Belle époque (film)
W tym artykule szczegółowo zbadamy Belle époque (film), analizując jego znaczenie, wpływ i wpływ na różne aspekty codziennego życia. Belle époque (film) to zjawisko, które przyciągnęło uwagę ekspertów i badaczy z różnych dziedzin, ponieważ jego znaczenie sięga od poziomu osobistego po globalny. W tym artykule przeanalizujemy różne aspekty, które sprawiają, że Belle époque (film) jest przedmiotem zainteresowania i refleksji, a także różne perspektywy, z których można do niego podejść. Ponadto zagłębimy się w implikacje, jakie Belle époque (film) ma w różnych kontekstach i jego potencjał do generowania znaczących zmian w społeczeństwie.
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery |
4 grudnia 1992 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
109 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role |
Penélope Cruz |
| Muzyka |
Antoine Duhamel |
| Zdjęcia |
José Luis Alcaine |
| Montaż |
Carmen Frías |
| Produkcja |
Fernando Trueba |
| Dystrybucja |
Sony Pictures Classics |
| Nagrody | |
| *Oscar w 1993 za Najlepszy film nieanglojęzyczny *Goya – Najlepszy film | |
Belle époque – hiszpańsko-portugalsko-francuski komediodramat z 1992 roku w reżyserii Fernando Trueby. Zdjęcia kręcono w kilku wioskach Portugalii.
Tytuł filmu pochodzi od okresu z historii Europy, zwanego La Belle Époque. Zastosowany jednak został w odniesieniu do Hiszpanii sprzed wojny domowej. Istnieje polskie wydanie DVD z 2005 roku.
Fabuła
W 1931 roku Hiszpania jest podzielona politycznie między republikanów i tradycjonalistów, powstanie zaraz Druga Republika Hiszpańska. Młody żołnierz Fernando dezerteruje i zaprzyjaźnia się z Manolem (Fernando Fernán Gómez), starszym mężczyzną, który ma wielki dom na wsi. Fernando poznaje jego cztery piękne córki, o różnych charakterach, i jest oczarowany. Spotyka się kolejno z trzema starszymi, w każdej się zakochuje, z każdą uprawia seks, z każdą chce się ożenić, ale zawsze jest jakiś problem: Clara (Miriam Díaz-Aroca) to od niedawna wdowa i szuka tylko chwilowej pociechy, Violeta (Ariadna Gil) jest lesbijką i Fernando pociąga ją tylko w kobiecym przebraniu na balu kostiumowym, Rocío (Maribel Verdú) zamierza wyjść za rojalistę z zamożnej rodziny. Manolowi jest przykro z powodu tych niepowodzeń i nakazuje gościowi cierpliwość. Najmłodsza córka Luz (Penélope Cruz) jest niedoświadczonym podlotkiem. Zazdrości siostrom, gdy Fernando się nimi interesuje, ale w końcu to ją postanawia poślubić.
Obsada
- Penélope Cruz jako Luz
- Miriam Díaz Aroca jako Clara (Miriam Díaz-Aroca)
- Gabino Diego jako Juanito
- Fernando Fernán Gómez jako Manolo
- Michel Galabru jako Danglard
- Ariadna Gil jako Violeta
- Agustín González jako Don Luis
- Chus Lampreave jako Doña Asun
- Mary Carmen Ramírez jako Amalia
- Jorge Sanz jako Fernando
- Maribel Verdú jako Rocío
- Juan José Otegui jako Soldier (El cabo)
- Jesús Bonilla jako Soldier (El número)
- María Galiana jako La Polonia
- Joan Potau jako Paco (Juan Potau)
Nagrody
- Oscar – Najlepszy film nieanglojęzyczny
- Goya – Najlepszy film
- BAFTA – Najlepszy film obcojęzyczny (nominacja)
Linki zewnętrzne
- plakat filmu
- Belle époque w bazie IMDb (ang.)
- Belle époque w bazie Filmweb
| 1980–89 |
|
|---|---|
| 1990–99 |
|
| 2000–09 |
|
| 2010–19 |
|
| 2020–29 |
|
.jpg)