Broń zdobyczna

W dzisiejszym świecie Broń zdobyczna zyskał niespotykane dotąd znaczenie, zdobywając coraz większą uwagę i generując wszelkiego rodzaju opinie, debaty i badania. Odkąd Broń zdobyczna pojawił się na scenie, wywarł głęboki wpływ na różne obszary społeczeństwa, wpływając na wszystko, od kultury popularnej po politykę i technologię. W tym artykule szczegółowo zbadamy wpływ Broń zdobyczna na różne aspekty życia codziennego, analizując jego konsekwencje i możliwe implikacje na przyszłość. Bez wątpienia Broń zdobyczna był i nadal będzie tematem niezwykle interesującym i ważnym dla naszego współczesnego społeczeństwa.

Żołnierze Luftwaffe oglądają zdobyczną polską broń. Widoczne karabiny Mauser z bagnetami, hełm wz. 31, ładownica i tornister z menażką
„Szary Wilk” – niemiecki transporter Sd.Kfz.251, zdobyty przez powstańców warszawskich ze Zgrupowania „Krybar” na 5. Dywizji Pancernej SS „Wiking”. Zdjęcie wykonane na ulicy Tamka
Niemiecki żołnierz z radziecką pepeszą w czasie bitwy stalingradzkiej

Broń zdobyczna – broń lub elementy wyposażenia wojskowego, które są zdobywane przez wroga w stanie nienaruszonym lub wymagającym tylko minimalnych napraw, najczęściej podczas bitew, ale także później podczas okupacji terytorium państwa nieprzyjacielskiego[1].

Zdobyta broń jest często używana przez wojska jako broń etatowa, pod warunkiem, że ma ona zastosowanie militarne, a także zapewnione są dostawy amunicji i części zamiennych oraz remonty. W wielu przypadkach przechwytuje się nie tylko broń, ale także zakłady produkcyjne bo zwiększa to korzyści wojskowe, ponieważ w razie potrzeby można kontynuować produkcję. Przechwycone zakłady produkcyjne zapewniają wgląd w technologię uzbrojenia wroga, która jest bardzo przydatna do dalszego rozwoju własnego uzbrojenia. Zdobytą broń wykorzystuje się również gdy własna produkcja uzbrojenia jest zbyt niska, występują problemy z zaopatrzeniem lub obca broń jest lepsza od własnej. Wadą używania broni zdobycznej jest ryzyko bratobójczego ognia z powodu sylwetki lub hałasu charakterystycznego dla danej broni na przykład czołgu[1].

Oprócz bezpośredniego zastosowania militarnego broń zdobyczna może również służyć jako trofea, jeśli jest to szczególnie znana broń o dużej wartości symbolicznej; często jest wtedy prezentowana publicznie (na przykład w muzeum) lub przechowywana w specjalny sposób[1].

Wojny światowe

W czasie I wojny światowej Armia Cesarstwa Niemieckiego wobec niewielkiej ilości własnych, wykorzystywała zdobyczne czołgi ententy.

W czasie II wojny światowej uczestniczące w niej siły zbrojne szeroko stosowały broń zdobyczną. Niemiecki Wehrmacht wykorzystywał na frontach między innymi zdobyczne czołgi, pistolety i pistolety maszynowe. Radziecka Armia Czerwona wykorzystywała między innymi zdobyczne czołgi, a w składzie brytyjskich Królewskich Sił Powietrznych (RAF) znajdowała się eskadra No. 1426 Flight RAF testująca zdobyczne samoloty państw Osi.

W broń zdobyczną uzbrojeni byli także powstańcy warszawscy[2].

Przypisy

  1. ↑ a b c Wolfgang Fleischer: Gepanzerte Feuerkraft. Podzun-Pallas Verlag, 2004. ISBN 3-7909-0779-0.
  2. ↑ Uzbrojenie. Muzeum Powstania Warszawskiego. . (pol.).