W tym artykule zbadamy wpływ Clarence Houser na współczesne społeczeństwo i to, jak ukształtował on nasze życie w sposób, jakiego wcześniej nie mogliśmy sobie wyobrazić. Od momentu pojawienia się Clarence Houser był przedmiotem debaty i kontrowersji, wywołując w równym stopniu ekscytację, jak i niepokój. Przez lata Clarence Houser okazał się potężną siłą, która zmieniła sposób, w jaki współdziałamy, komunikujemy się i odnosimy do otaczającego nas świata. Poprzez wszechstronną analizę sprawdzimy, jak Clarence Houser wpłynął na różne aspekty naszego codziennego życia, od sposobu, w jaki konsumujemy informacje, po sposób, w jaki odnosimy się do innych. Przygotuj się na fascynującą podróż, aby odkryć wpływ Clarence Houser i to, jak będzie on nadal kształtował naszą przyszłość.
![]() | ||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
21 września 1901 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
1 października 1994 | |||||||||||||||
Wzrost |
185 cm | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|
Lemuel Clarence („Bud”") Houser (ur. 21 września 1901 w Winigan, w stanie Missouri, zm. 1 października 1994 w Gardena, w Kalifornii[1]) – amerykański lekkoatleta, dyskobol i kulomiot, trzykrotny mistrz olimpijski.
Pierwsze sukcesy w rzucie dyskiem i pchnięciu kulą odnosił już w szkole średniej w Oxnard. Później wstąpił na Uniwersytet Południowej Kalifornii.
Na igrzyskach olimpijskich w 1924 w Paryżu zwyciężył zarówno w rzucie dyskiem, jak i w pchnięciu kulą (był to ostatni do tej pory taki wyczyn na igrzyskach olimpijskich wśród mężczyzn, wśród kobiet dokonała tego Tamara Press na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio)[1].
Podczas igrzysk olimpijskich w 1928 w Amsterdamie był chorążym reprezentacji Stanów Zjednoczonych. Startował tylko w rzucie dyskiem, w którym ponownie zdobył złoty medal olimpijski[1].
3 kwietnia 1926 w Palo Alto ustanowił rekord świata w rzucie dyskiem wynikiem 48,20 m[2]. Był mistrzem Stanów Zjednoczonych w rzucie dyskiem w 1925, 1926 i 1928, a w pchnięciu kulą w 1921 i 1925[3].
Po zakończeniu kariery sportowej pracował jako lekarz dentysta w Hollywood.
źródło[1]: