Dziś Duncan Laurence jest tematem o wielkim znaczeniu we współczesnym społeczeństwie. Jej wpływ rozciąga się na różne obszary współczesnego życia, wywołując szeroką debatę i kontrowersje. Zarówno na poziomie osobistym, jak i zawodowym Duncan Laurence zdobył znaczącą pozycję, wzbudzając ogromne zainteresowanie i ciekawość ogółu społeczeństwa. Celem tego artykułu jest analiza i poznanie różnych perspektyw i opinii na temat Duncan Laurence, w celu przedstawienia szerszej i bardziej wszechstronnej wizji tego, tak aktualnego dzisiaj, tematu.
![]() Duncan Laurence (2019) | |
Imię i nazwisko |
Duncan de Moor |
---|---|
Pseudonim |
Duncan Laurence |
Data i miejsce urodzenia |
11 kwietnia 1994 |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
od 2014 |
Powiązania | |
Strona internetowa |
Duncan Laurence, właśc. Duncan de Moor (ur. 11 kwietnia 1994 w Spijkenisse) – holenderski piosenkarz i autor tekstów.
Półfinalista piątej edycji programu The Voice of Holland (2014). Zwycięzca Konkursu Piosenki Eurowizji 2019.
Ukończył naukę na Wydziale Wokalnym Akademii Rockowej w Tilburg[1][2]. Przed rozpoczęciem profesjonalnej kariery muzycznej mieszkał m.in. w Londynie i Sztokholmie, gdzie tworzył teksty piosenek dla innych wykonawców[3]. W wieku 16 lat zwyciężył w konkursie talentów w rodzinnym mieście[4]. W 2014 brał udział w przesłuchaniach do piątej edycji programu RTL 4 The Voice of Holland. Po tzw. przesłuchaniach w ciemno dołączył do drużyny prowadzonej przez Ilse DeLange, odpadł w odcinku półfinałowym[5].
W maju 2019, reprezentując Holandię z utworem „Arcade”, zwyciężył w finale 64. Konkursu Piosenki Eurowizji w Tel Awiwie[6][3]. Przed konkursem był jednym z głównych faworytów do zwycięstwa[7] oraz został wyróżniony Nagrodą Dziennikarzy im. Marcela Bezençona[8][1]. 10 czerwca wystąpił na ogólnoholenderskim festiwalu Pinkpop. Jesienią 2019 odbył trasę koncertową obejmującą występy w 11 miastach Holandii oraz 13 krajach Europy, m.in. w Polsce[9][10]. W 2020 wystąpił w koncercie Światło dla Europy w Hilversum[11] oraz jako gość muzyczny podczas finału 18. Konkursu Piosenki Eurowizji dla Dzieci w Warszawie[12]. W 2022 był jednym z trenerów w szóstej edycji programu The Voice Kids Belgium; jego podopieczna Karista zwyciężyła w finale talent show. W tym samym roku wydał singiel „Electric Life”, którym zapowiedział swój nowy album, a także nagrał piosenkę „WDIA (Would Do It Again)” z Rosą Linn. Współtworzył utwór „Burning Daylight”, z którym Mia Nicolai i Dion Cooper w maju 2023 reprezentowali Holandię w 67. Konkursie Piosenki Eurowizji. Poza tym wystąpił jako gość muzyczny w finale Eurowizji 2023, w którym wykonał cover utworu „You'll Never Walk Alone”. 22 września 2023 wydał album pt. Skyboy, który promował również singlami: „I Want It All”, „Skyboy”, „Anything” i „Rest in Peace”.
W dzieciństwie zmagał się z nadwagą, przez co był prześladowany w szkole[13].
W 2018 ujawnił się publicznie jako osoba biseksualna[14]. Na konferencji prasowej po wygraniu 64. Konkursu Piosenki Eurowizji w maju 2019 powiedział: Jestem kimś więcej niż tylko artystą. Jestem człowiekiem, jestem biseksualistą, jestem muzykiem. Jestem dumny z tego, że mogłem pokazać, kim jestem[2]. W czerwcu 2019 w wywiadzie dla serwisu Plejada.pl potwierdził, że jest w związku z mężczyzną[13]. We wrześniu potwierdził, że rozstał się z partnerem, którym był Gerco Derksen[15]. 5 października 2020 potwierdził zaręczyny z tekściarzem Jordanem Garfieldem[16], a 21 sierpnia 2023 poinformował o ślubie z partnerem[17].
Rok | Dane dot. albumu | Najwyższa pozycja na liście | Certyfikat | |
---|---|---|---|---|
NLD [18] |
BEL (FL) [19] | |||
2020 | Small Town Boy
|
6 | 94 |
Rok | Tytuł | Najwyższa pozycja na liście | |
---|---|---|---|
NLD [18] |
USA Heat. [21] | ||
2020 | Worlds on Fire
|
60 | 13 |
Rok | Tytuł | Najwyższa pozycja na liście | Certyfikat | Album | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
NLD [18] |
AUT [22] |
BEL (Fl) [23] |
BEL (Wa) [23] |
DEN [24] |
EST [25] |
GRE [26] |
IRE [27] |
ICE [28] |
GER [29] |
NOR [30] |
SCO [31] |
SWI [32] |
SWE [33] |
UK [34] | ||||
2019 | „Arcade” | 1 | 22 | 2 | 31 | 23 | 1 | 5 | 26 | 1 | 26 | 10 | 24 | 6 | 6 | 29 | Small Town Boy | |
„Love Don’t Hate It” | 41 | – | 53 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – |
| ||
2020 | „Someone Else” | 72 | – | 86 | 93 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |
„Last Night” | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||
„Feel Something” (oraz Armin van Buuren) | 85 | – | 78 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||
2021 | „Stars” | 86 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
„Back to Back” (oraz Wrabel) | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | These Words Are All for You | ||
„Wishes Come True” | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
2022 | „Take My Breath Away” | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
„Electric Life” | 79 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||
„–” oznacza, że singel nie był notowany na danej liście. |