W tym artykule zbadamy wpływ i znaczenie Spaleni słońcem w różnych obszarach współczesnego społeczeństwa. Od momentu powstania Spaleni słońcem odegrał fundamentalną rolę w życiu ludzi, wpływając na aspekty kulturowe, społeczne, ekonomiczne i polityczne. W całej historii Spaleni słońcem był przedmiotem badań i zainteresowań, wywołując debaty i refleksje na temat jego znaczenia i znaczenia. Poprzez krytyczną analizę będziemy starali się lepiej zrozumieć wpływ Spaleni słońcem w różnych sferach, a także jego teraźniejszość i przyszłość w coraz bardziej połączonym i współzależnym świecie.
Gatunek | |
---|---|
Data premiery |
21 maja 1994 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
138 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role |
Oleg Mieńszykow |
Muzyka | |
Zdjęcia |
Wilen Kaliuta |
Scenografia |
Władimir Aronin |
Kostiumy |
Natalia Iwanowa |
Montaż |
Enzo Meniconi |
Produkcja |
Nikita Michałkow |
Dystrybucja |
Sony Pictures Classics |
Budżet |
2,8 mln $ |
Kontynuacja |
Spaleni słońcem 2 (2010) |
Nagrody | |
1994: Grand Prix na 47. MFF w Cannes, 1995: Oscar dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego |
Spaleni słońcem (ros. Утомлённые солнцем, dosł. tłum. „zmęczeni słońcem”) – rosyjsko-francuski dramat filmowy z 1994 roku w reżyserii Nikity Michałkowa. Obraz otrzymał wiele nagród, m.in. Grand Prix na 47. MFF w Cannes oraz Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego.
Tytuł filmu pochodzi od nazwy piosenki „Zmęczone słońce” (ros. Утомлённое солнце), będącej rosyjską wersją „Tej ostatniej niedzieli” Jerzego Petersburskiego. Piosenka ta jest motywem przewodnim filmu.
Połowa lat 30. Zasłużony weteran wojny domowej, komdiw Kotow spędza z żoną i córką wakacje w podmoskiewskiej daczy. Sielankowy nastrój wywczasów zostaje zmącony, gdy zjawia się tajemniczy młodzieniec z Moskwy, dawna miłość żony komdiwa.
Akcja filmu podejmuje temat czystek stalinowskich w Armii Czerwonej. Zdjęcia kręcono w podmoskiewskim Zwienigorodzie[1].