Cerkiew św. Włodzimierza w Szeptyckim

W dzisiejszym artykule zajmiemy się tematem Cerkiew św. Włodzimierza w Szeptyckim, zagadnieniem, które w ostatnim czasie wzbudziło duże zainteresowanie i dyskusję. Cerkiew św. Włodzimierza w Szeptyckim przykuł uwagę osób z różnych środowisk, od ekspertów w danej dziedzinie po tych, którzy dopiero zaczynają zgłębiać ten temat. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom i punktom widzenia związanym z Cerkiew św. Włodzimierza w Szeptyckim, aby zapewnić wszechstronną i wzbogacającą wizję tej kwestii. Od jego wpływu na społeczeństwo po globalne implikacje, zagłębimy się w szczegółową analizę, która pozwoli nam zrozumieć dzisiejsze znaczenie i złożoność Cerkiew św. Włodzimierza w Szeptyckim.

Cerkiew św. Włodzimierza
Церква святого Володимира
Zabytek: nr rej. 46-118-0005[1]
cerkiew parafialna
Ilustracja
Cerkiew św. Włodzimierza w Szeptyckim
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Miejscowość

Szeptycki

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Kościół Prawosławny Ukrainy

Eparchia

lwowsko-sokalska

Wezwanie

św. Włodzimierza

Wspomnienie liturgiczne

15/28 lipca

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Włodzimierza”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Włodzimierza”
Ziemia50°23′02,7″N 24°14′02,9″E/50,384083 24,234139
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Cerkiew św. Włodzimierza (ukr. Церква Святого Володимира) – zabytkowa prawosławna cerkiew, mieszcząca się w Szeptyckim na zachodniej Ukrainie, dawniej kościół oo. bernardynów Świętego Ducha[2]

Historia

Wnętrze cerkwi (2008)

Kościół oo. bernardynów został ufundowany przez Józefa Felicjana Potockiego w 1703 r. Zbudowany z cegły, na planie krzyża z trójnawowym korpusem, znajduje się w starej części miasta, przy obecnej ul. Bogdana Chmielnickiego 20.

Kościół zaprojektowany był w stylu barokowym. Główna fasada ozdobiona jest pilastrami, zwieńczona gzymsem i frontonem o zakrzywionym kształcie. Przy głównym wejściu w XIX wieku został dobudowany mały ganek z trójkątnym przyczółkiem. Południowa fasada kościoła pozbawiona jest dekoracji architektonicznej. Aż do 1990 r. wnętrze kościoła było z XVIII wieku. Większość obrazów przedstawiała sceny z życia św. Bernarda. Obrazy namalowane zostały przez malarza lwowskiego Stanisława Stroińskiego. Ołtarz w kościele był typowy dla epoki baroku, ozdobiony drewnianymi rzeźbami wokół centralnych postaci śś. Bernarda i Franciszka, które były charakterystyczne dla kościoła katolickiego. Ołtarze w kaplicach bocznych zostały wykonane w stylu malarstwa iluzorycznego. Kościół był słynny z relikwii św. Klemensa. Przy kościele działał klasztor oo. bernardynów, w którym żyli mnisi i 10–12 nowicjuszy. Budynki klasztorne z wewnętrznym dziedzińcem przylegają do kościoła od strony północno-wschodniej[2]. Kościół wielokrotnie niszczony był przez pożary. Po wielkim pożarze w 1852 r. malarz kościelny Stanisław Rodecki przywrócił polichromię S. Stroińskiego. Wojny XX wieku nie spowodowały zniszczeń kościoła i klasztoru. Tylko w 1944 r. została uszkodzona kopuła. Po r. 1951, kiedy ten fragment terytorium Polski został przejęty przez ZSRR na podstawie umowy o zmianie granic, kościół był używany do innych celów i powoli chylił się do ruiny. W 1988 r., kiedy obchodzono 1000-lecie chrztu Rusi, decyzją rady miasta budynek został przekazany społeczności prawosławnej[2]. W latach 1988–1989 kościół był remontowany i zmienił się zewnętrznie. Do głównej kopuły dodano cztery mniejsze, które w 2006 r. zostały pomalowane niebieską farbą i ozdobione złotymi gwiazdami.

Przypisy

  1. ↑ Państwowy Rejestr Zabytków Nieruchomych Ukrainy
  2. ↑ a b c Aleksander Strojny, Krzysztof Bzowski, Artur Grossman: Ukraina zachodnia: tam szum Prutu, Czeremoszu.... Kraków: Wyd. Bezdroża, 2005, s. 148. ISBN 83-921981-6-6.

Bibliografia

  • Ukraina zachodnia: tam szum Prutu, Czeremoszu..., zespół red. A. Strojny, K. Bzowski, A. Grossman, Kraków, Wyd. Bezdroża, 2005, ISBN 83-921981-6-6, s. 148.

Linki zewnętrzne