W tym artykule poruszony zostanie temat Dama z jednorożcem (obraz Rafaela), kwestia, która wzbudziła zainteresowanie i ciekawość wielu ludzi na przestrzeni dziejów. Dama z jednorożcem (obraz Rafaela) był przedmiotem debaty, badań i refleksji w różnych obszarach, od nauki po kulturę popularną. W tym sensie warto zagłębić się w znaczenie i wagę Dama z jednorożcem (obraz Rafaela), a także jego wpływ na współczesne społeczeństwo. Poprzez szczegółową i kontekstualizowaną analizę będziemy starali się zapewnić czytelnikowi szeroką i kompletną wizję Dama z jednorożcem (obraz Rafaela) w celu wzbogacenia jego wiedzy i zrozumienia tego konkretnego tematu.
![]() | |
Autor | |
---|---|
Data powstania |
1505–1506 |
Medium |
olej na desce |
Wymiary |
65 × 61 cm[1] |
Miejsce przechowywania | |
Lokalizacja |
Dama z jednorożcem (wł. Ritratto di dama con liocorno) – namalowany przez Rafaela renesansowy portret olejny na desce, przedstawiający młodą kobietę trzymającą jednorożca, przechowywany w Galerii Borghese w Rzymie[2].
Autorstwo obrazu było przypisywane Pietrowi Peruginowi[3]. Sam obraz miał przedstawiać Katarzynę z Aleksandrii. W 1916 roku Giulio Cantarlamessa odkrył, że obraz pierwotnie miał inny wygląd, a niektóre elementy domalowano w latach późniejszych. Na podstawie prześwietlenia obrazu promieniowaniem rentgenowskim w 1935 roku odkryto postać jednorożca. W tym samy roku przeprowadzono renowację obrazu. Podczas prac usunięto koło zębate, palmę męczenniczki (symbole męczeńskiej śmierci) i płaszcz[3][4]. W 1928 roku twórcą obrazu okazał się Rafael, który namalować miał go w latach 1505–1506[1][3].
Nie wiadomo, kto pozował do obrazu[1][3]. Wskazywana była m.in. Maddalena Strozzi, która w 1503 wyszła za mąż za Angela Doniego, w 1505 była zaś malowana przez Rafaela[3][5]. Równie niejednoznaczna jest symbolika dzieła. Jednorożec prawdopodobnie symbolizuje czystość dziewiczą[3].
Malując obraz Rafael naśladował ujęcie zaprezentowane przez Leonarda da Vinci w Mona Lisie[1][6]. Dostrzegalne są również wpływy twórczości Perugina i Piera della Francesci[1].