W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Ashley Judd, badając jego pochodzenie, wpływ na dzisiejsze społeczeństwo i jego znaczenie w historii. Od swojego powstania do dnia dzisiejszego Ashley Judd wywarł znaczący wpływ na różne aspekty życia, od kultury po technologię. Przeanalizujemy jego ewolucję na przestrzeni czasu, a także wyzwania i kontrowersje, z jakimi borykała się na przestrzeni swojej kariery. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zajmiemy się różnymi perspektywami Ashley Judd, zapewniając kompleksowy obraz jego znaczenia we współczesnym świecie. Artykuł ten ma na celu przedstawienie pełnego i wzbogacającego spojrzenia na Ashley Judd, w celu pogłębienia jego zrozumienia i jego konsekwencji dla teraźniejszości i przyszłości.
![]() Ashley Judd (2012) | |
Imię i nazwisko |
Ashley Tyler Ciminella |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
19 kwietnia 1968 |
Zawód |
aktorka, producentka telewizyjna, reżyserka |
Współmałżonek |
Dario Franchitti |
Lata aktywności |
od 1991 |
Strona internetowa |
Ashley Judd, właściwie Ashley Tyler Ciminella[1][2] (ur. 19 kwietnia 1968 w Los Angeles) – amerykańska aktorka filmowa, teatralna i telewizyjna.
Urodziła się w Los Angeles w stanie Kalifornia[3] jako córka Michaela Charlesa Ciminelli Jr., specjalisty od marketingu w wyścigach konnych, i Naomi Judd (Diana Ellen Judd)[4], piosenkarki country zespołu The Judds. Jej rodzina była pochodzenia włoskiego[5]. Dorastała w Los Angeles. Po rozwodzie rodziców w 1972, wychowywała się wraz ze starszą siostrą Wynonną (ur. 30 maja 1964) pod opieką matki w stanach Kalifornia, Kentucky i Tennessee[6]. Podróżowała ze swoją matką i siostrą w związku z koncertami w Stanach Zjednoczonych – w ciągu trzynastu lat uczęszczała do dwunastu różnych szkół (była cheerleaderką), zanim w 1986 roku ukończyła szkołę średnią Franklin High School[7]. W latach 1986–90 studiowała język francuski na University of Kentucky w Lexington[8].
W 1990 przeniosła się do Los Angeles, gdzie dorabiała jako kelnerka w popularnej restauracji „The Ivy”, gdy uczęszczała na zajęcia aktorstwa do Playhouse West School and Theater Company. Rok później debiutowała na scenie w przedstawieniu Witaj w domu, żołnierzu (Welcome Home, Soldier) oraz trafiła przed kamery telewizyjne w dwóch odcinkach serialu CBS Star Trek: Następne Pokolenie (Star Trek: The Next Generation, 1991) jako chorąży Robin Lefler. Po raz pierwszy na kinowym ekranie pojawiła się w sensacyjnej komedii kryminalnej Kuffs (1992) z Christianem Slaterem w roli tytułowej.
W sitcomie NBC Siostry (Sisters, 1991–94) wystąpiła w roli zepsutej córki głównej bohaterki. W 1994 wystąpiła na scenie Broadwayu w sztuce Williama Inge'a Piknik (Picnic). Została dostrzeżona w roli Ruby Lee Gissing, dziedziczki Tennessee, która osiedla się na Florydzie w niezależnym dramacie Ruby w krainie szczęśliwości (Ruby in Paradise, 1993), za którą została uhonorowana nagrodą przez krytyków w Chicago i zdobyła nagrodę Independent Spirit na festiwalu filmowym kina niezależnego w Santa Monica, w stanie Kalifornia. Ma na swoim koncie różnorodne kreacje aktorskie; obelżywa narkomanka w dramacie komediowym Dym (Smoke, 1995), żona złodzieja w dramacie sensacyjnym Gorączka (Heat, 1995), sfrustrowana żona prawnika z południa w dreszczowcu Czas zabijania (A Time to Kill, 1996). Za rolę Normy Jean w telewizyjnym dramacie HBO Norma Jean i Marilyn (Norma Jean and Marilyn, 1996) była nominowana do nagrody Emmy i Złotego Globu. Kolejne filmy to role silnych, ambitnych, nieustępliwych kobiet, przebojem zdobywających sobie miejsce w świecie mężczyzn w thrillerach sensacyjnych, m.in. niedoszła ofiara seryjnego mordercy-psychopaty, kryjącego się pod pseudonimem Casanova w Kolekcjonerze (Kiss the Girls, 1997), niesłusznie oskarżona o zabójstwo męża w Podwójnym zagrożeniu (1997), seryjna morderczyni w Oku obserwatora (Eye of the Beholder, 1997) i inspektor policji po niedawnym awansie, szukająca seryjnego zabójcy w Amnezji (Twisted, 2004)[9] – potwierdziły jej status wszechstronnej aktorki. Znalazła się w obsadzie dramatu biograficznego Frida (2002) w drugoplanowej roli fotograf Tiny Modotti. W 2005 roku pojawiła się na scenie Broadwayu jako Maggie w sztuce Tennessee Williamsa Kotka na gorącym blaszanym dachu (Cat On a Hot Tin Roof) u boku Jasona Patrica.
Spotykała się z aktorem Davidem Duchovnym, zawodnikiem, występującym w polu (outfielder) w drużynie baseballowej Baltimore Orioles – Bradym Andersonem, muzykiem country Lyle Lovettem (1991-92), komikiem Jonem Stewartem (1992), aktorem Robertem De Niro (1995), piosenkarzem Michaelem Englishem (1995), aktorem Matthew McConaugheyem (1996), aktorem Joshem Charlesem (w styczniu 1996) i piosenkarzem Michaelem Boltonem (od września 1996 do grudnia 1997)[10]. W 1998 roku poznała szkockiego kierowcę wyścigowego Dario Franchittiego, z którym się związała w grudniu 1999 roku. Pobrali się 12 grudnia 2001 roku. Jednak w 2013 roku doszło do rozwodu.
Rok | Nagroda | Kategoria | Tytuł | Rezultat |
---|---|---|---|---|
1994 | Chicago Film Critics Association Award | Najbardziej obiecująca aktorka | Ruby w krainie szczęśliwości (Ruby in Paradise, 1993) | Wygrana |
Independent Spirit Award | Najlepsza aktorka | Wygrana | ||
1996 | Nagroda Emmy | Najlepsza aktorka w miniserialu lub filmie TV | Norma Jean & Marilyn (1996) | Nominacja |
1997 | Złoty Glob | Najlepsza aktorka w miniserialu lub filmie TV | Nominacja | |
1998 | Lone Star Film & Television Award | Najlepsza aktorka drugoplanowa | Upalne lato (The Locusts, 1997) | Wygrana |
2000 | MTV Movie Award | Najlepsza rola kobieca | Podwójne zagrożenie (Double Jeopardy, 1999) | Nominacja |
2005 | Złoty Glob | Najlepsza aktorka w musicalu lub komedii | De-Lovely (2004) | Nominacja |
Blockbuster Entertainment Award | Ulubiona aktorka | Wygrana | ||
2012 | Nagroda Emmy | Najlepsza aktorka w miniserialu lub filmie TV | Rebecca Winstone w miniserialu Missing (2012) | Nominacja |