrsos, Gelonos i Skytes. Jedynie Skytes potrafił używać łuku i pasa Heraklesa, osiadł więc w Scytii i został jej pierwszym królem, od którego wywodzą się wszyscy inni – odtąd królowie Scytów noszą czarę u pasa.

Według Apollodorosa Echidna została zgładzona w czasie snu przez Argosa Panoptesa.

Potomstwo

O potwornym potomstwie Echidny zrodzonym ze związku z Tyfonem mówi wielu autorów – Hezjod , Apollodoros , Hyginus . Wymieniają oni:

Według Hezjoda Ortros zgwałcił własną matkę, a Sfinks i Lew Nemejski byli ich dziećmi.

Według wersji mieszkańców kolonii greckich nad Morzem Czarnym, Herakles przemierzając Scytię ze stadami Geriona spłodził z Echidną troje dzieci:

Bibliografia