Bruce Fairbairn
Motyw Bruce Fairbairn to taki, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od wpływu na społeczeństwo po konsekwencje dla kultury popularnej, Bruce Fairbairn okazał się fascynującym tematem wartym badań w wielu dziedzinach. Na przestrzeni dziejów Bruce Fairbairn odegrał kluczową rolę w kształtowaniu opinii publicznej i kształtowaniu światowych trendów. W tym artykule zbadamy różne aspekty Bruce Fairbairn i jego wpływ na różne aspekty życia codziennego.
| Imię i nazwisko |
Bruce Earl Fairbairn |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód |
Bruce Earl Fairbairn (ur. 30 grudnia 1949 w Vancouver, zm. 17 maja 1999 tamże)[1] – kanadyjski producent muzyczny, znany głównie w latach 80. i 90. Wprowadził dynamiczne aranżacje instrumentów dętych do nagrań takich hardrockowych zespołów jak Bon Jovi, Aerosmith czy Loverboy.
Kariera
Jako dziecko Fairbairn nauczył się grać na trąbce, a jako nastolatek grał w miejscowych grupach R & B. W wieku 30 lat wygrał 3 nagrody dla „Producenta Roku” od organizacji Canadian Juno za pracę nad albumem zespołu Prism pt. Young and Restless. Jego popularność wzrosła szczególnie po wydaniu płyty zespołu Loveboy o tym samym tytule, wraz z hitami „Turn Me Loose” i „The Kid Is Hot Tonite”. Sukces albumów Blue Öyster Cult (The Revölution by Night z 1983) i Krokus (The Blitz z 1984) sprawił, że Fairbairn stał się znanym producentem w świecie hard-rocka. Wraz ze swoim protegowanym, Bob Rockiem, Fairbairn założył w Vancouver Little Mountain Sound Studios.
W latach 90. wyprodukował albumy takich gwiazd rocka jak AC/DC, Scorpions, Van Halen, The Cranberries czy KISS.
Śmierć
17 maja 1999, po nagraniu płyty The Ladder dla zespołu Yes, Jon Anderson odnalazł ciało Fairbairna w jego domu w Vancouver.
Dyskografia (Produkcja)
- 1977: Prism – Prism
- 1978: Prism – See Forever Eyes
- 1979: Prism – Armageddon
- 1980: Prism – Young and Restless
- 1980: Loverboy – Loverboy (2x Platyna)
- 1980: The Skids – Days in Europa (2. wersja)
- 1981: Loverboy – Get Lucky
- 1982: Strange Advance – Worlds Away
- 1983: Blue Öyster Cult – The Revölution by Night
- 1983: Loverboy – Keep It Up
- 1984: Krokus – The Blitz (Złoto)
- 1985: Black n’ Blue – Without Love
- 1985: Honeymoon Suite – The Big Prize
- 1986: Bon Jovi – Slippery When Wet (12x Platyna)
- 1987: Aerosmith – Permanent Vacation (5x Platyna)
- 1987: Rock and Hyde – Under the Volcano
- 1987: Loverboy – Wildside
- 1988: Dan Reed Network
- 1988: Bon Jovi – New Jersey (7x Platyna)
- 1989: Aerosmith – Pump (7x Platyna)
- 1989: Stairway to Heaven/Highway to Hell
- 1990: AC/DC – The Razors Edge (5x Platyna)
- 1990: Paul Laine – Stick it in Your Ear
- 1990: Poison – Flesh and Blood (3x Platyna)
- 1991: Dan Reed Network – The Heat
- 1991: AC/DC – Live
- 1993: Aerosmith – Get a Grip (7x Platyna)
- 1993: Scorpions – Face the Heat
- 1994: Jackyl – Push Comes to Shove (Złoto)
- 1995: Van Halen – Balance (3x Platyna)
- 1995: Chicago – Night and Day: Big Band
- 1996: The Cranberries – To the Faithful Departed (2x Platyna)
- 1997: INXS – Elegantly Wasted
- 1998: KISS – Psycho Circus (Złoto)
- 1998: Atomic Fireballs – Torch This Place
- 1999: Yes – The Ladder
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Jason Ankeny: Biografia Bruce’a Fairbairna na stronie allmusic.com. allmusic.com. . (ang.).