Damian Muskus
W dzisiejszym świecie Damian Muskus stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Od wpływu na społeczeństwo po implikacje dla gospodarki i na poziomie osobistym, Damian Muskus przykuł uwagę osób i organizacji na całym świecie. Dzięki swojej złożoności i różnorodności Damian Muskus wywołał debatę i refleksję w różnych sferach, generując nieograniczone opinie i podejścia na ten temat. W tym artykule zbadamy różne aspekty Damian Muskus i jego wpływ na nasze codzienne życie, od konkretnych aspektów po szersze perspektywy.
| Biskup tytularny Amai | |||
.jpg) Damian Muskus (2018) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
6 września 1967 | ||
| Biskup pomocniczy krakowski | |||
| Okres sprawowania |
od 2011 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Inkardynacja | |||
| Śluby zakonne |
4 października 1991 | ||
| Prezbiterat |
12 czerwca 1993 | ||
| Nominacja biskupia |
16 lipca 2011 | ||
| Sakra biskupia |
28 września 2011 | ||
| Data konsekracji |
28 września 2011 |
|---|---|
| Miejscowość |
Kraków |
| Miejsce | |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Damian Andrzej Muskus[1] (ur. 6 września 1967 w Nowej Sarzynie) – polski duchowny rzymskokatolicki, franciszkanin, doktor nauk teologicznych, rektor Wyższego Seminarium Duchownego oo. Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej w latach 2002–2005, biskup pomocniczy krakowski od 2011.
Życiorys
Urodził się 6 września 1967 w Nowej Sarzynie, dzieciństwo spędził w Leżajsku[2]. W 1986 ukończył Zespół Szkół Licealnych im. Bolesława Chrobrego w Leżajsku[3] i wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych (prowincji bernardynów)[2]. Po rocznym nowicjacie w klasztorze w Leżajsku przy sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia 9 września 1987 złożył pierwsze śluby zakonne[2]. Śluby wieczyste złożył 4 października 1991[1]. W latach 1987–1993 odbył studia filozoficzno-teologiczne[4], przez pierwsze dwa lata w Wyższym Seminarium Duchownym oo. Bernardynów w Krakowie, a przez kolejne cztery w Kalwarii Zebrzydowskiej[2]. Na prezbitera został wyświęcony 12 czerwca 1993 w bazylice Matki Bożej Anielskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej przez arcybiskupa metropolitę lwowskiego Mariana Jaworskiego[2]. W latach 1994–1998 kontynuował studia z zakresu katechetyki[2] na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, gdzie na podstawie dysertacji Szkoła środowiskiem katechetycznym. Katechetyczne studium interdyscyplinarne uzyskał doktorat z nauk teologicznych[5].
W pierwszym roku po święceniach kapłańskich pracował jako katecheta w Kalwarii Zebrzydowskiej. W Wyższym Seminarium Duchownym oo. Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej był w latach 1998–2002 wicemagistrem braci kleryków, a w latach 2002–2005 piastował urząd rektora. Od 2002 do 2005 pełnił funkcję gwardiana klasztoru św. Franciszka w Kalwarii Zebrzydowskiej, następnie od 2005 do 2011 był gwardianem klasztoru Matki Bożej Anielskiej i kustoszem sanktuarium pasyjno-maryjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej[2].
16 lipca 2011 papież Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej ze stolicą biskupią Amaia[6][7]. Święcenia biskupie otrzymał wraz z Grzegorzem Rysiem 28 września 2011 w katedrze na Wawelu[8]. Konsekratorem był kardynał Stanisław Dziwisz, arcybiskup metropolita krakowski, a współkonsekratorami kardynałowie Franciszek Macharski, arcybiskup senior krakowski, i Stanisław Ryłko, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Świeckich[1]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Ecce Mater tua” (Oto Matka twoja)[4]. Pełnił funkcję koordynatora generalnego komitetu organizacyjnego Światowych Dni Młodzieży 2016 w Krakowie, będąc odpowiedzialnym za ich przygotowanie i przebieg[4].
W Konferencji Episkopatu Polski objął stanowisko delegata ds. Wspólnot dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa, wszedł w skład Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, Zespołu ds. Ruchów Intronizacyjnych i Rady ds. Duszpasterstwa Młodzieży, a także został zastępcą przewodniczącego Komitetu Organizacyjnego ds. Wizyty Ojca Świętego w Polsce w 2016 roku[4].
W 2024 został laureatem Medalu Świętego Brata Alberta[9].
Przypisy
- ↑ a b c Damian Muskus. catholic-hierarchy.org. . (ang.).
- ↑ a b c d e f g O. Damian Muskus OFM – biskupem pomocniczym arch. krakowskiej. ekai.pl (arch.), 2011-07-16. .
- ↑ Znani Absolwenci. zslchrobry.lezajsk.pl. .
- ↑ a b c d Nota biograficzna Damiana Muskusa na stronie archidiecezji krakowskiej. diecezja.pl. .
- ↑ Damian Muskus, baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) .
- ↑ Nomina di Ausiliari di Kraków (Polonia). press.vatican.va, 2011-07-16. . (wł.).
- ↑ Komunikat Nuncjatury – nominacje w arch. krakowskiej. episkopat.pl (arch.), 2011-07-16. .
- ↑ Ks. Ryś i o. Muskus wyświęceni na biskupów. krakow.tvp.pl (arch.), 2011-09-26. .
- ↑ Medal Św. Brata Alberta. albert.krakow.pl. .
Linki zewnętrzne
- Nota biograficzna Damiana Muskusa na stronie archidiecezji krakowskiej. .
- Damian Muskus na stronie Konferencji Episkopatu Polski .
- Damian Muskus , catholic-hierarchy.org (ang.).