Daewoo Tico
Obecnie Daewoo Tico jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu ludzi na całym świecie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Daewoo Tico stał się kluczowym punktem dyskusji w różnych obszarach, od polityki po naukę, w tym kulturę i społeczeństwo. Opinie i perspektywy na temat Daewoo Tico są różnorodne i zmieniają się, co czyni go ekscytującym i stale rozwijającym się tematem. W tym artykule zbadamy różne aspekty Daewoo Tico, od jego dzisiejszych początków i wpływu, po możliwe przyszłe implikacje, jakie może mieć. Ponadto przeanalizujemy różne punkty widzenia i argumenty w tej sprawie, aby zaoferować kompletną i wzbogacającą wizję Daewoo Tico.
 Daewoo Tico | |
| Inne nazwy |
Daewoo Fino |
|---|---|
| Producent | |
| Okres produkcji |
1991–2001 (Korea) |
| Miejsce produkcji | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
5–drzwiowy hatchback |
| Skrzynia biegów |
5–biegowa manualna |
| Napęd |
przedni |
| Długość |
3340 mm[1] |
| Szerokość |
1400 mm[1] |
| Wysokość |
1395 mm[1] |
| Rozstaw osi |
2335 mm[1] |
| Masa własna |
640–690 kg[1] |
| Zbiornik paliwa |
30 l |
| Liczba miejsc |
5 |
| Bagażnik |
120/450 l |
| Ładowność |
375 kg |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze |
|
| Pokrewne | |
| Konkurencja | |
Daewoo Tico – samochód osobowy klasy miejskiej produkowany pod południowokoreańską marką Daewoo w latach 1991–2001.
Historia i opis modelu
Produkcję Daewoo Tico w Korei Południowej rozpoczęto w 1991 jako licencyjna wersja japońskiego Suzuki Alto, oferowanego równolegle od 1988. Pojazd charakteryzował się 5-drzwiowym nadwoziem, wyróżniając się na tle trzydrzwiowych samochodów konkurencyjnych, takich jak np. Fiat Cinquecento. Tico charakteryzowało się również stosunkowo bogatym wyposażeniem standardowym – topowe wersje posiadały centralny zamek, elektrycznie sterowane szyby przednie i radioodtwarzacz. Do wad Tico zaliczano niski poziom bezpieczeństwa[2].
Nadwozie charakteryzowało się znaczną sztywnością. W celu podniesienia bezpieczeństwa w drzwiach przednich zastosowano wzmocnienia. Podczas przeprowadzanych testów wysoko oceniono niezawodność układu hamulcowego. Przednie koła wyposażono w hamulce tarczowe, a tylne w bębnowe. Promień zawracania wynosił 4,4 m[1].
Pojemność bagażnika wynosiła 120 l[3], lecz po złożeniu tylnego siedzenia można ją było zwiększyć do 450 l. Zaletą był szeroki tylny otwór, który ułatwiał załadunek. Ładowność Tico wynosiła 375 kg, masa całkowita 1015 kg[4].
Tico było sprzedawane w wielu państwach świata, w tym także w krajach Ameryki Łacińskiej, gdzie występowało pod nazwą Daewoo Fino.
Polska
Rynkowy debiut Tico w Polsce miał miejsce w czerwcu 1993[5]. Do 1995 import i sprzedaż prowadziła firma Ticar z Warszawy, działającą w ramach holdingu Polmot[5]. Do Polski sprowadzano samochody w wersjach wyposażenia: PM, SR, SX, DX oraz DX Automatic[5]. W pierwszym roku sprzedaży klientów znalazło 1471 egzemplarzy, co zapewniło mu 0,6% udziału w rynku[5].
Prawdziwy „boom” na ten niewielki i dynamiczny samochód rozpoczął się jednak w 1996, kiedy to Daewoo-FSO zajęło się jego dystrybucją, a w późniejszym czasie montażem w systemie SKD po przejęciu fabryki FSO na warszawskim Żeraniu.
Wiosną 2001 oficjalnie zakończył się montaż Tico w Daewoo-FSO, gdzie powstało 126 369 egzemplarzy[6]. W latach 1993–2001 do klientów trafiły 151 303 Tico, dzięki czemu model ten był najlepiej sprzedającym się samochodem marki Daewoo w Polsce[7].
Lifting
W 1998 wprowadzono na rynek model po liftingu (SX-DLX), który w wersji podstawowej posiadał lakierowane zderzaki oraz wlot powietrza, przyciemniane szyby, zegarek elektroniczny, tylny spojler, elektrycznie opuszczane szyby przednie, centralny zamek, dodatkową instalację car audio z dwoma głośnikami umieszczonymi w tylnej półce oraz szersze opony (155/70 R12).
Koniec produkcji i następca
Produkcję Tico w Korei Południowej zakończono w marcu 2001[8]. W latach 1998–2001 samochód produkowano w Krajowej w Rumunii, a w latach 1996–2001 w Asace w Uzbekistanie. Jego następcą rynkowym został Daewoo Matiz, który odziedziczył po Tico silnik i wiele innych elementów konstrukcji[1].
Dane techniczne
- Podwozie[1]
- Hamulce przód/tył: tarczowe/bębnowe
- Ogumienie: 135/80 R12, 155/70 R12
- Wymiary[1]
- Rozstaw kół przód: 1220 mm
- Rozstaw kół tył: 1200 mm
- Dane użytkowe[1]
- Minimalny promień zawracania: 4,4 m
- Spalanie cykl mieszany – 6,2 l
Silniki
| Wersja | Silnik: | Układ zasilania: | Średnica × skok tłoka: | St. sprężania: | Moc maksymalna: | Maks. moment obrotowy | 0–100 km/h:(z Aut.) | V-max: (z Aut.) |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 0.8 SOHC[1] | R3 0,8 l (796 cm³), SOHC, F8C | gaźnik | 68,5 × 72,0 mm | 9,3 | 41 KM (30 kW) przy 5500 obr./min | 60 N·m przy 2500 obr./min | 17 (25[9]) s | 143 (135[9]) km/h |
Sprzedaż w Polsce
| Rok | Pozycja | Sprzedaż | Udział w rynku |
|---|---|---|---|
| 1997[10] | 4 | 42 236 | 8,8% |
| 1998[10] | 1 | 48 566 | 9,4% |
| 1999[10] | 7 | 27 027 | 4,2% |
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k FSO S.A: Daewoo Tico (kopia w serwisie archive.org). . (pol.).
- ↑ Auto Świat 23/03: Maluch z piątką. . (pol.).
- ↑ Lub 180 litrów.
- ↑ daewoo.resmoto.com: Daewoo Tico nie aż taki mały.. . . (pol.).
- ↑ a b c d Patryk Rotuski: Daewoo a sprawa polska. Część 1: egzotyczna nowość. IBRM Samar, 24 września 2019. .
- ↑ Patryk Rotuski: Daewoo a sprawa polska. Część 4: wszystko się wali. IBRM Samar, 27 września 2019. .
- ↑ Patryk Rotuski: Daewoo a sprawa polska. Część 3: czas nagłego wzrostu. IBRM Samar, 26 września 2019. .
- ↑ Limb Jae-un: Mini car was cramped, ugly, feeble and revolutionary. Korea JoongAng Daily, 17 maja 2010. . (ang.).
- ↑ a b Z automatyczną skrzynią biegów.
- ↑ a b c Polskie bestsellery od 1997 roku do dziś , Moto.pl (pol.).
Bibliografia
- Daewoo Tico. „Katalog Auto Świat - Samochody używane 2007”, s. 18. Axel Springer Polska Sp. z o.o.. ISSN 1427-3535.
- Sprzedaż Daewoo Tico w Polsce: https://moto.pl/MotoPL/56,88389,13950249,polskie-bestsellery-od-1997-roku-do-dzis.html