Daśawatara
W dzisiejszym świecie Daśawatara stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu osób. Stało się przedmiotem dyskusji i debat w różnych obszarach, czy to na poziomie osobistym, zawodowym czy akademickim. Wpływ Daśawatara został w znaczący sposób odczuty w społeczeństwie, generując sprzeczne opinie i wywołując badania, które miały na celu głębsze zgłębienie jego implikacji. Od samego początku Daśawatara przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie, wzbudzając prawdziwe zainteresowanie i motywując profesjonalistów i ekspertów do zajęcia się jego różnymi aspektami i wymiarami. W tym kontekście ważne jest pełne zbadanie roli Daśawatara dzisiaj i jego wpływu na życie codzienne, a także zastanowienie się nad jego projekcją w przyszłości.
Daśawatara (dewanagari दशावतार, trl. daśāwatāra, ang. Dasavatara, Dziesięć Awatarów) – to tradycyjne dziesięć najbardziej znanych postaci awatarów Wisznu, które opisuje Garudapurana (1.56.10-11). Awatary te są śmiertelne, po spełnieniu misji na Ziemi umierają[1].
Pojawiły się one kolejno:
W okresie satjajuga
- 1. Matsja – pod postacią ryby
- 2. Kurma – pod postacią żółwia
- 3. Waraha – pod postacią dzika
- 4. Narasinha – pod postacią pół-człowieka pół-lwa
W okresie tretajuga
- 5. Wamana – pod postacią karła
- 6. Paraśurama – pod postacią człowieka
- 7. Rama – pod postacią księcia Ajodhji
W okresie dwaparajuga
- 8. Kryszna – pod postacią człowieka, urodzonego w rodzinie pasterzy krów, który w przyszłości zostaje władcą
W okresie kalijuga
- 9. Budda – pod postacią człowieka, jednak część hinduistów uważa, że dziewiątym awatarem był Balarama (który zstąpił na Ziemię razem z Kryszną)
- 10. Kalkin – pod postacią jeźdźca (na białym koniu), którego przyjście ma zwiastować koniec obecnej kali jugi.
Najbardziej czczeni spośród wyżej wymienionych awatarów są Rama i Kryszna.
Przypisy
- ↑ Awatary Wisznu. W: Monika Tworuschka, Udo Tworuschka: Religie świata. Michał Dobrzański (tł.), Grzegorz Adam (uzup.). Wyd. 1. T. V: Hinduizm. Warszawa: Agora SA, 2012, s. 18, seria: Biblioteka Gazety Wyborczej. ISBN 978-83-7552-558-8.
