W dzisiejszym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Claude Sautet. Niezależnie od tego, czy interesuje Cię ten temat, czy to ze względu na jego znaczenie historyczne, wpływ na obecne społeczeństwo, czy wpływ na różne dziedziny nauki, jesteśmy pewni, że znajdziesz fascynujące informacje. Zajmiemy się kluczowymi aspektami Claude Sautet, od jego powstania po ewolucję na przestrzeni lat, a także przeanalizujemy jego dzisiejsze znaczenie. Nie ma znaczenia, czy jesteś ekspertem w dziedzinie Claude Sautet, czy dopiero zaczynasz, w tym artykule każdy znajdzie coś dla siebie. Przygotuj się na odkrycie wszystkiego, co musisz wiedzieć o Claude Sautet!
Data i miejsce urodzenia |
23 lutego 1924 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
22 lipca 2000 |
Zawód | |
Współmałżonek |
Graziella Escojido |
Lata aktywności |
1950–1995 |
Claude Sautet (ur. 23 lutego 1924 w Montrouge, zm. 22 lipca 2000 w Paryżu) – francuski reżyser i scenarzysta filmowy. W swoich filmach obsadzał największe gwiazdy francuskiego kina, takie jak Michel Piccoli, Yves Montand, Romy Schneider, Daniel Auteuil czy Emmanuelle Béart.
Zanim trafił na uczelnię filmową w Paryżu, studiował malarstwo i rzeźbę. Swój pierwszy film fabularny Uśmiech na dzień dobry nakręcił w 1955 r. Poza reżyserią, pisał też scenariusze - zarówno do niemal wszystkich swoich filmów, jak i dzieł innych reżyserów (m.in. Georges'a Franju czy Jean-Paula Rappeneau).
Uznanie nie tylko we Francji, ale i za granicą, zyskał dzięki filmowi Okruchy życia (1970). Obraz ten pokazano na otwarcie 23. MFF w Cannes, gdzie został przyjęty bardzo pozytywnie. Stanowił on też wielki powrót do formy dla głównej aktorki Romy Schneider, która wystąpiła również w kolejnych filmach Sauteta. W filmie Max i ferajna (1971) zagrała prostytutkę, a w Cezarze i Rozalii (1972) była mężatką, która spotyka po latach swą dawną miłość.
Jednym z najbardziej chwalonych filmów Sauteta z tego okresu był Vincent, François, Paul i inni (1974). Była to opowieść o czterech mężczyznach z klasy średniej, którzy co weekend spotykają się na wsi, głównie po to, by porozmawiać o swoim życiu. W filmie zagrała plejada gwiazd francuskiego kina: Yves Montand, Michel Piccoli, Gérard Depardieu i Stéphane Audran. Kolejny film Mado (1976) zebrał również pozytywne recenzje.
Taka zwykła historia (1978) przyniosła reżyserowi nominację do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego. W filmie zagrała ponownie u Sauteta Romy Schneider - tym razem wcieliła się w rolę rozczarowanej kobiety pracującej po czterdziestce. Kreacja ta wyróżniona została Cezarem dla najlepszej aktorki.
W latach 80. Sautet nakręcił zaledwie dwa obrazy: Kelner! (1983) z Montandem w roli podstarzałego kelnera oraz komedię Kilka dni ze mną (1988).
W latach 90. reżyser ponownie triumfował dzięki dwóm głośnym filmom, w których główne role zagrała nowa muza Sauteta, Emmanuelle Béart. Serce jak lód (1992), które okrzyknięto arcydziełem, otrzymało Srebrnego Lwa na 49. MFF w Wenecji oraz Cezara dla najlepszego reżysera. Drugiego Cezara w tej samej kategorii przyniósł twórcy jego ostatni film, Nelly i pan Arnaud (1995).
Claude Sautet zmarł na raka w Paryżu w roku 2000. Pochowano go na Cmentarzu Montparnasse.