W tym artykule poruszony zostanie temat Biblioteka XXI wieku, który w ostatnim czasie zyskał na znaczeniu ze względu na jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Od momentu pojawienia się Biblioteka XXI wieku przyciąga uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa, wywołując debaty na temat jego konsekwencji. W trakcie tej analizy zostaną zbadane różne perspektywy dotyczące Biblioteka XXI wieku, a także jego możliwe konsekwencje krótko- i długoterminowe. Poprzez kompleksowe podejście będziemy starali się zaoferować holistyczne spojrzenie na Biblioteka XXI wieku i jego wpływ w różnych obszarach, w celu zapewnienia czytelnikowi pełniejszego zrozumienia tego tematu.
Autor | |
---|---|
Typ utworu | |
Wydanie oryginalne | |
Miejsce wydania | |
Język | |
Data wydania | |
Wydawca |
Biblioteka XXI wieku – książka Stanisława Lema po raz pierwszy wydana nakładem Wydawnictwa Literackiego w roku 1986. Jest to pozycja zawierająca trzy recenzje nieistniejących książek (apokryfów), z czego Jedna minuta była publikowana wcześniej w dziele Prowokacja. Z tego powodu można traktować ten zbiór jako kontynuację książek Doskonała próżnia oraz Prowokacja. Z tą ostatnią Bibliotekę... łączy ponadto tematyka pierwszej recenzji, która jest problematycznie zbliżona do Prowokacji stamtąd.
Pod tym samym tytułem Biblioteka XXI wieku ukazała się również w 2003 roku książka wydana nakładem Wydawnictwa Literackiego jako 27. pozycja „Dzieł zebranych” Stanisława Lema, w której zgromadzono w jednym tomie wszystkie recenzje i wstępy ze zbiorów: Wielkość urojona (bez rozdziału Golem XIV), Prowokacja oraz omawiana Biblioteka XXI wieku. Wydanie Agora z 2009 r. zawiera także Golema XIV.
W 2024 roku nakładem Wydawnictwa Literackiego ukazało się wydanie zawierające teksty wydane pierwotnie w tomach Prowokacja i Biblioteka XXI wieku. Po raz pierwszy ukazały się w nim po polsku (w tłumaczeniu Tomasza Lema, jako że oryginalny maszynopis zaginął) 2. i 3. rozdział utworu One Human Minute, wcześniej wydane jedynie po angielsku i niemiecku[1].
W 2008 roku węgierski reżyser Pater Sparrow nakręcił film 1, oparty na recenzji One human minute.