W dzisiejszym artykule zagłębimy się w temat Dariusz Chemperek, badając jego implikacje, cechy i możliwe zastosowania. Dariusz Chemperek to temat, który był przedmiotem zainteresowania i debaty w różnych obszarach, generując sprzeczne opinie i kwestionując ustalone koncepcje. W tym artykule zagłębimy się w historię Dariusz Chemperek, przeanalizujemy jego dzisiejsze znaczenie i zbadamy jego wpływ w różnych kontekstach. Ponadto zatrzymamy się na różnych perspektywach istniejących wokół Dariusz Chemperek, oferując panoramiczny widok, który pozwala nam zrozumieć złożoność tego tematu. Krytycznym i wzbogacającym spojrzeniem zajmiemy się wieloma aspektami Dariusz Chemperek w celu wzbogacenia wiedzy i zachęcenia do głębokiej refleksji nad jego znaczeniem i znaczeniem.
Państwo działania | |
---|---|
Data urodzenia |
1965 |
profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: literaturoznawstwo polskie | |
Alma Mater |
Katolicki Uniwersytet Lubelski |
Doktorat |
1997 – literaturoznawstwo |
Habilitacja |
2006 – literaturoznawstwo |
Profesura |
2015 |
profesor UMCS | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Dariusz Paweł Chemperek (ur. 1965[1]) – polski filolog, literaturoznawca, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, specjalista w zakresie literaturoznawstwa polskiego.
W 1990 w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim ukończył studia na kierunku filologia polska. W 1997 uzyskał na Wydziale Humanistycznym UMCS na podstawie rozprawy pt. O poezji medytacyjnej Daniela Naborowskiego stopień naukowy doktora nauk humanistycznych (promotor – Stefan Nieznanowski). W 2006 na tym samym wydziale na podstawie dorobku naukowego i monografii pt. Poezja Jana Gawińskiego i kultura literacka drugiej połowy XVII wieku stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych. W 2015 prezydent RP Bronisław Komorowski nadał mu tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych. Został profesorem nadzwyczajnym w Instytucie Filologii Polskiej Wydziału Humanistycznego UMCS. Był zatrudniony w Katedrze Filologii Polskiej Wydziału Filologiczno-Pedagogicznego Politechniki Radomskiej[2].
Opublikował m.in. „Umysł przecię ze swojego toru nie wybiega”. O poezji medytacyjnej Daniela Naborowskiego (Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin, 1998, ss. 146), Poezja Jana Gawińskiego i kultura drugiej połowy XVII wieku (Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2005, ss. 418)[3].
Odznaczony Brązowym (2007)[4] oraz Srebrnym (2012)[5] Krzyżem Zasługi.