Bohater KRLD

W dzisiejszym świecie Bohater KRLD stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona odbiorców. Wraz z postępem technologii i ciągłymi zmianami w społeczeństwie, Bohater KRLD wywarł znaczący wpływ na różne aspekty życia. Zarówno na poziomie osobistym, jak i globalnym, Bohater KRLD wywołał debaty, refleksje i działania, które mają na celu zrozumienie i skuteczne stawienie czoła wyzwaniom i możliwościom, jakie stwarza ten temat. W tym artykule zbadamy różne aspekty Bohater KRLD, od jego początków po wpływ na współczesny świat, w celu zaoferowania kompleksowej wizji zachęcającej do refleksji i dialogu.

Bohater KRLD
공화국영웅
Awers
Awers
Baretka
Baretka
Ustanowiono

30 czerwca 1950

Kruszec

złoto

Powyżej

brak

Poniżej

Bohater Pracy (KRLD)

Powiązane

Bohater Związku Radzieckiego

Bohater KRLD (kor. 공화국영웅) – najwyższy tytuł honorowy Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, wzorowany na tytule Bohatera Związku Radzieckiego.

Historia

Tytuł honorowy Bohatera KRLD został ustanowiony przez Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego KRLD 30 czerwca 1950 roku. Jest nadawany za bohaterski czyn dokonany w walce[1].

Pierwszymi Bohaterami KRLD byli: czołgista 105 Dywizji Pancernej Kang Te Ki (który wyróżnił się podczas bitwy o Seul i zatknął flagę KRLD nad budynkiem Zgromadzenia Narodowego w Seulu), pilot Kim Czi Ok (pierwszy, który zestrzelił sześć samolotów wroga), dowódca oddziału torpedowców Kim Ku Ok (który uszkodził dwa okręty US Navy) oraz dowódcy szeregu jednostek i formacji Koreańskiej Armii Ludowej[1]. Łącznie za udział w wojnie koreańskiej 1950–1953 tytuł Bohatera KRLD otrzymało 481 osób (480 żołnierzy KAL[2] i jedna partyzantka Cho Ok-hŭi, która zginęła w bitwie u podnóża góry Eimpo jesienią 1950 roku). Pierwszą kobietą, która otrzymała ten tytuł, była Thae Song Hui (pierwsza kobieta-pilot w KRLD)[3].

Większość posiadaczy tytułu to obywatele KRLD. Tytułem nagrodzono dotychczas jedynie 21 obcokrajowców, w tym: Chińczyków Penga Dehuai i Mao Anyinga, a także Josipa Broz Tito, Fidela Castro, Pol Pota, Ziaura Rahmana i Mu’ammara al-Kaddafiego. Wśród odbiorców znaleźli się także Koreańczycy będący obywatelami sowieckimi (generał dywizji Nikołaj Pak, kontradmirał Kim Czil Sung oraz pułkownik Władimir Ahn)[4].

Odbiorca tytułu zostaje odznaczony medalem Złotej Gwiazdy i Orderem Flagi Narodowej I stopnia, a w rodzinnej miejscowości bohatera zostaje zbudowane jego popiersie.

Tytuł może być przyznawany pośmiertnie. W ten sposób został przyznany np. matce Kim Dzong Ila, Kim Dzong Suk[5]. W 2005 roku tytuł został po raz pierwszy przyznany za czyn niezwiązany z konfliktem zbrojnym; otrzymała go pośmiertnie północnokoreańska studentka Yu Gen Hwa, która zginęła w pożarze, ratując z ognia swoich towarzyszy oraz wizerunki Kim Ir Sena i Kim Dzong Ila[6].

Odznaczeni

 Zobacz też kategorię: Bohaterowie KRLD.

Kim Ir Sen jako jedyny otrzymał tytuł Bohatera KRLD trzykrotnie, a jego syn Kim Dzong Il jako jedyny otrzymał ten tytuł czterokrotnie, przy czym czwarty raz pośmiertnie[7].

Przypisy

Bibliografia

  • С. С. Лотоцкий: Война в Корее. 1950—1953. Санкт Петербург: ООО Издательство «ПОЛИГОН», 2000. (ros.).
  • За мир на земле Кореи: воспоминания и статьи. Ю. В. Ванин (red.). Москва: Наука, 1985. (ros.).