W tym artykule omówimy Dwudziesty czwarty Kneset z szerokiej i szczegółowej perspektywy, mając na celu zapewnienie czytelnikowi pełnego przeglądu danego tematu. Przeanalizowane zostaną różne powiązane aspekty, takie jak jego pochodzenie, ewolucja, konsekwencje i możliwe przyszłe wyzwania. Podobnie zbadane zostaną różne opinie i podejścia w celu przedstawienia kompleksowej i zrównoważonej wizji. Poprzez podróż przez różne punkty widzenia i odpowiednie badania, ten artykuł będzie miał na celu zapewnienie czytelnikowi głębokiego i wzbogacającego zrozumienia Dwudziesty czwarty Kneset.
Dwudziesty czwarty Kneset – dwudziesta czwarta kadencja parlamentu Izraela odbywająca się w latach 2021–2022. Kneset został wyłoniony w przyśpieszonych wyborach parlamentarnych zaplanowanych na 23 marca 2021 roku.
Do 22 grudnia 2020 roku rządzącej koalicji nie udało się przegłosować ustawy budżetowej na 2021 rok. W związku z tym, zgodnie z prawem, automatycznie zarządzono następne wybory, które odbęda się za 90 dni, czyli 23 marca 2021 roku. Rozpisanie kolejnych wyborów odbyło się w atmosferze sporów pomiędzy będącymi w koalicji Likudem Binjamina Netanjahu i Niebiesko-Białymi Beniego Ganca[1].
Osobny artykuł:13 czerwca XXIV Kneset zaakceptował powstanie rządu Naftalego Bennetta i Ja’ira Lapida stosunkiem głosów 60 do 59. W skład koalicji rządowej weszły następujące partie: Jest Przyszłość (17 miejsc), Niebiesko-Biali (8), Nasz Dom Izrael (7), Partia Pracy (7), Jamina (7), Nowa Nadzieja (6), Merec (6) i Zjednoczona Lista Arabska/Ra’am (4)[2].
W wyniku utracenia większości Bennett i Lapid zgodzili się na skrócenie kadencji rządu i Knesetu. 30 czerwca 2022 roku Kneset przegłosował samorozwiązanie i rozpisanie przyspieszonych wyborów na 1 listopada 2022 roku[3].
Liczba uprawnionych do głosowania wynosiła 6 578 084 osób. Frekwencja wyborcza wyniosła 67,44[4].
Partia | Głosy | % | Miejsca | +/- |
---|---|---|---|---|
Likud | 1 066 892 | 24,19% | 30 | ![]() |
Jest Przyszłość | 614 112 | 13,93% | 17 | ![]() |
Szas | 316 008 | 7,17% | 9 | ![]() |
Niebiesko-Biali | 292 257 | 6,63% | 8 | ![]() |
Jamina | 273 836 | 6,21% | 7 | ![]() |
Partia Pracy | 268 767 | 6,09% | 7 | ![]() |
Zjednoczony Judaizm Tory–Degel ha-Tora | 248 391 | 5,63% | 7 | ![]() |
Nasz Dom Izrael | 248 370 | 5,63% | 7 | ![]() |
Syjonizm Religijny (Unia Narodowa-Tkuma, Żydowska Siła, No’am) | 225 641 | 5,12% | 6 | |
Zjednoczona Lista (Chadasz, Ta’al, Balad) | 212 583 | 4,82% | 6 | |
Nowa Nadzieja | 209 161 | 4,74% | 6 | |
Merec | 202 218 | 4,59% | 6 | |
Zjednoczona Lista Arabska | 167 064 | 3,79% | 4 | |
Ha-Kalkalit he-Chadasza | 34 883 | 0,79% | 0 | |
Rafa | 17 346 | 0,39% | 0 | |
Partia Piratów | 1 309 | 0,03% | 0 | |
Ani we-ata | 1 291 | 0,03% | 0 | |
Inne partie | 9 923 | 0,24% | 0 | |
Suma | 4 410 052 | 100% | 120 |
Źródło: תוצאות האמת של הבחירות לכנסת ה-24 (dostęp: 16.06.2021).
Źródło: Kneset, Current Knesset Members of the Twenty-Fourth Knesset (dostęp: 16.06.2021).
W związku z tzw. prawem norweskim, jeżeli poseł zostanie mianowany na stanowisko ministerialne, to w jego miejsce do parlamentu dostaje się następny w kolejności polityki, który we właściwych wyborach nie otrzymał mandatu z tej samej listy wyborczej. W XXIV Knesecie doszło do następujących zmian[5]: