Antonina Chmielarczyk

Antonina Chmielarczyk

Antonina Chmielarczyk (1954–1959)
Data i miejsce urodzenia	27 stycznia 1934[1]  Radziszów[1]
Data śmierci	2 kwietnia 2024
Obywatelstwo	Polska
Informacje klubowe
Klub	Aeroklub Krakowski Aeroklub Gdański
Trener	Adam Bościk[2] Zbigniew Chronik[3]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Spadochronowe Mistrzostwa Świata srebro Bratysława 1958 celność-kobiety-drużynowo srebro Bratysława 1958 celność-skok grupowy brąz Orange 1962 celność-kobiety-drużynowo srebro Orange 1962 celność-skok grupowy Spadochronowe Mistrzostwa Polski złoto Strzebielino 1957 celność-kobiety złoto Warszawa 1959 celność-kobiety złoto Ostrów Wielkopolski 1960 celność-kobiety srebro Rzeszów 1961 celność-kobiety złoto Zielona Góra 1963 ogólna złoto Zielona Góra 1963 celność srebro Zielona Góra 1963 akrobacja srebro Wrocław 1965 celność-kobiety Międzynarodowe Zawody Spadochronowe złoto Magdeburg 1967 celność-kobiety Spadochronowe Mistrzostwa Jugosławii złoto Rijeka 1968 celność-kobiety Mistrzostwa Polski w Saneczkarstwie złoto Karpacz 1961 drużynowo złoto Mikuszowice 1963 indywidualnie Zakończenie kariery: 1969 r.
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Antonina Chmielarczyk (ur. 27 stycznia 1934 w Radziszowie^[4], zm. 2 kwietnia 2024^[5]) – polska saneczkarka i spadochroniarka, instruktorka spadochronowa, reprezentantka Polski w saneczkarstwie i spadochroniarstwie.

Swoją karierę sportową zaczynała od budowy modeli latających. W czerwcu 1953 ukończyła podstawowe przeszkolenie szybowcowe w Fordonie. 12 sierpnia 1953 wykonała pierwszy skok ze spadochronem typu: ST-1, z samolotu CSS-13 pod nadzorem jej pierwszego instruktora Adama Bościka^[2], a w 1954 ukończyła kurs instruktorów spadochronowych^[6]. Zawodniczka Aeroklubu Krakowskiego i Gdańskiego. 3-krotna wicemistrzyni świata (1958, 1962), 4-krotna mistrzyni Polski^[4]. Uczestniczyła w wielu pokazach lotniczych np. 8 września 1957 na lotnisku Warszawa-Babice, podczas Święta Lotnictwa Polskiego wraz z Romaną Skatulską i Ryszardem Kosiną, wykonali skok z wysokości 1300 m z opóźnieniem 15 s^[7]. W 1958 ustanowiła dwa rekordy Polski: na celność lądo­wania z wysokości 600 m z natychmiastowym otwarciem spadochronu w dzień – 15,63 m i z 1500 metrów z opóźnionym otwarciem spadochronu – 9,08 m^[1] . 25 września 1965, jako pierwsza w Polsce wykonała 1000 skoków ze spadochronem, skacząc z samolotu PZL-101 Gawron na lotnisku w Pruszczu Gdańskim^[8][9]. W tym też roku uzyskała Złotą Odznakę Spadochronową z 3. diamentami^[1] . W 1965 ustanowiła dwa indywidualne rekordy Polski w skokach na celność lądowania: z wysokości 1500 m z natychmiastowym otwarciem spadochronu – 5,58 m, a 17.05 z 1000 m – 2,82 m oraz kilka dni później dwa rekordy w skokach grupy 3 osobowej z wysokości 2000 m z opóźnionym otwarciem spadochronu w dzień – 9,41 m i w nocy z natychmiastowym otwarciem spadochronu – 11,52 m^[1] . W 1969, instruktor Antonina Chmielarczyk zakończyła karierę sportową z powodu kontuzji jakiej doznała w wypadku podczas wykonywania skoku spadochronowego^[9]. Podczas Obchodów 80-lecia Aeroklubu Gdańskiego, 26 lipca 2009 w Pruszczu Gdańskim Antonina Chmielarczyk skoczyła po raz 1521 ze spadochronem w skoku tandemowym^[10] z wysokości 3200 m^[1] .

W plebiscycie Dziennika Bałtyckiego i słuchaczy Radia Gdańsk, Antonina Chmielarczyk otrzyma tytuł sportowca 1966 na Pomorzu^[11].

27 stycznia 2019, za „rozsławianie dobrego imienia Polski” została uhonorowana, nadawanym przez Prezesa Rady Ministrów, Medalem 100-lecia Odzyskania Niepodległości. Odznaczenie wręczył Wojewoda Pomorski Dariusz Drelich. Uroczystość odbyła się w Aeroklubie Gdańskim^[12].

Antonina Chmielarczyk zmarła 2 kwietnia 2024^[13]. Została pochowana 5 kwietnia 2024 na cmentarzu Gdańsk-Srebrzysko^[14].

Osiągnięcia sportowe Antoniny Chmielarczyk podano za: Lidia Kosk: Wyniki Spadochronowych Mistrzostw Polski – konkurencje klasyczne, lata 1954–2012. 1954. Brak numerów stron w książce

• 1955 – Międzynarodowe Zawody Spadochronowe, Musaczewo (Bułgaria). Klasyfikacja kobiet: IX miejsce – Antonina Chmielarczyk^[6].
• 1955 – 18–25 września I Spadochronowe Mistrzostwa Polski, Białystok. Klasyfikacja ogólna: XVI miejsce – Antonina Chmielarczyk (najlepsza wśród kobiet)^[6].
• 1957 – 4–16 sierpnia IV Spadochronowe Mistrzostwa Polski, Strzebielino. Klasyfikacja kobiet: I miejsce – Antonina Chmielarczyk (Aeroklub Krakowski).
• 1958 – 16 sierpnia IV Spadochronowe Mistrzostwa Świata, Bratysława (Czechosłowacja). Polska wystawiła reprezentację kobiet w składzie: Anna Franke, Antonina Chmielarczyk, Maria Wojtkowska^[15]. W konkurencji skoku grupowego zawodniczki te zajęły II miejsce zdobywając wicemistrzostwo świata i srebrny medal. W klasyfikacji drużynowej kobiet, w tym samym składzie, zajęły II miejsce zdobywając Wicemistrzostwo Świata i srebrny medal. Klasyfikacja kobiet: XIII miejsce – Antonina Chmielarczyk^[6]. Trenerem kadry narodowej był Zbigniew Chronik^[16] .
• 1959 – 21–31 lipca V Spadochronowe Mistrzostwa Polski, Warszawa. Klasyfikacja kobiet: I miejsce – Antonina Chmielarczyk (Aeroklub Krakowski).
• 1960 – 18–24 września VI Spadochronowe Mistrzostwa Polski, Ostrów Wielkopolski. Klasyfikacja kobiet: I miejsce – Antonina Chmielarczyk (Aeroklub Krakowski).
• 1961 – 17–24 września VII Spadochronowe Mistrzostwa Polski, Rzeszów. Klasyfikacja kobiet: II miejsce – Antonina Chmielarczyk (Aeroklub Krakowski).
• 1962 – VI Spadochronowe Mistrzostwa Świata w Orange (USA). Polska reprezentacja kobieca w składzie: Anna Franke, Antonina Chmielarczyk, Janina Krajewska i Marianna Puchar w konkurencji drużynowej zajęły III miejsce, zdobywając brązowy medal. W konkurencji skoku grupowego zajęły II miejsce, zdobywając srebrny medal i tytuł Wicemistrzyń Świata^[17][18].
• 1963 – 15–22 września VIII Spadochronowe Mistrzostwa Polski, Zielona Góra. Klasyfikacja ogólna: I miejsce – Antonina Chmielarczyk (Aeroklub Gdański)^[19]. Klasyfikacja (celność): I miejsce – Antonina Chmielarczyk, Klasyfikacja (akrobacja): II miejsce – Antonina Chmielarczyk^[1] .
• 1965 – 5–12 września X Spadochronowe Mistrzostwa Polski, Wrocław. Klasyfikacja kobiet: II miejsce – Antonina Chmielarczyk (Aeroklub Gdański)^[20].
• 1966 – VIII Spadochronowe Mistrzostwa Świata, Niemiecka Republika Demokratyczna. IV miejsce – Antonina Chmielarczyk^[9].
• 1967 – Międzynarodowe Zawody Spadochronowe, Magdeburg (NRD). Klasyfikacja kobiet: II miejsce – Antonina Chmielarczyk (Aeroklub Gdański)^[9].
• 1968 – Spadochronowe Mistrzostwa Jugosławii, Rijeka. Klasyfikacja kobiet: I miejsce – Antonina Chmielarczyk^[1] .

Osiągnięcia sportowe Antoniny Chmielarczyk podano za: Winicjusz Szulc: Spadochroniarz - Magazyn Spadochroniarzy Polskich – Kochana „Tosia” niewyczerpany humor i żywiołowy temperament. s. 67.

• 1960 – Półfinał Pucharu Polski PZSS, Krynica – V miejsce
• 1961 – Puchar GKKFiT – III miejsce
• 1961 – Drużynowe Mistrzostwa Polski, Karpacz – I miejsce
• 1962 – Karpacz – IV miejsce
• 1962 – Krynica – V miejsce
• 1962 – Mistrzostwa Europy, Imst – V miejsce
• 1963 – Konkurs przed Zimową Olimpiadą – XI miejsce
• 1963 – Otwarcie sezonu, Krynica – VI miejsce
• 1963 – Konkurs przed Zimową Olimpiadą – XI miejsce
• 1963 – Indywidualne Mistrzostwa Polski, Mikuszowice – I miejsce
• 1963 – Hahnenklee, Niemcy – VI miejsce.

Odznaczenia i wyróżnienia Antoniny Chmielarczyk podano za: Lidia Kosk: Sylwetki najlepszych sportowców spadochronowych. Brak numerów stron w książce

• Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (1958)
• Tytuł i Odznaka „Mistrz Sportu” (1958)
• Odznaka za zasługi dla miasta Gdańska (1965)
• Błękitne Skrzydła (1965)
• Brązowy Krzyż Zasługi (1969)
• Tytuł i Odznaka „Zasłużony Mistrz Sportu” (1970)
• Medal 100-lecia Odzyskania Niepodległości (2019)^[12]
• Medal Pawła Adamowicza (2019)^[21]
• Odznaka Honorowa ZPS (2020)^[22].

• Antonina Chmielarczyk
• 
  Antonina Chmielarczyk (pierwsza z lewej) – Spadochronowe Mistrzostwa Polski (Białystok, wrzesień 1955)
• 
  Antonina Chmielarczyk (druga z lewej), Lotnisko Poznań-Kobylnica, An-2TD – członkowie Spadochronowej Kadry Narodowej (1956)
• 
  Antonina Chmielarczyk (trzecia z lewej) – V Spadochronowe Mistrzostwa Świata (Bułgaria 1960)

• Lidia Kosk: Wyniki Spadochronowych Mistrzostw Polski – konkurencje klasyczne, lata 1954–2012. sportspadochronowy.pl, 1954. . (pol.).
• Tadeusz Malinowski (red.): Kobiety na skrzydłach. Antonina Chmielarczyk, Pod bułgarskim niebem. Wyd. I. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej, 1957, s. 80–88. (pol.).
• Tomasz Hypkie (red.), Henryk Kucharski (red.): 85 lat Lotnictwa Polskiego. Praca zbiorowa. Wyd. I. Warszawa: Aeroklub Polski & Agencja Lotnicza Altair, 2003. ISBN 83-86217-49-9.
• Tadeusz Malinowski. Po latach spotkanie. „Skrzydlata Polska”. 35/1978, 1978. Warszawa. ISSN 0137-866X. . 
• FranciszekF. Wójcikiewicz FranciszekF., Historia Sekcji Spadochronowej Aeroklubu Gliwickiego, Gliwice: aeroklub.gliwice.pl, 1972 .
• Lidia Kosk: Sylwetki najlepszych sportowców spadochronowych. sportspadochronowy.pl. . (pol.).
• Winicjusz Szulc. Kochana „Tosia” niewyczerpany humor i żywiołowy temperament. „Spadochroniarz – Magazyn Spadochroniarzy Polskich”. 93(1/2019), s. 65–67, 2019. Wiesław Iwański Redaktor Naczelny. Warszawa: Związek Polskich Spadochroniarzy, 6. Brygada Powietrznodesantowa. ISSN 1426-5168. (pol.). 

• Ze wspomnień Polskiej Kadry Narodowej Spadochroniarzy
• II Spadochronowe Mistrzostwa Polski