Dimetakryna

W tym artykule zamierzamy dogłębnie zbadać temat Dimetakryna, temat, który przez lata był przedmiotem niezliczonych badań i debat. Dimetakryna to temat, który przyciąga uwagę ludzi w każdym wieku i o różnym pochodzeniu, a jego znaczenie rozciąga się na różne dziedziny, od nauki i technologii po politykę i kulturę. W tym artykule postaramy się rzucić światło na różne aspekty Dimetakryna, analizując jego pochodzenie, wpływ na społeczeństwo i możliwe konsekwencje dla przyszłości. Mamy nadzieję, że ten artykuł będzie pouczającym i stymulującym źródłem dla każdego, kto chce dowiedzieć się więcej na ten fascynujący temat.

Dimetakryna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C20H26N2

Masa molowa

294,44 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

4757-55-5

PubChem

94280

DrugBank

DB08996

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

N06AA18

Dimetakryna, akrypraminaorganiczny związek chemiczny z grupy trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, pochodna imipraminy.

Stosowana w przeszłości w Europie i Japonii w leczeniu depresji[2][3].

Jej dokładny metabolizm nie został do końca poznany[4], a przeprowadzone badania wskazywały mniejszą skuteczność względem imipraminy[5][6].

Przypisy

  1. Dimetacrine, DrugBank , University of Alberta, DB08996 (ang.).
  2. Shin Kato, A Review of the Pharmacotherapy of Depression in Japan, Affective Disorders. Perspective on Basic Research and Clinical Practice, Tetsuhiko Kariya (red.), Michio Nakagawara (red.), Tokyo: Seiwa Shoten, , s. 117, ISBN 978-0-87630-674-1 (ang.).
  3. Dictionary of Organic Compounds, London: Chapman & Hall, 1996, ISBN 0-412-54090-8 (ang.).
  4. Dimetacrine, PubChem , United States National Library of Medicine, CID: 94280 (ang.).
  5. F.S. Abuzzahab, A double-blind investigation of dimethacrine versus imipramine in hospitalized depressive states, „International Journal of Clinical Pharmacology”, 8 (3), 1973, s. 244–253, PMID4149236 (ang.).
  6. Psychoactive Drugs: Antidepresants, Ernst Mutschler i inni, Drug Actions. Basic Principles and Therapeutic Aspects, Stuttgart: Medpharm Scientific Publishers, 1995, s. 128, ISBN 0-8493-7774-9 (ang.).