Bruce Frayne
W tym artykule dokładnie zgłębimy temat Bruce Frayne i przeanalizujemy jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Od powstania do obecnej ewolucji Bruce Frayne był przedmiotem debaty i fascynacji zarówno ekspertów, jak i fanów. Na przestrzeni dziejów Bruce Frayne odgrywał kluczową rolę w formułowaniu opinii, podejmowaniu decyzji i kształtowaniu różnych sytuacji. Poprzez wszechstronną analizę postaramy się rzucić światło na złożoność Bruce Frayne i zbadać jego wpływ w różnych kontekstach, od poziomu osobistego po globalny. Mamy nadzieję, że ten artykuł stanowi wzbogacające i stymulujące spojrzenie na Bruce Frayne, zachęcając czytelników do refleksji i głębszego zagłębienia się w ten fascynujący temat.
| Pełne imię i nazwisko |
Michael Bruce Frayne | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data urodzenia |
24 stycznia 1958 | |||||||||
| Wzrost |
179 cm | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Michael Bruce Frayne (ur. 24 stycznia 1958[1]) – australijski lekkoatleta, sprinter.
Życiorys
Zajął 1. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów oraz 2. miejsca w biegu na 200 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach Konferencji Pacyfiku w 1981 w Christchurch[2]. Na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1982 w Brisbane zajął 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i 5. miejsce w biegu na 200 metrów[3]. Odpadł w półfinałach obu tych konkurencji oraz w eliminacjach sztafety 4 × 400 metrów na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach[4].
Zajął 4. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles. Sztafeta Australii w składzie: Frayne, Darren Clark, Gary Minihan i Rick Mitchell ustanowiła wówczas rekord Australii i Oceanii czasem 2:59,70, który nie został poprawiony do tej pory (czerwiec 2021)[5]. Frayne startował na tych igrzyskach również w biegu na 400 metrów, ale odpadł w półfinale[1]. Wystąpił w zawodach pucharu świata w 1985 w Canberze w sztafecie 4 × 400 metrów, która zajęła 3. miejsce[6].
Zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Frayne, Miles Murphy, David Johnston i Clark), a także zajął 7. miejsce w biegu na 400 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1986 w Edynburgu[3].
Frayne był mistrzem Australii w biegu na 200 metrów w 1979/1980, 1980/1981 i 1982/1983 oraz w biegu na 400 metrów w 1983/1984, wicemistrzem w biegu na 100 metrów w 1979/1980 i w biegu na 200 metrów w 1981/1982 oraz brązowym medalista w biegu na 100 metrów w 1981/1982[2].
Rekordy życiowe[7]:
- bieg na 100 metrów – 10,45 s (9 czerwca 1982, Londyn)
- bieg na 200 metrów – 20,59 s (21 grudnia 1980, Canberra)
- bieg na 400 metrów – 45,21 s (6 sierpnia 1984, Los Angeles)
Jego bratanek Henry Frayne jest znanym lekkoatletą, specjalistą skoku w dal, dwukrotnym olimpijczykiem[1].
Przypisy
- ↑ a b c Bruce Frayne , olympedia.org (ang.).
- ↑ a b Michael 'Bruce' FRAYNE (SA) Male b. 24 Jan 1958 , Australian Athletics (ang.).
- ↑ a b Michael Bruce Frayne , thecgf.com.com (ang.).
- ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook , World Athletics, s. 97, 225–226, 235–236 (ang.).
- ↑ Men Outdoor Occeanian Records , World Athletics (ang.).
- ↑ 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010 , IAAF, s. 56 (ang.).
- ↑ Bruce Frayne w bazie World Athletics (ang.) .
Linki zewnętrzne
- Bruce Frayne w bazie World Athletics (ang.) .
- Bruce Frayne , Track and Field Statistics (ang.).
|
