W dzisiejszym świecie Boris Trajkowski to temat, który przyciągnął uwagę i zainteresowanie dużej liczby osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na obecne społeczeństwo, czy wpływ na różne obszary życia codziennego, Boris Trajkowski stał się stałym tematem rozmów między ekspertami a ogółem społeczeństwa. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane ze zmienną Boris Trajkowski, analizując jej znaczenie, implikacje i ewolucję w czasie. Od samego początku do ostatecznego wyniku, Boris Trajkowski stanowi temat bardzo interesujący, który zasługuje na zbadanie z różnych punktów widzenia.
![]() Boris Trajkowski (2002) | |
Data i miejsce urodzenia |
25 czerwca 1956 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
26 lutego 2004 |
Prezydent Macedonii | |
Okres |
od 15 grudnia 1999 |
Przynależność polityczna | |
Pierwsza dama | |
Poprzednik |
Sawo Klimowski (p.o.) |
Następca |
Lupczo Jordanowski (p.o.) |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Boris Trajkowski, mac. Борис Трајковски (ur. 25 czerwca 1956 w Monospitowie, zm. 26 lutego 2004 w Bitunji[1]) – macedoński polityk, prawnik i duchowny metodystyczny, w latach 1999–2004 prezydent Macedonii.
Z wykształcenia był prawnikiem, w 1980 ukończył studia na Uniwersytecie Świętych Cyryla i Metodego w Skopju. Specjalizował się w zakresie prawa handlowego i prawa pracy. Kształcił się również w zakresie teologii w Stanach Zjednoczonych, zostając duchownym metodystycznym. Przez kilkanaście lat pracował jako prawnik, kierował działem prawnym przedsiębiorstwa budowlanego w Skopju, praktykował jednocześnie jako kaznodzieja[2].
Po ogłoszeniu niepodległości Macedonii zajął się działalnością polityczną. W 1992 wstąpił do narodowej Wewnętrznej Macedońskiej Organizacji Rewolucyjnej – Demokratycznej Partii Macedońskiej Jedności Narodowej (WMRO-DPMNE). Kierował partyjną komisją do spraw stosunków międzynarodowych, był doradcą lidera swojego ugrupowania Lubcza Georgiewskiego. W 1997 został dyrektorem gabinetu burmistrza jednej ze stołecznych dzielnic[2]. Po zwycięskich dla centroprawicy wyborach w 1998 objął stanowisko wiceministra spraw zagranicznych. Wkrótce zyskał publiczną rozpoznawalność, gdy w okresie wojny w przygranicznym Kosowie koordynował działania rządowej agencji do spraw pomocy humanitarnej i uchodźców[2].
W 1999 WMRO-DPMNE wystawiła go jako swojego kandydata w wyborach prezydenckich. Pierwszą turę głosowania wygrał zdecydowanie reprezentujący socjaldemokratów Tito Petkowski. W drugiej turze Boris Trajkowski pokonał jednak swojego konkurenta[3][4]. Na skutek protestów zwolenników Tita Petkowskiego urząd prezydenta objął z miesięcznym opóźnieniem w grudniu 1999[2]. W okresie prezydentury opowiadał się za bliską współpracą Macedonii z Unią Europejską i NATO[2]. Uchodził za polityka dążącego do kompromisu, w 2001 doprowadził do złagodzenia konfliktu z albańskimi uchodźcami z Kosowa, co pozwoliło zapobiec wybuchowi wojny domowej.
Zginął w katastrofie lotniczej w Bośni i Hercegowinie, podróżując na konferencję ekonomiczną w Mostarze[5].
Odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2004)[6] oraz pośmiertnie Orderem Republiki Macedonii (2005)[7].