Atomizm
W dzisiejszym artykule zamierzamy zgłębić temat Atomizm, kwestię, która w ostatnim czasie wzbudziła duże zainteresowanie w społeczeństwie. Dowiemy się o jego pochodzeniu, wpływie na codzienne życie ludzi, implikacjach, jakie ma w różnych obszarach oraz możliwych rozwiązaniach, które zaproponowano, aby temu zaradzić. Atomizm to złożony problem, który obejmuje różne wymiary, dlatego istotne jest przeanalizowanie go z różnych perspektyw, aby zrozumieć jego zakres i przyjąć środki, które przyczynią się do jego zrozumienia i ostatecznego rozwiązania. W tym artykule zagłębimy się w kluczowe aspekty tego, tak aktualnego dzisiaj tematu.
Atomizm fizykalny – teoria o ziarnistej, nieciągłej strukturze materii, twierdzenie, że materia składa się z niepodzielnych elementów, niegdyś atomów[1], a współcześnie: cząstek elementarnych.
Atomizm starożytny
Atomizm był starożytnym nurtem filozofii przedsokratejskiej, zaliczanym do filozofii przyrody. Zapoczątkował ją Leucyp (V w. p.n.e.), a pełną postać nadał jej Demokryt[2].
Atomiści przyjęli, że zasadą świata są atomy, które są wieczne i niepodzielne. Z jakościowo jednorodnych a ilościowo i geometrycznie zróżnicowanych atomów wywodzą się wszystkie istniejące rzeczy. Również człowiek powstaje z atomów: ciało i dusza – ukształtowane są z ich różnych rodzajów.
Powstawanie rzeczy jest skupianiem się atomów natomiast ginięcie jest ich rozpadem. Nie rozpadają się one w niebyt bo z niego nie pochodzą. Atomy znajdują się w ciągłym ruchu. Atomiści nauczali, że wszystko dzieje się z określoną przyczyną, z konieczności[3].
Oprócz filozofii przyrody, starożytni atomiści zajmowali się także antropologią filozoficzną. Nauczali, by nie troszczyć się o dobro ciała, lecz duszy, bo ta jest boska. Demokryt uważał też szczęście za cel życia i utożsamiał je z przyjemnością duszy. Wychwalał panowanie człowieka nad zmysłami, a także takie cnoty jak sprawiedliwość, dobroć i wolę czynienia dobra[4].
W Indiach poglądy atomistyczne głosił Kanada (filozof).
Atomizm nowożytny
Atomizm został przyjęty w nauce nowożytnej w XVII w. przez Gassendiego, Boyle i Newtona, w XIX w. przez Daltona.
Inne znaczenia atomizmu
- Asocjacjonizm, (Taine), psychologia empirystyczna (A.N. Whitehead)
- monadyzm, zwany też atomizmem metafizycznym (Gottfried Wilhelm Leibniz)
- atomizm moralny (A. Gide)
- atomizm logiczny (B. Russell)
Przypisy
- ↑ atomizm, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
- ↑ Reale 2000 ↓, s. 190.
- ↑ Reale 2000 ↓, s. 196–197.
- ↑ Reale 2000 ↓, s. 199–204.
Bibliografia
- Giovanni Reale: Historia filozofii starożytnej. Wyd. 1, dodruk. T. 1. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2000. ISBN 978-83-228-0339-4.
Linki zewnętrzne
Karolina Głowacka i Jean-Pierre Lasota, Od idei do odkrycia. Spory o naturę (i istnienie) atomów, kanał „Radio Naukowe” na YouTube, 15 marca 2021 .
Artykuły na Stanford Encyclopedia of Philosophy (ang.) :
- Sylvia Berryman, Ancient Atomism, 15 grudnia 2016. (Atomizm starożytny)
- Alan Chalmers, Atomism from the 17th to the 20th Century, 9 października 2014. (Atomizm od XVII do XX wieku)