Chatsworth House

W dzisiejszym świecie Chatsworth House stał się istotnym tematem, którym zgłębianie interesuje coraz więcej osób. Od swoich początków po wpływ na współczesne społeczeństwo, Chatsworth House przyciąga uwagę zarówno naukowców, badaczy, jak i hobbystów. Aby lepiej zrozumieć to zjawisko, w artykule przedstawiono kompleksowe spojrzenie na Chatsworth House, badając jego liczne aspekty i podkreślając jego wpływ na różne aspekty codziennego życia. Poprzez szczegółową analizę i podejście multidyscyplinarne stara się zapewnić czytelnikowi szeroką i wzbogacającą perspektywę na Chatsworth House i jego znaczenie w dzisiejszym świecie.

Chatsworth House
Ilustracja
Fasada południowa
Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Anglia

Adres

Chatsworth,
Bakewell,
Derbyshire,
DE45 1PP

Położenie na mapie Derbyshire
Mapa konturowa Derbyshire, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Chatsworth House”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Chatsworth House”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, w centrum znajduje się punkt z opisem „Chatsworth House”
Ziemia53°13′40″N 1°36′43″W/53,227778 -1,611944
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Chatsworth House – rezydencja arystokratyczna w środkowej Anglii, w hrabstwie Derbyshire, w dystrykcie Derbyshire Dales[1], położona w pobliżu miasta Bakewell, w granicach Parku Narodowego Peak District, nad rzeką Derwent[2]. Siedziba książąt Devonshire z rodu Cavendish[3], udostępniana jest zwiedzającym[4].

Rezydencja otoczona jest przez ogrody o powierzchni ponad 100 hektarów[5]. Stanowi część rozległej posiadłości ziemskiej Chatsworth (14 164 hektarów), obejmującej tereny rolne i lasy rozproszone w promieniu 24 km, a także ponad 450 domów mieszkalnych w pobliskich wsiach (Baslow, Pilsley, Edensor, Beeley, Calton Lees)[6].

Chatsworth House wpisany jest do rejestru zabytkowych budynków[7], a ogrody – do rejestru zabytkowych parków i ogrodów (oba obiekty należą do najwyższej klasy I). W obrębie ogrodów znajduje się kilkadziesiąt innych zabytkowych obiektów budowlanych[8].

Historia

Od 1549 roku posiadłość nieprzerwanie stanowi własność rodu Cavendish[8]. Budowę pierwszego dworu w stylu elżbietańskim(inne języki) w 1552 roku zapoczątkował William Cavendish(inne języki), a ukończyła po jego śmierci wdowa po nim – Bess z Hardwick(inne języki), hrabina Shrewsbury[3]. Rezydencja była okupowana przez obie strony konfliktu podczas angielskiej wojny domowej (1642–1651), wkrótce po jej zakończeniu została zburzona[1].

Obecnie istniejąca rezydencja została wzniesiona w latach 1687–1696 według projektu William Talmana(inne języki) dla Williama Cavendisha(inne języki) (praprawnuka wyż. wspomnianego Williama), który w 1694 roku jako pierwszy w rodzinie uzyskał dziedziczny tytuł księcia Devonshire[1]. Rozbudowana następnie przez Thomasa Archera(inne języki) (1704–1707)[3], a w późniejszych latach przez kolejnych architektów, w tym Jamesa Paine′a(inne języki) (1756–1760), Johna Carra(inne języki) (lata 80. XVIII w.) i Jeffry’ego Wyatville’a(inne języki) (1820–1842)[7]. W pierwotnym kształcie reprezentowała styl barokowy, późniejsze modyfikacje wpisują się w nurt neoklasycyzmu[7].

Wnętrza zdobią plafony w wykonaniu Antonia Verrio(inne języki), Jamesa Thornhilla i Louisa Laguerre(inne języki), meble projektu Williama Kenta, rzeźby dłuta Caiusa Gabriela Cibbera(inne języki) i Antonia Canovy, obrazy Rembrandta, Fransa Halsa, Antoona van Dycka, Jacopa Tintoretto oraz Petera Lely’ego. W XIX i XX wieku wystrój uzupełniły obrazy Edwina Landseera, Johna Singera Sargenta i Luciana Freuda, rzeźby Angeli Conner(inne języki)[3].

W projekt ogrodów formalnych w latach 1688–1703 zaangażowani byli George London(inne języki) oraz Henry Wise(inne języki)[8]. W drugiej połowie XVIII wieku ogrody przeprojektował Capability Brown(inne języki), a w XIX wieku Joseph Paxton[3].

W latach 1836–1840[3] Paxton we współpracy z Decimusem Burtonem(inne języki) wzniósł tutaj wówczas największą w kraju szklarnię, mieszczącą ogród tropikalny. Na niej wzorował się projektując później Pałac Kryształowy na Wielką Wystawę w Londynie (1851). Szklarnię zburzono w 1920 roku, w jej miejscu stworzono labirynt ogrodowy[5].

Przypisy

  1. ↑ a b c Chatsworth, Encyclopædia Britannica (ang.).
  2. ↑ Mapa OS Landranger 119 Buxton & Matlock, Ordnance Survey, ISBN 978-0-319-26217-7 (ang.).
  3. ↑ a b c d e f Chatsworth House. W: John Cannon (red.): The Oxford Companion to British History. Oxford University Press, 2002, s. 193–194. ISBN 978-0-19-860872-1. (ang.).
  4. ↑ Visit us. Chatsworth. . (ang.).
  5. ↑ a b Chatsworth. W: Patrick Taylor (red.): The Oxford Companion to the Garden. Oxford University Press, 2006, s. 99. ISBN 978-0-19-955197-2. (ang.).
  6. ↑ What we do. Devonshire Group. . (ang.).
  7. ↑ a b c Chatsworth House. Historic England. . (ang.).
  8. ↑ a b c Chatsworth House. Historic England. . (ang.).