Craco
W świecie Craco istnieje nieskończona ilość perspektyw, pomysłów i opinii, które zachęcają nas do zgłębiania i odkrywania więcej na ten fascynujący temat. Jest to temat, który na przestrzeni dziejów przykuwał uwagę niezliczonych osób i pozostaje aktualny we współczesnym świecie. Od początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Craco to temat, który nigdy nie przestaje nas fascynować. W tym artykule zbadamy różne aspekty i podejścia do Craco, od jego początków po dzisiejszy wpływ, aby zapewnić nam głębsze zrozumienie tego ekscytującego tematu.
| gmina | |
 Stare miasto w Craco | |
| Państwo | |
|---|---|
| Region | |
| Prowincja | |
| Kod ISTAT |
077007 |
| Powierzchnia |
76 km² |
| Populacja (2016) • liczba ludności |
|
| Numer kierunkowy |
0835 |
| Kod pocztowy |
75010 |
Położenie na mapie Basilicaty  | |
Położenie na mapie Włoch  | |
 40°23′N 16°26′E/40,383333 16,433333
| |
| Strona internetowa | |
Craco – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Basilicata, w prowincji Matera. Według danych z 31 grudnia 2016 gminę zamieszkiwało 726 osób[1].
Historia
Craco powstało w VIII wieku[2] lub ok. 1060 roku, kiedy władzę w regionie sprawował arcybiskup Arnaldo. Craco wybudowano na zboczu wzgórza, głównie ze względów militarnych[3]. Okres największego rozkwitu rozpoczął się w wieku XIII, gdy powstał w Craco uniwersytet i zamek[2], obecne były także liczne kaplice rozsiane po całym miasteczku[3].
W połowie XVI wieku miasto osiągnęło najwyższą w swojej historii populację − 2590 osób[2]. Pod koniec XIX wieku zamieszkiwało w mieście 2000 mieszkańców, głównie rolników[3]. Miasto zostało opuszczone w połowie XX wieku, gdy w okolicy zaczęły powtarzać się trzęsienia ziemi[2], które spowodowały osuwanie się gruntu. W 1963 roku podjęto decyzję o opuszczeniu miejscowości przez ludność, gdy wykryto duże osuwisko[3] i osiedleniu ich w nowym mieście w dolinie – Craco Peschiera.
Ostatecznie ostatni mieszkańcy opuścili Craco w 1991 roku[2]. W 2010 World Monuments Fund zaliczył ją do najbardziej zagrożonych zniszczeniem obiektów zabytkowych na świecie[4].
Miasto jest celem podróży turystów i pielgrzymów, a także planem filmowym.
Plan zdjęciowy
W Craco kręcono część scen do Quantum of Solace w reżyserii Marca Forstera oraz scenę śmierci Judasza w Pasji w reżyserii Mela Gibsona[2].
Innymi filmami nakręconymi w Craco są[5]:
- 1952: Wilczyca, w reżyserii Alberta Lattuady
- 1979: Chrystus zatrzymał się w Eboli, w reżyserii Francesco Rosi
- 1985: Król Dawid, w reżyserii Bruce'a Beresforda
- 1986: Saving Grace, w reżyserii Roberta M. Younga
- 1990: Słońce także nocą, w reżyserii Paolo i Vittorio Taviani
- 1996: Ninfa Plebea, w reżyserii Liny Wertmüller
- 2006: Narodzenie, w reżyserii Catherine Hardwicke.
Przypisy
- ↑ Bilancio demografico anno 2016 / Comune: Accettura. istat.it. . . (wł.).
- ↑ a b c d e f Craco - miasto duchów we Włoszech. Wirtualna Polska, 2013-10-09. . (pol.).
- ↑ a b c d Top 8 opuszczonych miast świata. Craco, Włochy. Gazeta.pl > Podróże . 2013-01-11. . (pol.).
- ↑ Historic center of Craco. World Monuments Fund . . (ang.).
- ↑ Boom turisti per Craco il paese fantasma. ANSA . . (wł.).