Befsztyk tatarski

W dzisiejszym świecie Befsztyk tatarski zyskał ogromne znaczenie, generując znaczący wpływ na różne aspekty codziennego życia. Od momentu pojawienia się Befsztyk tatarski wywołał niekończące się debaty i sprzeczne opinie, stając się tematem ogólnego zainteresowania, który przyciągnął uwagę milionów ludzi na całym świecie. Nie ma znaczenia, czy Befsztyk tatarski działa w obszarze polityki, nauki, kultury, czy jakiejkolwiek innej dziedzinie, jego wpływ jest niezaprzeczalny, a jego obecność jest stała na co dzień. W tym artykule zbadamy różne aspekty Befsztyk tatarski i jego wpływ na nasze dzisiejsze społeczeństwo.

Tatar z dodatkiem cebuli i kaparów

Befsztyk tatarski, tatar – potrawa (zazwyczaj podawana jako przystawka) przyrządzana ze skrobanego, mielonego lub drobno siekanego mięsa[1][2] wołowego, oleju, soli i pieprzu oraz ewentualnie żółtek jaj, cebuli, z dodatkiem przyprawy Maggi[3] lub sosu Worcestershire[4].

Niekoniecznymi dodatkami są także grzyby marynowane, ogórki (kiszone lub konserwowe) lub sardynki w oleju. Mięso przeznaczone na befsztyk tatarski powinno być chude, miękkie i świeże – najlepiej nadaje się do tego udziec, szynka, polędwica lub ligawa[5]. Tatar spożywany jest zazwyczaj na surowo, bez obróbki termicznej[6].

Mniej popularną wersją tatara serwowaną w restauracjach Francji jest „tartare aller-retour”[7] w postaci surowego wołowego mięsa mielonego z przyprawami, obustronnie lekko przysmażonego[7].

W Holandii i Belgii popularna jest wersja w postaci surowego drobno zmielonego mięsa wołowego z wieloma przyprawami w postaci pasty kanapkowej, znanej pod nazwą filet americain.

W XIX-wiecznej Francji befsztyk tatarski przyrządzano z mięsa końskiego (tartare de cheval), które wówczas zwano wołowiną dla ubogich[8].

Ze względu na znikomą ilość węglowodanów tatar jest odpowiedni dla diet niskowęglowodanowych[9].

Ryzyko chorób

Mięso kupowane w sklepie (w Polsce i krajach zachodnioeuropejskich) jest co najmniej wyrywkowo badane po uboju, podobnie jak jaja, oraz dodatkowo sprawdzane w przypadku epidemii na danym obszarze[10]. Wprowadzono także leki przeciwpasożytnicze[11].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Tatar z sarny. Provincja. . (pol.).
  2. ↑ winiary.pl: Tatar wołowy. . . (pol.).
  3. ↑ kamilgotuje.pl: Tatar wołowy bez maggi. . . (pol.).
  4. ↑ Tatar wołowy. Klasyk.. . (pol.).
  5. ↑ Joanna Duszczyńska: Jak zrobić tatara – befsztyk tatarski?. 2013-01-27. . (pol.).
  6. ↑ Dorota Kamińska: Tatar. Pozytywna Kuchnia, 2011-05-11. . (pol.).
  7. ↑ a b Tartare aller-retour, facile et pas cher , Cuisine Actuelle .
  8. ↑ Lonely Planet: Food Lover's Guide to the World: Experience the Great Global Cuisines, 2014, s. 97. . (ang.).
  9. ↑ bezwegli.pl: Klasyczny tatar wołowy. . . (pol.).
  10. ↑ WSPÓLNE WYMOGI WETERYNARYJNE (WETERYNARYJNO – SANITARNE), odnoszące się do towarów podlegających kontroli weterynaryjnej (nadzorowi) .
  11. ↑ Choroby pasożytnicze , Dziennik Polski, 29 stycznia 2004 (pol.).